Kontynuując wątek duński…
DAC, Duńskie Centrum Architektury prowadzi szeroko zakrojoną edukację przestrzenną – organizuje zajęcia związane z wystawami czasowymi, prezentowanymi w centrum, prowadzi oprowadzanie po Kopenhadze, zaprasza nauczycieli na seminaria, a także przyjeżdża na warsztaty do szkół. Centrum opracowało również materiały edukacyjne, zawarte na dwóch specjalnych stronach internetowych: arksite i arksiteplus.
Podobną działalność, choć w mniejszym zakresie, prowadzi Centrum Architektury w Amserdamie ARCAM.
DCUM (Dansk Center for Undervisningsmiljø), organizacja walcząca o jakość nauczania i dobre środowisko nauki, wydała książkę “Æstetik Ja tak!” (Estetyka, tak proszę). Publikacja porusza ważny temat estetyki w codziennym życiu i może stać się inspiracją do zajęć dla nauczycieli szkoły podstawowej. Książka dostępna jest w pdf, niestety tylko po duńsku.
W poście opisującym projekty fińskie wspomniałam o programie “At bo i Norden” (Living In the Nordic Countries). Jednym z uczestników programu była Dania, której poświęcę najbliższe posty.
Børn i byens rum to strona internetowa, zawierająca materiały dla nauczycieli, animatorów kultury, jak i architektów, i urzędników zajmujących się partycypacją społeczną dzieci w projektowaniu przestrzennym.
W ramach projektu Skelager Børne- og Ungepark – Børn og unge som bygherrer, zrealizowanego w Hørsholm w latach 2003-2005, dzieci zostały zaproszone do udziału w procesie projektowania lokalnego parku. W sumie w projekcie wzięło udział 600 dzieci.
Eksperimentariet – idéværksted for born. Eksperymentarium to warsztaty dla dzieci, będące częścią większego projektu, którego celem było zaproszenie mieszkańców miasta do udziału w tworzeniu nowej mediateki. Warsztaty miały pokazać, jakie są pragnienia i oczekiwania dzieci względem nowej interaktywnej biblioteki.
Film prezentujący przebieg warsztatów (z angielskimi napisami).
Duńczycy – ludzie podobno zamknięci w sobie – spotykają się właśnie w bibliotekach, które zostały zaprojektowane tak, jakby były przedłużeniem miejskich agor. Zachęca do tego panujący w nich klimat swobody. Można tam i poczytać, i porozmawiać ze znajomymi, a nawet wziąć udział w imprezie kulturalnej. Pomaga w tym sama architektura, która stawia na otwartość i przezroczystość tych miejsc, przyciągając nawet przypadkowych przechodniów. Duńskie biblioteki zwiedził i opisał Marek Kowicki.
Nikt nie jest samotna wyspą – pdf do pobrania
