Uwadze naszych Czytelników polecamy mający się odbyć w najbliższy czwartek drugi wykład w ramach projektu RZUT Poziomy, którego organizatorami są Centrum Architektury i Wzornictwa w Łodzi oraz tamtejsza klubokawiarnia Owoce i Warzywa, a który to projekt odbywa się pod patronatem “Autoportretu”.
Założeniem projektu RZUT Poziomy jest omówienie i analiza konkretnych zagadnień z dziedziny wzornictwa, architektury i brandingu poprzez pryzmat doświadczenia zaproszonego gościa. Formuła cyklicznych, otwartych spotkań ma pozwolić łódzkiej publiczności na częstszy kontakt z dziedzinami projektowymi.
RZUT Poziomy/02
Jan Sukiennik
No pain, no gain – spowiedź architekta. Zawiłości procesu projektowego na podstawie wybranych koncepcji.
Architekt opowie o pracy projektanta w całej swej złożoności – od blasków w postaci satysfakcji i przyjemności tworzenia aż po cienie – chwile zwątpienia, w walce z projektową materią, zawiłością i nieprzewidywalnością etapu realizacji gdzie niejednokrotnie pojawiają się choćby trudności z inwestorami czy wykonawcami. W drugiej części spotkania dyskusję z zaproszonym gościem poprowadzi Igor Gałązkiewicz.
Jan Sukiennik jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Od 2006 roku wraz z Zofią Strumiłło-Sukiennik współtworzy młode warszawskie studio projektowe 137kilo. Z racji zainteresowań założycieli zdecydowana większość projektowanych budynków to obiekty kultury w małej i średniej skali projektowane najczęściej w stolicy- Służewiecki Dom Kultury, Dom Kultury Kadr, Klub Kultury na Saskiej Kępie. Biuro jest w trakcie realizacji zwycięskiego projektu w konkursie na Służewiecki Dom Kultury przygotowanego wraz z innym stołecznym biurem – WWAA. 137 kilo opracowuje również koncepcję aranżacji wnętrz, m.in. centrum festiwalowego Łódź Design czy warszawskiej klubokawiarni Latawiec
Czas: 15.03.2012, godz. 18.30
Miejsce: Centrum Architektury i Wzornictwa, Łódź, ul. Targowa 65.
[Na podstawie materiałów nadesłanych przez organizatorów]
Z przyjemnością informujemy, iż “Autoportret” objął patronatem warszawską edycję wystawy “Awangarda jutra?”, która wcześniej odbywała się w nowo powstałym Centrum Architektury i Wzornictwa w Łodzi, a teraz, od 16 grudnia będzie dostępna dla zwiedzających w gmachu Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.
Wernisaż wystawy odbędzie się 16 grudnia 2011 godz. 19.00 w Salach Redutowych TW-ON.
Wystawa jest czynna od 16 grudnia 2011 do 16 stycznia 2012.
Na wystawie zaprezentowane będą najciekawsze realizacje polskich architektów młodego pokolenia w nietypowej scenerii. Będzie można zobaczyć prace następujących projektantów lub pracowni: 137kilo, Aleksandra Wasilkowska, beton, BudCud, Centrala, Karol Żurawski, Maciej Jakub Zawadzki, Marcin Kwietowicz, Michał Piasecki, MOOMOO, mode:lina, NArchitekTURA, Re, WWAA.
Jak podają organizatorzy, na otoczenie ekspozycji wybrano bogate, eklektyczne, pełne historycznych cytatów wnętrza Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, której przestrzeń ma stać się symbolicznym pomostem pomiędzy znakomitą tradycją a nowatorskimi wizjami nowoczesnego projektowania.
W ramach „Awangardy jutra?” zaprezentowane zostaną projekty architektów, którzy w perspektywie najbliższych lat mogą wyznaczać nowe trendy i odgrywać znaczącą rolę w kreowaniu obrazu polskiej architektury. Charakterystyczna dla ekspozycji będzie prezentacja szerokiego spektrum projektów. Od Polskiego Pawilonu na EXPO w Szanghaju (WWAA), czy projektu Miami Pier Museum of Latin American Immigrants (Maciej Jakub Zawadzki) do konceptualnego Ermitażu – domu i pracowni dla Edgara Kereta (Centrala), czy małej formy lamp Minimal surface porcelain (Michał Piasecki).
