Hybrydowe notacje w toruńskim CSW

Wszystkim czytelnikom z Torunia i okolic polecamy cykl wykładów, warsztatów i prezentacji HYBRYDOWE NOTACJE, który odbędzie się w toruńskim Centrum Sztuki Współczesnej. Poprowadzą je Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar z Hybrid Space Lab.

31 marca i 1 kwietnia > otwarte wykłady o związkach architektury, urbanistyki i muzyki współczesnej
od 31 marca do 3 kwietnia > zamknięte warsztaty dla specjalistów
od 5 kwietnia > prezentacja efektów badań nad przestrzenią miasta Torunia

Kuratorzy: Daniel Muzyczuk, Agnieszka Pindera

31 marca, czwartek
Pokój z kuchnią, godzina 18.00
PRZESTRZEŃ HYBRYDOWA

Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar przybliżą zagadnienie hybrydyzacji między innymi jako właściwości przestrzeni miejskich. Obecnie mamy do czynienia z hybrydowymi miastami, hybrydowymi samochodami, hybrydowymi przedsiębiorstwami, hybrydowymi tworzywami sztucznymi, hybrydowymi roślinami….

Ten trend odzwierciedla przejście od myślenia w oparciu o jasno określone kategorie i traktowania poszczególnych dyscyplin oddzielnie ku elastycznemu podejściu opartemu na łączeniu i poszukiwaniu sieci powiązań.

1 kwietnia, piątek
Pokój z kuchnią, godzina 18.00
MORFOLOGIA XENAKISA

Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar zapytani o prekursorów hybrydowych projektów podają zawsze dwa nazwiska: Buckminstera Fullera i Iannisa Xenakisa. W ramach wykładu przybliżą sylwetkę tego drugiego, zmarłego dekadę temu greckiego kompozytora muzyki współczesnej, teoretyka i architekta. Xenakis większość swojego życia spędził we Francji, studiując kompozycję u A. Honeggera, D. Milhauda i O. Messiaena i współpracując z architektem Le Corbusierem. Łączył proces komponowania z modelowaniem matematycznym, procesami stochastycznymi i teorią gier. Miał również duży wpływ na rozwój muzyki elektronicznej.

HYBRYDOWE NOTACJE

Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar opowiedzą też o prowadzonych w Toruniu interdyscyplinarnych warsztatach.

31 marca – 3 kwietnia
Pokój z kuchnią
HYBRYDOWE NOTACJE
zamknięte warsztaty dla specjalistów
prezentacja efektów badań od 5 kwietnia

Tematyka warsztatów ogniskuje się wokół notacji przestrzeni hybrydowej z udziałem designerów, architektów, urbanistów, architektów krajobrazu, projektantów przestrzeni, muzyków, informatyków i artystów multimedialnych. Uczestnicy warsztatów podejmą badania złożoności miejskich środowisk poprzez interdyscyplinarne działania i dzielenie się wiedzą.

Przedmiotem badań będzie kilka wybranych lokalizacji w obrębie miasta Torunia. Miejsca te zostaną poddane analizie biorącej pod uwagę wiele zagadnień, takich jak: przestrzeń fizyczna, architektoniczna i historyczna, wymiar społecznej użyteczności danego miejsca, sieci komunikacji medialnej, zmienność przestrzeni akustycznej, itd. Te różnorodne wymiary przestrzenne nie będą badane rozłącznie lecz we wzajemnym przenikaniu się i fuzjach, czyli w stanie hybrydycznym.

Wyniki interdyscyplinarnego artystycznego dociekania zostaną w formie instalacji przestrzennej zaprezentowane w Pokoju z kuchnią w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu.

Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar pracują wspólnie pod szyldem Hybrid Space Lab, które zajmuje się działalnością projektową nastawioną na metodologię R&D (ang. Research and Development – prace badawczo-rozwojowe) koncentrującą się na hybrydowych polach, powstających w wyniku połączenia i fuzji środowisk, obiektów i usług w informacyjno-komunikacyjnej erze. Zakres ich projektów obejmuje projektowanie gier miejskich i planowanie budynków, wnętrz architektonicznych, tworzenie wzorów przemysłowych i ubioru.

