MURATOR S.A., wydawca miesięcznika “Architektura-murator”, uruchomił nowy portal – Archirama.pl, popularny serwis poświęcony architekturze i wszelkim dziedzinom z nią związanym: dizajnowi, modzie, technice, stylowi życia. Archirama.pl za cel stawia sobie popularyzację architektury w lekki i przystępny sposób. Portal ma prezentować najświeższe wiadomości architektoniczne z Polski i ze świata. Archirama.pl daje też użytkownikom możliwość istotnego współtworzenia serwisu.
Archirama.pl budowana jest przez profesjonalny zespół miesięcznika “Architektura-murator” oraz młodych specjalistów z różnych dziedzin, redaktorem prowadzącym został Tomasz Malkowski, z wykształcenia architekt. Portal składa się z 11 działów: Panorama, Showroom, Ikony, Futurama, Retrorama, Archigramy, TVrama, Archikracja, Architour, Archikrator, Portfolia.
Polecamy i trzymamy kciuki!
[na podstawie materiałów prasowych wydawcy]
Z przyjemnością informujemy, iż nakładem lubelskiego Ośrodka “Brama Grodzka – Teatr NN” ukazała się książka Gordona Cullena TOWNSCAPE, nad którą to publikacją “Autoportret” roztoczył swój patronat.
Jest to pierwsze polskie wydanie legendarnej już książki Gordona Cullena sprzed pół wieku. Autor porównuje w niej miasto do spektaklu dramatycznego i opowiada o sztuce organizowania i nadawania wizualnej spójności plątaninie budynków, ulic i otwartych przestrzeni tworzących środowisko miejskie. Książka napisana jest w konwencji atlasu-leksykonu różnych zjawisk przestrzennych. Każdemu z ponad 500 zdjęć odpowiada osobne hasło i opis.
Swoją koncepcję Gordon Cullen zaproponował po raz pierwszy w piśmie „The Architectural Review”, rozwijając ją potem w książce Townscape (1961), która natychmiast stała się głównym źródłem inspiracji dla architektów, planistów i innych osób zajmujących się miastem i jego wyglądem. Wydana w formie skróconej The Concise Townscape (której dotyczy polskie wydanie) stała się popularnym przewodnikiem po krajobrazie miasta, ponieważ poruszane w niej problemy wychodzą daleko poza sferę czysto zawodową. Niektórzy uznają, że miała ona istotny wkład w sztukę i historię architektury, ponieważ jako pierwsza badała efekty wizualne powstałe na skutek grupowania budynków oraz – definiowalne, choć często spontanicznie pojawiające się – zasady estetyki, z których te efekty powstają. Zdaniem innych, książka Cullena jak żadna inna pokazuje, w jaki sposób miasto „działa” pod względem architektonicznym. Dla wszystkich posiadających jakąkolwiek wrażliwość wizualną praca Cullena jest źródłem niekończących się fascynacji.
Jak pisze autorka polskiego przekładu, architektka i urbanistka, Ewa Kipta, Townscape to nie jest “książka nostalgiczna, negująca rozwój miast czy nowoczesność – wręcz przeciwnie, zwraca uwagę na możliwości wynikające z nowych technologii i na możliwość godzenia ich z dotychczasową tkanką miasta. Zachwycający w tej książce jest sposób rozumienia przestrzeni miejskiej jako miejsca przeznaczonego do życia wielu ludzi blisko siebie, jako wyrazu kultury współżycia, a nie tylko przypadkowego zbioru miejsc do pracy, mieszkania i usług, nagromadzenia budynków i pustych przestrzeni do przemieszczania się między nimi. […] Uczy traktować miasto jako przestrzeń spójną w przestrzeni i ciągłą w czasie – jak organizm, który żyje i rozwija się w tempie liczonym pokoleniami jego mieszkańców.”