Postawiony znak zapytania w tytule wystawy nie jest przypadkowy. Pytając o tytułową „Awangardę jutra?”, organizatorzy chcą dowiedzieć się jak wygląda proces twórczy młodych reprezentantów polskiego rynku architektonicznego. Celem wystawy „Awangarda jutra?” jest pokazanie nowych zjawisk w polskim projektowaniu i podjęcie próby nakreślenia dla niego perspektywy na nadchodzące lata. Zastanawia nas, czy lokalna tożsamość może wpłynąć w znaczący sposób na poszukiwanie formy. Wystawa ma stać się pochwałą procesu, aktu twórczego, jakim jest projektowanie.
Z perspektywy Teatru Wielkiego – Opery Narodowej istotne jest ukazanie związku między różnymi dziedzinami sztuk. Geneza poszukiwania między nimi konotacji, bierze się z samej struktury opery, jako formy łączącej różne dyscypliny sztuki. Wybór Teatru Wielkiego – Opery Narodowej na miejsce wystawy również jest nieprzypadkowy. Budynek tej instytucji, jak lustro odbija dzieje architektonicznych zmian, jakie przeszła polska architektura na przestrzeni niespełna dwustu lat.
W poście opisującym projekty fińskie wspomniałam o programie “At bo i Norden” (Living In the Nordic Countries). Jednym z uczestników programu była Dania, której poświęcę najbliższe posty.
Børn i byens rum to strona internetowa, zawierająca materiały dla nauczycieli, animatorów kultury, jak i architektów, i urzędników zajmujących się partycypacją społeczną dzieci w projektowaniu przestrzennym.
W ramach projektu Skelager Børne- og Ungepark – Børn og unge som bygherrer, zrealizowanego w Hørsholm w latach 2003-2005, dzieci zostały zaproszone do udziału w procesie projektowania lokalnego parku. W sumie w projekcie wzięło udział 600 dzieci.
Eksperimentariet – idéværksted for born. Eksperymentarium to warsztaty dla dzieci, będące częścią większego projektu, którego celem było zaproszenie mieszkańców miasta do udziału w tworzeniu nowej mediateki. Warsztaty miały pokazać, jakie są pragnienia i oczekiwania dzieci względem nowej interaktywnej biblioteki.
Film prezentujący przebieg warsztatów (z angielskimi napisami).
Przenosimy się do Francji. W tym i w kolejnym poście zamieszczę informacje związane z edukacją przestrzenną w tym właśnie kraju. Bazę projektów francuskich opracowała Urszula Ślusarska.
“Wyobraźnia indiańska” (L’imaginaire indien) – pod tą nazwą kryje się wystawa Calàcala City, warsztaty jej towarzyszące oraz gra internetowa. Dzieci (a poprzez grę również każdy z nas) konstruują wirtualne miasto, z gotowych elementów.
Niestety gra nie jest już dostępna. Jak wyglądała wystawa można zobaczyć na stronie Typophile.
Projekt “Kuferek, szpital i miasto” (La mallette l’hôpital et la ville) został zrealizowany w szpitalu pediatrycznym Debrousse w Lyonie. Mali pacjenci zostali zaproszeni do podróży w serce miasta, bez wychodzenia ze szpitala. Zostały opracowane różne narzędzia, dzięki którym dziecko może orientować się w przestrzeni szpitala i miasta, przemieszczać się przy pomocy wirtualnego spaceru, a tym samym „uciec” od swojego łóżka.
Krótki opis projektu na stronie Robins de villes.
Stacja sportów zimowych (Le skit à stadion) to kolejny projekt organizacji Robins de villes. Projekt skierowany jest do uczniów szkół podstawowych, gimnazjum (dla liceum w trakcie przygotowania). Składa się z 3 etapów : 2 warsztaty i 1 wizyta w terenie. Podczas warsztatów dzieci poznają jak tworzy się stacje sportów zimowych, projektują własną stację i budują model. Dopiero wówczas zwiedzają istniejącą stację, aby zweryfikować swoje pomysły. Opracowanie zawiera pakiet dla nauczycieli – cele, czas, narzędzia, materiały, zadania.
Miasto w walizce (La ville en valise) to projekt skierowany do dzieci w wieku od 6 do 12 lat. Projekt pozwala dziecku zrozumieć miasto (pejzaż, formy i funkcje miejskie, architekturę) i sposób, w jaki można je przedstawić (zdjęcie z lotu ptaka), pomaga dziecku odkryć miasto (przestrzeń publiczną, ślady życia, dziedzictwo), które kształtuje i w którym żyje człowiek, proponuje nauczycielowi pracę metodą warsztatową i poprzez spacery po mieście (dzielnice stają się kluczem do zrozumienia miasta wszystkimi zmysłami). Głównym elementem projektu jest walizeczka na kółkach, która zawiera 6 walizeczek tematycznych (miejską, zmian, pejzażu, wyobrażenia, punktów newralgicznych, architektury) z zabawami (ćwiczeniami) i pomocą dla pedagoga. Szczegółowy projektu i materiały do kupienia na stronie Robins de villes.
Więcej o działalności edukacyjnej Robins de villes.
Inne organizacje podejmujące tematykę architektury i przestrzeni:
Cité de l’architecture et du patrimoine w Paryżu;
Centre interuniversitaire du patrimoine w Viviers;
Le centre des monumets nationaux.
Po raz kolejny prezentuję projekty z zakresu edukacji przestrzennej, realizowane w Niemczech.
Kinderpartizipation. Schulhof Wilhelm-Hauff-Schule, to projekt zrealizowany w Darmstadt, w latach 1999-2001. Projekt zakładał przebudowę podwórka szkolnego, do udziału w której zaproszono dzieci, rodziców i nauczycieli. Opis projektu zawiera prace dzieci: analizę terenu, pomysły i życzenia, propozycje poprawy elementów istniejących, wybór najistotniejszych elementów, prezentacja, a także końcowy projekt, opracowany przez architekta.
Innym projektem, realizowanym w Darmstadt, o podobnym charakterze jest budowa placu zabaw “Kindeinsel”. Projekt został opisany w broszurce, dostępnej na stronie miasta.
Schulbauwettbewerb to projekt skierowany do szkół, które planują przebudowę, rozbudowę lub budowę budynku szkoły. Poprzez wywiady, warsztaty, budowę modeli i inne metody zbierane są informacje od przyszłych użytkowników (uczniów, rodziców, nauczycieli), które stają się wytycznymi dla architektów, biorących udział w konkursie. W konkursie w 2005 r. wzięły udział szkoły z Oppenheim, Bad Marienberg, Trewir, Alzey, Siershahn, Plaidt.
W tym miesiącu przenosimy się do Niemiec. Na początek chciałabym zaprezentować program Niemieckiej Izby Architektów “Architektur macht Schule”. Celem programu jest zachęcenie nauczycieli do podejmowania tematyki architektonicznej na lekcjach. W tym celu przygotowywane są materiały edukacyjnych, organizowane szkolenia, otwarte akcje. Izby z poszczególnych landów prowadzą różnego typu warsztaty, organizują wystawy, konkursy. Szczególnie godnym polecenia jest program “KidS. Kammer in der Schule” realizowany przez oddział Nadrenii Północnej Westafalii. Z okazji 15-lecia działalności programu KidS, zorganizowano wystawę.
Jednym z obszarów działalności tego oddziału Izby jest konkurs “Mein Schulhof – mein Plan!”. Na stronie konkursu dostępna jest instrukcja dla nauczycieli, zawierające nie tylko informacje o konkursie, ale również porady dla nauczycieli, pomysły jak wpisać projektowanie podwórka szkolnego do programu różnych lekcji.
W ramach programu zostały opracowane materiały dla nauczycieli, które podzielono na 5 obszarów tematycznych: budynki i ich otoczenie, krajobraz miejski, konstrukcje budowlane, światło – kolor – materiał, metody pracy architekta. Do każdego obszaru zostały zaproponowane przykładowe tematy lekcji, ich cele i efekty, jakie mogą przynieść.
Dostępne są również materiały dla nauczycieli i uczniów “Alles nur Fassade?”, zawierające scenariusz zajęć, które można przeprowadzić w ramach tygodniowych warsztatów. Porusza takie tematy jak – wizerunek miasta, użytkownicy, fasady, a plan budynku, style architektoniczne.
Uwadze naszych Czytelników polecamy mający się odbyć w najbliższy czwartek drugi wykład w ramach projektu RZUT Poziomy, którego organizatorami są Centrum Architektury i Wzornictwa w Łodzi oraz tamtejsza klubokawiarnia Owoce i Warzywa, a który to projekt odbywa się pod patronatem “Autoportretu”.