Hybrid Space Lab jest interdyscyplinarnym środowiskiem o innowacyjnym i zintegrowanym podejściu do kwestii gospodarki przestrzennej. Skupia się na fuzji środowisk cyfrowych i analogowych, na osadzaniu sieci mediów w obszarach miejskich przestrzeni architektonicznych, społecznych i kulturalnych. Jest jednocześnie laboratorium i siecią, w której architekci, urbaniści, osoby odpowiedzialne za planowanie środowiska i krajobrazu, designerzy i informatycy współpracują przy tworzeniu projektów na styku przestrzeni analogowych i cyfrowych, urbanistycznych, architektonicznych, designerskich i multimedialnych.

Elizabeth Sikiaridi urodziła się w Londynie, dorastała w Atenach, studiowała w Ecole d’Architecture de Belleville w Paryżu i na Uniwersytecie Technicznym w Darmstadt. Frans Vogelaar urodził się w Holandii, dorastał w Zimbabwe, studiował w Design Academy w Eindhoven i na Architectural Association School of Architecture (AA) w Londynie. Oboje mają tzw. hybrydowe pochodzenie kulturowe.

Elizabeth Sikiaridi studiowała architekturę i urbanistykę. Frans Vogelaar studiował wzornictwo przemysłowe, architekturę i urbanistykę. Przed założeniem wspólnej działalności ich doświadczenie zawodowe obejmowało różne dziedziny, w tym architekturę (OMA / Rem Koolhaas, Behnisch i PA), wzornictwo przemysłowe (Studio Alchemia / Allessandro Mendini) i modę (badania trendów w Paryżu), oraz urbanistykę i urbanistykę krajobrazu, projektowanie materiałów, żywności i wystaw, architekturę wnętrz i projektowanie multimedialne.

Obydwoje mają tytuły profesorskie i aktywnie zajmują się pracą dydaktyczną. Frans Vogelaar założył w 1998 roku na Akademii Sztuki Mediów w Kolonii pierwszy Departament Przestrzeni Hybrydowych na świecie. Jego wydział został wyróżniony szeregiem międzynarodowych nagród, takich jak: f. e., YAHOO! University Design Expo 2007 i nagrodę International Design Prize 2008 w Kolonii. Jest również profesorem w CCNU w Wuhan w ramach programu „111”. Elizabeth Sikiaridi uczy projektowania architektonicznego na Wydziale Architektury Krajobrazu na Uniwersytecie Duisburg-Essen oraz University of Applied Sciences OWL.

Ich prace były prezentowane na międzynarodowych kongresach i wystawach w Austrii, Belgii, Kanadzie, Chinach, Czechach, Danii, Niemczech, Grecji, Finlandii, Francji, Włoszech, Korei, Litwie, Łotwie, Omanie, Pakistanie, Szwajcarii, Singapurze, Hiszpanii, Holandii, Turcji, Wielkiej Brytanii oraz USA.

[informacja za: CSW Znaki Czasu Toruń]

Seminarium Autoportretu i AGH: Magdalena Staniszkis

Przedstawiamy bibliografię zaproponowaną przez prof. Magdalenę Staniszkis do seminarium, które poprowadzi 28 marca w ramach organizowanego przez Autoportret i WH AGH cyklu “Tożsamość przestrzeni. Polskie miasta po 1989 roku”.

Prof. Magdalena Staniszkis
Polityka miejska okresu transformacji. Stan, diagnoza i szanse miejskiej przestrzeni na przykładzie Warszawy

Czas: poniedziałek, 28 marca 2011, godz. 12:00
Miejsce: Wydział Humanistyczny AGH, ul. Gramatyka 8A, s. 21.

Wstęp wolny – zapraszamy!

Publikacje i wywiady związane z tematem – aut. M. Staniszkis:

Lekcja z ulicy Puławskiej, [w:] Krajobraz architektury Warszawy końca XX wieku, red. S. Gzel, OW TUP, Akapit-DTP, Warszawa 2002, s. 173-208.

Ład przestrzenny, miasto, plac i architektura, “Architektura i Biznes” 2003, nr 12, s. 28–32.

Prawo do przestrzeni publicznej, [w:] Przestrzeń publiczna współczesnego miasta, “Czasopismo Techniczne – Architektura” 2005, R. 102, z. 9-A, s. 281-292 [Materiały Konferencyjne – X Międzynarodowa Konferencja Instytutu Projektowania Urbanistycznego, Politechnika Krakowska, listopad 2005].

Le chaos Urban comme manifeste da la transition, [w:] Architectures au-delà du Mur: Berlin-Varsovie-Moscou, 1989-2009, ed. E. Berard, C. Jaquand, Editions Picard, Paris 2009, s. 123–134.

Kolonizacja przestrzeni wspólnej, „Autoportret. Pismo o Dobrej Przestrzeni” 2009, nr 4(29), s. 82-86.

Kultura przestrzeni, „Trzeci sektor” 2009, nr 19, s. 73-81.

Przedmieście nie, „Autoportret. Pismo o Dobrej Przestrzeni” 2010, nr 2(31), s. 44-49.

Do szczęścia potrzebne jest miasto, z Magdaleną Staniszkis rozmawiają Dariusz Bartoszewicz i Dorota Jarecka, “Gazeta Wyborcza” 19.07.2008, s. 17-18.

Idealne miasto, z Magdaleną Staniszkis rozmawia Joanna Bojańczyk, “Rzeczpospolita” 27.03.09.

Ponadto:

Bauman, Z. Między chwilą a pięknem. O sztuce w rozpędzonym świecie, Wydawnictwo Oficyna, Łódź 2010.

Dymna, E., Rutkiewicz, M. Polski Outdoor, Wydawnictwo Klucze, Warszawa 2009.

Madurowicz, M. Miejska przestrzeń tożsamości Warszawy, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2008.

Seminarium Autoportretu i AGH

Drodzy Czytelnicy!

Z przyjemnością informujemy Państwa, że już za nieco ponad tydzień wystartuje nowa inicjatywa “Autoportretu”, którą realizujemy wspólnymi siłami wraz z Wydziałem Humanistycznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Będzie to czteroczęściowe seminarium zatytułowane “Tożsamość przestrzeni. Polskie miasta po 1989 roku”. Pierwsze spotkanie, z prof. Magdaleną Staniszkis już 28 marca, natomiast seminaria z prof. prof. Bohdanem Jałowieckim, Ewą Rewers i Ewą Kuryłowicz w kolejnych miesiącach.

Szczegóły znajdziecie na plakacie poniżej. Sukcesywnie będziemy również udostępniać informacje dotyczące kolejnych spotkań, w tym między innymi bibliografie do poszczególnych seminariów.

Schulprojekt Szwajcarskiego Związku Architektów

Schulprojekt to projekt realizowany przez Szwajcarski Związek Architektów BSA (Bund Schweizer Architekten). Podejmowane są takie działania jak współpraca z uczelniami pedagogicznymi, opracowanie materiałów dla nauczycieli, prowadzenia warsztatów, udostępnianie materiałów DVD i broszur tematycznych.

Przykładowe opracowania:

Wir bauen eine Stadt
Die Sprache der Architektur – über Architektur sprechen
Lichtidee und Stadtgestalt

Edukacja przestrzenna w Irlandii

Szkoły w Irlandii, które chcą wdrożyć do programów szkolnych edukację architektoniczną mogą skorzystać z pomocy RIAI (The Royal Institute of the Architects of Ireland), która wydała publikację Shaping space. Materiały mają posłużyć szkołom gimnazjalnym i średnim, choć możliwe jest również wykorzystanie materiałów w klasach młodszych. Zawierają scenariusze lekcji, poruszające takie tematy jak: Mój dom, Miasteczko i miasto, Budynki historyczne. Dodatkowo zawarto poradniki dotyczące rysowania, budowania modeli, inwentaryzowania i fotografowania.

Edukacją przestrzenną zajmuje się również Irlandzka Fundacja Architektury (Irish Architecture Foundation).

Estetyka, tak proszę!

Kontynuując wątek duński…

DAC, Duńskie Centrum Architektury prowadzi szeroko zakrojoną edukację przestrzenną – organizuje zajęcia związane z wystawami czasowymi, prezentowanymi w centrum, prowadzi oprowadzanie po Kopenhadze, zaprasza nauczycieli na seminaria, a także przyjeżdża na warsztaty do szkół. Centrum opracowało również materiały edukacyjne, zawarte na dwóch specjalnych stronach internetowych: arksite i arksiteplus.

Podobną działalność, choć w mniejszym zakresie, prowadzi Centrum Architektury w Amserdamie ARCAM.

DCUM (Dansk Center for Undervisningsmiljø), organizacja walcząca o jakość nauczania i dobre środowisko nauki, wydała książkę “Æstetik Ja tak!” (Estetyka, tak proszę). Publikacja porusza ważny temat estetyki w codziennym życiu i może stać się inspiracją do zajęć dla nauczycieli szkoły podstawowej. Książka dostępna jest w pdf, niestety tylko po duńsku.