Utrata tożsamości
Przedstawiamy nagranie z seminarium „Autoportretu” i Wydziału Humanistycznego AGH, na którym prof. Ewa Kuryłowicz poddała analizie problem dynamiki wzajemnego uwarunkowania tożsamości architektury w mieście i tożsamości przestrzeni miasta.
[audio:http://archiwum.autoportret.pl/wp-content/uploads/2011/07/A-AGH-4-Kurylowicz-wyklad.mp3|titles=A-AGH-4-Kurylowicz-wyklad] [audio:http://archiwum.autoportret.pl/wp-content/uploads/2011/07/A-AGH-4-Kurylowicz-dyskusja.mp3|titles=A-AGH-4-Kurylowicz-dyskusja]Dziękujemy wszystkim uczestnikom naszych seminariów i – mamy nadzieję – do zobaczenia w przyszłym roku akademickim!
Zapraszamy na czwarte, ostatnie w tym semestrze spotkanie w ramach organizowanego przez „Autoportret” i Wydział Humanistyczny AGH cyklu wykładów i seminariów „Tożsamość przestrzeni. Polskie miasta po 1989 roku”. Tym razem seminarium poprowadzi prof. Ewa Kuryłowicz, architekt, kierownik Samodzielnej Pracowni Projektowania i Teorii Architektury na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i partner pracowni APA Kuryłowicz & Associates w Warszawie.
Prof. Ewa Kuryłowicz
Pojęcia tożsamości architektury w mieście i tożsamości przestrzeni miasta jako wzajemnie uwarunkowane i dynamiczne
Klucz do zrozumienia zjawisk opisujących współczesność, na przykładzie Warszawy przełomu wieku XX i XXI
Czas: poniedziałek, 6 czerwca 2011, godz. 12:00
Miejsce: Wydział Humanistyczny AGH, ul. Gramatyka 8A, s. 21
Bibliografia
Giddens, A. Nowoczesnośc i tożsamość, Warszawa 2006.
Kuryłowicz, E. Bazylika w Licheniu – jak wam się podoba?, “Architektura -murator”, lipiec 2008.
Nijakowski, L. Domeny symboliczne. Konflikty narodowe i etniczne w wymiarze symbolicznym, Warszawa 2006.
Norberg-Schulz, Ch. Znaczenie w architekturze Zachodu, Warszawa 1999.
Ricoeur, P. O sobie samym jako innym, Warszawa 2005
Przedstawiamy bibliografię zaproponowaną przez prof. Magdalenę Staniszkis do seminarium, które poprowadzi 28 marca w ramach organizowanego przez Autoportret i WH AGH cyklu “Tożsamość przestrzeni. Polskie miasta po 1989 roku”.
Prof. Magdalena Staniszkis
Polityka miejska okresu transformacji. Stan, diagnoza i szanse miejskiej przestrzeni na przykładzie Warszawy
Czas: poniedziałek, 28 marca 2011, godz. 12:00
Miejsce: Wydział Humanistyczny AGH, ul. Gramatyka 8A, s. 21.
Wstęp wolny – zapraszamy!
Publikacje i wywiady związane z tematem – aut. M. Staniszkis:
Lekcja z ulicy Puławskiej, [w:] Krajobraz architektury Warszawy końca XX wieku, red. S. Gzel, OW TUP, Akapit-DTP, Warszawa 2002, s. 173-208.
Ład przestrzenny, miasto, plac i architektura, “Architektura i Biznes” 2003, nr 12, s. 28–32.
Prawo do przestrzeni publicznej, [w:] Przestrzeń publiczna współczesnego miasta, “Czasopismo Techniczne – Architektura” 2005, R. 102, z. 9-A, s. 281-292 [Materiały Konferencyjne – X Międzynarodowa Konferencja Instytutu Projektowania Urbanistycznego, Politechnika Krakowska, listopad 2005].
Le chaos Urban comme manifeste da la transition, [w:] Architectures au-delà du Mur: Berlin-Varsovie-Moscou, 1989-2009, ed. E. Berard, C. Jaquand, Editions Picard, Paris 2009, s. 123–134.
Kolonizacja przestrzeni wspólnej, „Autoportret. Pismo o Dobrej Przestrzeni” 2009, nr 4(29), s. 82-86.
Kultura przestrzeni, „Trzeci sektor” 2009, nr 19, s. 73-81.
Przedmieście nie, „Autoportret. Pismo o Dobrej Przestrzeni” 2010, nr 2(31), s. 44-49.
Do szczęścia potrzebne jest miasto, z Magdaleną Staniszkis rozmawiają Dariusz Bartoszewicz i Dorota Jarecka, “Gazeta Wyborcza” 19.07.2008, s. 17-18.
Idealne miasto, z Magdaleną Staniszkis rozmawia Joanna Bojańczyk, “Rzeczpospolita” 27.03.09.
Ponadto:
Bauman, Z. Między chwilą a pięknem. O sztuce w rozpędzonym świecie, Wydawnictwo Oficyna, Łódź 2010.
Dymna, E., Rutkiewicz, M. Polski Outdoor, Wydawnictwo Klucze, Warszawa 2009.
Madurowicz, M. Miejska przestrzeń tożsamości Warszawy, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2008.
Drodzy Czytelnicy!
Z przyjemnością informujemy Państwa, że już za nieco ponad tydzień wystartuje nowa inicjatywa “Autoportretu”, którą realizujemy wspólnymi siłami wraz z Wydziałem Humanistycznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Będzie to czteroczęściowe seminarium zatytułowane “Tożsamość przestrzeni. Polskie miasta po 1989 roku”. Pierwsze spotkanie, z prof. Magdaleną Staniszkis już 28 marca, natomiast seminaria z prof. prof. Bohdanem Jałowieckim, Ewą Rewers i Ewą Kuryłowicz w kolejnych miesiącach.
Szczegóły znajdziecie na plakacie poniżej. Sukcesywnie będziemy również udostępniać informacje dotyczące kolejnych spotkań, w tym między innymi bibliografie do poszczególnych seminariów.
Zapraszamy serdecznie na wykład otwarty w ramach kursu towarzyszącego wystawie Modernizacje 1918-1939. Czas przyszły dokonany. Wykład zatytułowany Modernizm a konstruowanie polskiej tożsamości wizualnej państwa nad morzem wygłosi prof. Małgorzata Omilanowska.
Miejsce: ms2, Łódź, ul. Ogrodowa 19
Czas: czwartek, 13 maja 2010 r., godz. 18:00
Wstęp wolny
Architektura i sztuka, „odwieczne” narzędzia w służbie propagandy i polityki, odegrały w czasach II Rzeczpospolitej niepoślednią rolę w kształtowaniu wizerunku odrodzonego Państwa Polskiego. Jednym z istotniejszych elementów tego wizerunku była Polska jako potęga morska. Polityka morska stała się jednym z ważniejszych elementów kształtowanej wizji nowego państwa. Złożyły się na nią nie tylko ważne decyzje gospodarcze i militarne, takie jak budowa nowego portu w Gdyni czy rozwój polskiej marynarki wojennej, ale także wiele innych działań zmierzających m.in. do spopularyzowania polskiego wybrzeża, jako idealnego miejsca wypoczynku. W efekcie w ciągu zaledwie kilkunastu lat powstało kilkanaście nadbałtyckich miejscowości kąpieliskowych, w większości zakładanych od podstaw i rozwinięto polską żeglugę pasażerską, zarówno wycieczkową, jak i transatlantycką.
Polscy architekci i designerzy stanęli przed zadaniem zaprojektowania domów zdrojowych, przystani jachtowych, luksusowych hoteli, uzdrowiskowych osiedli willowych, ekskluzywnych wnętrz polskich transatlantyków i oprawy artystycznej wielkich świąt i uroczystości morskich. Modernizm jako styl wybierany zarówno dla wielkich budowli reprezentacyjnych w Gdyni, luksusowych hoteli w Juracie czy willi w Jastrzębiej Górze, wnętrz „Piłsudskiego” i „Batorego” czy oprawy graficznej folderów i przewodników stał się wyróżnikiem owego konstruktu wizualnego jaką była Polska nad morzem.
Prof. Małgorzata Omilanowska jest historykiem sztuki, absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego, studiowała także na Wydziale Architektury Uniwersytetu Technicznego w Berlinie. Od 1985 roku pracuje w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Specjalizuje się w problemach architektury XIX i XX wieku, publikując na temat takich kwestii jak: architektura inżynieryjna, architektura handlowa, problem kształcenia architektów w XIX wieku, oraz poszukiwania stylów narodowych i identyfikacji narodowej i regionalnej w architekturze krajów Europy Środkowowschodniej. Prowadzi badania z zakresu architektury Warszawy i Gdańska, a także budownictwa uzdrowiskowego.