Schulprojekt to projekt realizowany przez Szwajcarski Związek Architektów BSA (Bund Schweizer Architekten). Podejmowane są takie działania jak współpraca z uczelniami pedagogicznymi, opracowanie materiałów dla nauczycieli, prowadzenia warsztatów, udostępnianie materiałów DVD i broszur tematycznych.
Przykładowe opracowania:
Wir bauen eine Stadt
Die Sprache der Architektur – über Architektur sprechen
Lichtidee und Stadtgestalt
W Austrii działa kilka organizacji zajmujących się edukacją przestrzenną. Jedną z nich jest Architektur_Spiel_Raum_Kärnten w Villach. Realizuje różnego typu warsztaty i projekty, jak również konkurs Raum Gestalten dla nauczycieli i architektów. Co roku wybieranych jest 10 najlepszych pomysłów na zajęcia, które następnie są realizowane, przy wsparciu finansowym i merytorycznym organizatorów. Opis realizacji projektów zawarty jest w publikacjach: 2006/2007, 2007/2008.
Kolejną organizacją jest aut. Architektur und tirol, z siedziba w Innsbrucku, która wspólnie z innymi organizacjami wydała serię plakatów edukacyjnych, tłumaczących takie pojęcia związane z architekturą jak: skala, kolor, materiał, miasto, sposób przedstawienia, orientacja, światło.
Inne organizacje biorące udział w projekcie to:
Was schafft Raum z Wiednia,
Az W Architekturzentrum Wien z Wiednia,
vai Vorarlerger Architektur Institut z Dornbirn, realizująca program ARCHJETZT
Kultur Kontakt Austria z Wiednia,
Verein AT+S. Architektur Technik+Schule. Stowarzyszenie prowadzi również stronę RAUM:fühlen-denken-bauen, na której zamieszczone są scenariusze zajęć lekcyjnych z wykorzystaniem architektury.
Szkoły w Irlandii, które chcą wdrożyć do programów szkolnych edukację architektoniczną mogą skorzystać z pomocy RIAI (The Royal Institute of the Architects of Ireland), która wydała publikację Shaping space. Materiały mają posłużyć szkołom gimnazjalnym i średnim, choć możliwe jest również wykorzystanie materiałów w klasach młodszych. Zawierają scenariusze lekcji, poruszające takie tematy jak: Mój dom, Miasteczko i miasto, Budynki historyczne. Dodatkowo zawarto poradniki dotyczące rysowania, budowania modeli, inwentaryzowania i fotografowania.
Edukacją przestrzenną zajmuje się również Irlandzka Fundacja Architektury (Irish Architecture Foundation).
W drugiej części poświęconej edukacji przestrzennej we Francji chciałabym zaprezentować materiały edukacyjne oraz publikacje, do których udało się nam dotrzeć:
CAUE (Conseils d’Architecture, d’Urbanisme et de l’Environnement) zamieściło na swojej stronie materiały dla nauczycieli, do wykorzystania na różnych zajęciach lekcyjnych. Na stronie znajduje się również publikacja „Les programmes de l’école primaire en lien avec l’architecture, l’urbanisme et la valorisation du patrimoine (mai 2008)” przedstawiająca te elementy programów szkolnych, które dotyczą architektury i urbanistyki.
Materiały znajdują się na stronie CAUE, w zakładce ESPACE PEDAGOGIE/ Architecture et l’urbanisme dans les programmes scolaires
Les enfants du patrimoine – pistes pour projets pédagogiques. Publikacja przedstawiająca spis literatury przydatnej w prowadzeniu zajęć.
Jak zauważyliście baza projektów francuskich jest zdecydowanie mniejsza od chociażby niemieckiej. Nie musi to oznaczać, że tych projektów jest mniej. Może po prostu trudniej je znaleźć. Jeżeli komuś udałoby się coś znaleźć – prosimy o nadsyłanie komentarzy.
Jeżeli chcemy przejrzeć wszystkie projekty, nie podzielone na kategorie czy tematy, możemy to zrobić poprzez listę Contents. Portal zawiera również dział Activites, w którym zamieszczone są gry tematyczne.
Autoportret Nr 4 [55] 2016
ORGANICZNOŚĆ
Wbrew pozorom zagadnienie przestrzeni organicznych nie dotyczy tylko zadziwiających zdolności budowlanych zwierząt czy zachwycającej struktury kryształu, lecz przede wszystkim samego procesu powstawania form, ich pojawiania się i zanikania, czy raczej przeistaczania w inne. W świetle coraz to nowszych osiągnięć biologii, genetyki i robotyki pytanie o to, co jest żywe (do tego bowiem sprowadza się pytanie istota organizmu), jest dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Pytanie o formy organiczne jest bowiem pytaniem o nas samych: o nasze postrzeganie świata, nasze własne przemijanie i język symboli, jakim próbujemy to przemijanie oswajać.
W numerze:
W kolejnych numerach:
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:
