Drugie okno
Wstęp do numeru “Ogrody”.
Dwór na stacji, czyli krótka historia ogrodów kolejowych
Który z pasażerów jeżdżących polskimi kolejami mógłby przypuszczać, że ogrody były niegdyś integralną częścią przestrzeni otaczającej dworce? Stopy nie opuszczają ani na chwilę asfaltu, wzrok ześlizguje się po krzywym żywopłocie, jedynie sporadycznie zatrzymując się na jakimś kwiatku. Tymczasem jeszcze nie tak dawno ozdabianie dworców zielenią było traktowane bardzo poważnie. Drzewa, krzewy i kwiaty sadzono zarówno ze względów estetycznych, jak i funkcjonalnych. Była to prawdziwa sztuka, za którą dziś można tylko zatęsknić.
Rytualna czystość miejsca
Od wielu stuleci ogrody są dla Japończyków sposobem wyrażenia podziwu dla otaczającej ich natury. Stały się miejscem, gdzie spotyka się ona z filozofią, religią, umiłowaniem piękna i ludzką inwencją. W układzie strumieni i stawów, drzew oraz głazów kryje się głęboka symbolika, która zmieniała się na przestrzeni wieków wraz z funkcjami japońskich ogrodów. O tych wszystkich pięknych tajemnicach opowiada Agnieszka Heuchert.
Gaje w nas. O wychowaniu przez kontakt z przyrodą
„Idealny ogrodnik jest idealnym człowiekiem i idealnym obywatelem” – mówi autorka, opisując ideę tzw. ogrodu angielskiego. Jego zadaniem miało być odkrywanie w człowieku moralności, dobrych i harmonijnych stron duszy; czynienie go lepszym. Jeżeli chcielibyście się Państwo w tym momencie uśmiechnąć, dostrzegając w tym sympatyczną naiwność, proszę najpierw przeczytać ten artykuł. Być może dacie się uwieść słowom autorki i mrocznym zakamarkom angielskich ogrodów.
Jak zbudować miasto-ogród, czyli o wcieleniach pewnej utopii
Tym razem o prawdziwej utopii, czyli o projekcie „miast-ogrodów” angielskiego urbanisty Ebenezera Howarda. Przedstawiona ponad 100 lat temu koncepcja miała być połączeniem zalet miasta i wsi z jednoczesnym wyeliminowaniem ich wad. Nowoczesność miasta miała iść w parze z pięknem natury i spokojem wsi. W artykule opisano mniej i bardziej udane próby wprowadzania tej koncepcji w życie, które – co ciekawe – miały miejsce również w Polsce.
Spowolnienie i uważność. Projektowanie według kodu przestrzennego miasta
Kolibki to część Trójmiasta, mała miejscowość leżąca między Gdańskiem a Gdynią. W XIX w. powstał tam dwór, jeszcze wcześniej wspaniały park. Historia różnie obchodziła się z jednym i drugim, jednak od niedawna zagospodarowaniem terenu zajęła się pracownia projektowa STUDIO, która tworzy tam pierwszy w kraju nadmorski ogród botaniczny. Goszcząc w Trójmieście można się tam udać samemu, wcześniej jednak zapraszamy do podziwiania „obrazu z ogrodu”.
Autoportret Nr 4 [55] 2016
ORGANICZNOŚĆ
Wbrew pozorom zagadnienie przestrzeni organicznych nie dotyczy tylko zadziwiających zdolności budowlanych zwierząt czy zachwycającej struktury kryształu, lecz przede wszystkim samego procesu powstawania form, ich pojawiania się i zanikania, czy raczej przeistaczania w inne. W świetle coraz to nowszych osiągnięć biologii, genetyki i robotyki pytanie o to, co jest żywe (do tego bowiem sprowadza się pytanie istota organizmu), jest dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Pytanie o formy organiczne jest bowiem pytaniem o nas samych: o nasze postrzeganie świata, nasze własne przemijanie i język symboli, jakim próbujemy to przemijanie oswajać.
W numerze:
- Juhani Pallasmaa pisze o architekturze zwierząt,
- Lidia Klein opowiada o analogii biologicznej w architekturze współczesnej,
- Barbara Stec przygląda się sposobowy wykorzystania koncepcji fałdy Gillesa Deleuze’a przez architektów postmodernistycznych,
- Ewę Klekot pytamy, czym jest życie,
- Jakub Woynarowski pisze o ładzie i urozmaiceniu w sztuce,
- Ryszard Kasperowicz analizuje koncepcję organiczności dzieła sztuki w teorii Johna Ruskina./
W kolejnych numerach:
- PLANOWANIE – Autoportret 1 [56] 2017
- REGIONALIZMY – Autoportret 2 [57] 2017
- WŁASNOŚĆ – Autoportret 3 [58] 2017
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:
