Roboty parkowe – oddolna inicjatywa studentów Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej – odbyły się 24 maja br. na terenie parku przed Politechniką (przy ul Podchorążych). Ze słomianych kubików powstały, między innymi: brama wjazdowa, hamak, łoże małżeńskie, koń prawie trojański, igloo i wieża. Ulewny deszcz był testem na wytrzymałość foliowego dachu słomianego biura. W zabawie (jakże pouczającej) uczestniczyli studenci architektury i kierunków zaprzyjaźnionych (np. filozofii). A może następnym razem roboty wystąpią w parku publicznym? Żeby starzy i młodzi obywatele miasta też mieli okazję pobawić się przestrzenią! Więcej o inicjatywie na blogu robót (robotów).
W poście opisującym projekty fińskie wspomniałam o programie “At bo i Norden” (Living In the Nordic Countries). Jednym z uczestników programu była Dania, której poświęcę najbliższe posty.
Børn i byens rum to strona internetowa, zawierająca materiały dla nauczycieli, animatorów kultury, jak i architektów, i urzędników zajmujących się partycypacją społeczną dzieci w projektowaniu przestrzennym.
W ramach projektu Skelager Børne- og Ungepark – Børn og unge som bygherrer, zrealizowanego w Hørsholm w latach 2003-2005, dzieci zostały zaproszone do udziału w procesie projektowania lokalnego parku. W sumie w projekcie wzięło udział 600 dzieci.
Eksperimentariet – idéværksted for born. Eksperymentarium to warsztaty dla dzieci, będące częścią większego projektu, którego celem było zaproszenie mieszkańców miasta do udziału w tworzeniu nowej mediateki. Warsztaty miały pokazać, jakie są pragnienia i oczekiwania dzieci względem nowej interaktywnej biblioteki. Film prezentujący przebieg warsztatów (z angielskimi napisami).
Wbrew pozorom zagadnienie przestrzeni organicznych nie dotyczy tylko zadziwiających zdolności budowlanych zwierząt czy zachwycającej struktury kryształu, lecz przede wszystkim samego procesu powstawania form, ich pojawiania się i zanikania, czy raczej przeistaczania w inne. W świetle coraz to nowszych osiągnięć biologii, genetyki i robotyki pytanie o to, co jest żywe (do tego bowiem sprowadza się pytanie istota organizmu), jest dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Pytanie o formy organiczne jest bowiem pytaniem o nas samych: o nasze postrzeganie świata, nasze własne przemijanie i język symboli, jakim próbujemy to przemijanie oswajać.
W numerze:
Juhani Pallasmaa pisze o architekturze zwierząt,
Lidia Klein opowiada o analogii biologicznej w architekturze współczesnej,
Barbara Stec przygląda się sposobowy wykorzystania koncepcji fałdy Gillesa Deleuze’a przez architektów postmodernistycznych,
Ewę Klekot pytamy, czym jest życie,
Jakub Woynarowski pisze o ładzie i urozmaiceniu w sztuce,
Ryszard Kasperowicz analizuje koncepcję organiczności dzieła sztuki w teorii Johna Ruskina./
W kolejnych numerach:
PLANOWANIE – Autoportret 1 [56] 2017
REGIONALIZMY – Autoportret 2 [57] 2017
WŁASNOŚĆ – Autoportret 3 [58] 2017
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:
Roboty parkowe – oddolna inicjatywa studentów Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej – odbyły się 24 maja br. na terenie parku przed Politechniką (przy ul Podchorążych). Ze słomianych kubików powstały, między innymi: brama wjazdowa, hamak, łoże małżeńskie, koń prawie trojański, igloo i wieża. Ulewny deszcz był testem na wytrzymałość foliowego dachu słomianego biura. W zabawie (jakże pouczającej) uczestniczyli studenci architektury i kierunków zaprzyjaźnionych (np. filozofii). A może następnym razem roboty wystąpią w parku publicznym? Żeby starzy i młodzi obywatele miasta też mieli okazję pobawić się przestrzenią! Więcej o inicjatywie na blogu robót (robotów).