Z kolei we wprowadzeniu do wydania polskiego, prof. Tadeusz J. Chmielewski zauważa, że “nie ma charakteru podręcznika, lecz formę pasjonującej opowieści Mistrza wprowadzającego uczniów w tajniki poznania Miasta. Autor czyni to poprzez wiele świetnie dobranych przykładów, głównie z Anglii, słynącej ze sztuki harmonijnego kształtowania krajobrazu od co najmniej osiemnastego wieku, a sztuki planowania przestrzennego i urbanistyki – szczególnie od końca dziewiętnastego wieku. Tekst niewielkimi porcjami wpleciony jest w system znakomitych rysunków i fotografii. Autor przekonuje, że o krajobrazie miasta i o samopoczuciu jego mieszkańców decyduje sztuka kształtowania środowiska. Jednocześnie podkreśla, że jest to sztuka zanikająca, miażdżona przez dziesiątki sił i procesów silniejszych od harmonii i piękna. Nie sprzyja rozwojowi tej sztuki ani redukcjonistyczne kształcenie (architekt stawia ponad wszystko bryłę swego dzieła, drogowiec – wstęgę szosy, ogrodnik – gatunki i odmiany roślin), ani rynkowa gra o przestrzeń, w której deweloper szuka przede wszystkim zysku, a nie harmonii i piękna.”
***
Wydawca: Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”, Lublin 2011
Format B5, 16,5 x 23,5 cm
Ponad 150 haseł, ok. 500 ilustracji
Druk czarno-biały
Stron 204
Cena 45 zł
Na podstawie materiałów prasowych wydawcy
Polecamy kolejny wykład w ramach organizowanego przez Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej “Manngha” cyklu “Co to jest architektura?”.
Tym razem wykład pt. “Architektura najnowsza a architektura rodzima” wygłosi Dietmar Eberle.
Prof. Eberle jest wykładowcą Wydziału Architektury ETH Zurich, architektem, współzałożycielem działającego od 1985 roku biura Baumschlager Eberle. Od założenia pierwszego oddziału w alpejskiej prowincji Vorarlberg w zachodniej Austrii, biuro rozwinęło się w międzynarodowa firmę, z siedzibami w Lochau i Wiedniu w Austrii, St. Gallen i Zurychu w Szwajcarii, Vaduz w Liechtensteinie i w Pekinie w Chinach. Architektura biura, początkowo głównie mieszkaniowa, zyskała międzynarodowe uznanie dzięki doskonałej analizie warunków miejsca i potrzeb użytkowników i wynikłej z nich bezkompromisowej, eleganckiej, minimalnej formie. Wśród ponad trzystu realizacji biura znajdują się zespoły mieszkaniowe, a ostatnio m.in. rozbudowa lotniska w Wiedniu, siedziba WHO/UNAIDS w Genewie, budynki wysokie w Pekinie.
Czas: 7 czerwca, godz. 18:00
Miejsce: Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, ul. Konopnickiej 26, Kraków
Prowadzenie: Marta A. Urbańska
Kurator cyklu: Adam Budak
Organizatorzy: Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Instytut Goethego w Krakowie, Szwajcarska Fundacja dla Kultury Pro Helvetia
[na podstawie materiałów prasowych]
Drodzy Czytelnicy!
Wszystkich, którzy ze zniecierpliwieniem oczekują na kolejny numer naszego kwartalnika chcemy z radością poinformować, że lada chwila wyjdzie on z drukarni.
Najnowszy numer dotyka problematyki domu polskiego, zakodowanego archetypu, który kształtuje pozorna opozycja pozornej tradycji i pozornej nowoczesności ostatnich dwu dekad.
Już teraz przedstawiamy spis treści i zachęcamy Państwa do lektury!
Witold Rybczynski, Dlaczego w ogóle mieszkamy w domach
Piotr Korduba, Skazani na dwór
Michał Wiśniewski, Dom z ziemi polskiej
Aleksander Łupienko, Kamienica – historia prywatna
Dorota Jędruch, Z sobą czy u siebie
Jacek Gądecki, Sielanka przydomowa
Magdalena Staniszkis, Przedmieście nie
Paweł Jaworski, Niewidzialne przedmieścia
Piotr Winskowski, Dom u-miarkowany
Paweł Kraus, Stylistyczne puzzle
Roman Rutkowski, Real foto
Marta Raczek, Na progu domu
Anna Komorowska, Z zabawy w dom
Informujemy, iż “Autoportret” objął patronatem warsztaty architektoniczno-urbanistyczne pod tytułem ”DEFRAGMENTACJA ULICY” połączone z otwartymi wykładami i debatą publiczną w ramach XIV Ogólnopolskich Warsztatów Architektonicznych OSSA 2010 ŁÓDŹ.
OSSA to Ogólnopolskie Stowarzyszenie Studentów Architektury powstałe w 1997 roku z inicjatywy studentów, których pragnieniem było poszerzenie horyzontów i nabycie doświadczenia zawodowego. OSSA stawia sobie za cel pełniejsze wykorzystanie możliwości tkwiących w młodych, pełnych zapału ludziach. W swoich szeregach skupia studentów wszystkich wydziałów architektury wyższych uczelni w Polsce. Działalność Stowarzyszenia opiera się na wymianie doświadczeń na organizowanych przez OSSA warsztatach, plenerach, konkursach i wycieczkach dydaktycznych. Jako organizacja ciesząca się dużymi osiągnięciami OSSA uzyskała poparcie władz uczelnianych oraz Stowarzyszenia Architektów Polskich i Izby Architektów.
Warsztaty “DEFRAGMENTACJA ULICY” odbędą się w dniach 16-23.10 2010, równolegle z odbywającym się w Łodzi festiwalem Łódź Design.
O szczegółach będziemy informować na bieżąco, a już teraz odsyłamy wszystkich zainteresowanych do bloga projektu.
W tym tygodniu chciałabym przedstawić dwie organizacje o zasięgu międzynarodowym, zrzeszające ludzi i instytucje działające na rzecz edukacji przestrzennej.
PLAYCE to gra słów PLAY (gra, zabawa) + PLACE (miejsce). Jest to międzynarodowe stowarzyszenie, koncentrujące się na pracy z młodymi ludźmi, podnoszące świadomość dotyczącą przestrzeni i miejsc, w których żyjemy.
W 2006 roku odbyła się międzynarodowa konferencja i warsztaty PLAYCE w Polsce, zatytułowane “Dialog z otoczeniem – edukacja architektoniczna”.
Jak pisze jedna z organizatorek wydarzenia, Anna Wróbel:
Celem spotkań jest popularyzowanie zagadnień związanych z architekturą i stymulowanie świadomego uczestnictwa w zagospodarowaniu przestrzeni. Odpowiedzialność za otoczenie powinna być kształtowana już od najmłodszych lat, dlatego międzynarodowe stowarzyszenie PLAYCE koncentruje swoją działalność szczególnie na pracy z dziećmi i młodzieżą. W tym roku miejscem takich warsztatów jest Polska. Towarzyszyć im będzie konferencja w siedzibie SARP (Stowarzyszenia Architektów Polskich) i KRIA (Krajowej Izby Architektów Rzeczpospolitej Polskiej), która będzie jednym z elementów międzynarodowego forum, na którym dialog ma oznaczać także wymianę doświadczeń pochodzących z różnych krajów, kultur, grup wiekowych, dyscyplin. Konferencja jest pierwszym punktem programu i będzie przede wszystkim okazją do spotkania osób zaangażowanych w edukację architektoniczną i zainteresowanych rozwijaniem związanych z nią inicjatyw. Trzydniowa sesja warsztatowa poza Warszawą poświęcona będzie pracy z młodzieżą i stanowić będzie element projektów: „Budowanie systemu edukacji architektonicznej w Polsce, program pilotażowy – Osieck i okolice” oraz „Zobaczcie Osieck, krajobraz, architekturę i tradycje kulturowe miejsca, w którym żyjemy”.
Współorganizatorem konferencji była Akademia Łucznica, o której więcej napiszę za tydzień.
Drugą ważną organizacją jest Międzynarodowa Unia Architektów UIA, która prowadzi program Architecture & Children UIA Built Environment network. Na stronie internetowej sieci zamieszczone są linki do wybranych organizacji z poszczególnych państw. UIA wydała poradnik dotyczący edukacji przestrzennej, w który tłumaczy w jaki sposób wprowadzać temat architektury do szkoły. Druga edycja poradnika została wydana w 2008 roku.
MURATOR S.A., wydawca miesięcznika “Architektura-murator”, uruchomił nowy portal – Archirama.pl, popularny serwis poświęcony architekturze i wszelkim dziedzinom z nią związanym: dizajnowi, modzie, technice, stylowi życia. Archirama.pl za cel stawia sobie popularyzację architektury w lekki i przystępny sposób. Portal ma prezentować najświeższe wiadomości architektoniczne z Polski i ze świata. Archirama.pl daje też użytkownikom możliwość istotnego współtworzenia serwisu.
