Serdecznie zapraszamy 8 grudnia do krakowskiego Bunkra Sztuki na spotkanie poświęcone “Zmysłom / percepcji” – tematowi najnowszego numeru “Autoportretu”. O tym, jaką rolę w projektowaniu i w odbiorze zrealizowanego projektu odgrywają zmysły, jak ich hierarchia wygląda w praktyce, jakie doświadczenia dla zmysłów są dobre, a jakie nie będą rozmawiać architekt Maciej Miłobędzki (JEMS Architekci), autor tekstu W poszukiwaniu tego, co jest oraz Marcin Wicha.
Maciej Miłobędzki − architekt, współzałożyciel pracowni JEMS Architekci, z którą wiąże wszelką architektoniczną działalność od 1988 roku. Od 2008 roku prowadzi działalność dydaktyczną na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Laureat Honorowej Nagrody SARP (2002).
Marcin Wicha – grafik, projektant, współtwórca (wraz z Tomaszem Fryczem) pracowni Frycz i Wicha, jego rysunki pojawiają się co tydzień na łamach “Tygodnika Powszechnego” pod szyldem “Wichajster”.
Czas: 8 grudnia, godz. 18:30
Miejsce: Bunkier Sztuki, Kraków, pl. Szczepański 3a
Wstęp wolny.
Fot. J. Sokołowski
W tym tygodniu chciałabym przedstawić dwie organizacje o zasięgu międzynarodowym, zrzeszające ludzi i instytucje działające na rzecz edukacji przestrzennej.
PLAYCE to gra słów PLAY (gra, zabawa) + PLACE (miejsce). Jest to międzynarodowe stowarzyszenie, koncentrujące się na pracy z młodymi ludźmi, podnoszące świadomość dotyczącą przestrzeni i miejsc, w których żyjemy.
W 2006 roku odbyła się międzynarodowa konferencja i warsztaty PLAYCE w Polsce, zatytułowane “Dialog z otoczeniem – edukacja architektoniczna”.
Jak pisze jedna z organizatorek wydarzenia, Anna Wróbel:
Celem spotkań jest popularyzowanie zagadnień związanych z architekturą i stymulowanie świadomego uczestnictwa w zagospodarowaniu przestrzeni. Odpowiedzialność za otoczenie powinna być kształtowana już od najmłodszych lat, dlatego międzynarodowe stowarzyszenie PLAYCE koncentruje swoją działalność szczególnie na pracy z dziećmi i młodzieżą. W tym roku miejscem takich warsztatów jest Polska. Towarzyszyć im będzie konferencja w siedzibie SARP (Stowarzyszenia Architektów Polskich) i KRIA (Krajowej Izby Architektów Rzeczpospolitej Polskiej), która będzie jednym z elementów międzynarodowego forum, na którym dialog ma oznaczać także wymianę doświadczeń pochodzących z różnych krajów, kultur, grup wiekowych, dyscyplin. Konferencja jest pierwszym punktem programu i będzie przede wszystkim okazją do spotkania osób zaangażowanych w edukację architektoniczną i zainteresowanych rozwijaniem związanych z nią inicjatyw. Trzydniowa sesja warsztatowa poza Warszawą poświęcona będzie pracy z młodzieżą i stanowić będzie element projektów: „Budowanie systemu edukacji architektonicznej w Polsce, program pilotażowy – Osieck i okolice” oraz „Zobaczcie Osieck, krajobraz, architekturę i tradycje kulturowe miejsca, w którym żyjemy”.
Współorganizatorem konferencji była Akademia Łucznica, o której więcej napiszę za tydzień.
Drugą ważną organizacją jest Międzynarodowa Unia Architektów UIA, która prowadzi program Architecture & Children UIA Built Environment network. Na stronie internetowej sieci zamieszczone są linki do wybranych organizacji z poszczególnych państw. UIA wydała poradnik dotyczący edukacji przestrzennej, w który tłumaczy w jaki sposób wprowadzać temat architektury do szkoły. Druga edycja poradnika została wydana w 2008 roku.
Na zakończenie cyklu o niemieckiej edukacji architektonicznej zachęcam do skorzystania z materiałów edukacyjnych opracowanych przez tamtejsze organizacje.
“Siedlungsentwicklung, Wohnen und Nachhaltigkeit” to materiały dla nauczycieli szkół średnich. Poruszają takie problemy jak psychologiczne, społeczne, estetyczne, ekologiczne, ekonomiczne i funkcjonalne aspekty mieszkalnictwa, tereny zielone w naszym otoczeniu (ekologia), zrównoważony rozwój osiedli mieszkaniowych, ochrona zabytków.
“Architektur – ein Abenteuer für Kinder” to skrót książki o takim samym tytule. Jasno tłumaczy czym jest architektura, jak pracuje architekt, jakie są narzędzia i metody pracy architekta i jak można je wykorzystać w pedagogice.
“Transform Architektur” to program szkolenia dla nauczycieli, zainteresowanych wprowadzaniem elementów architektury do swoich programów szkolnych. Szkolenia podzielone zostały na działy: kontekst, zmysły, sposób prezentacji projektu, funkcje budynków, konstrukcje, materiały budowlane, przestrzeń, detale, miasto, proces, projekt. W poszczególnych działach zamieszczone są opisy szkoleń oraz scenariusze opracowane przez nauczycieli.
Opis projektu i scenariusze zajęć zamieszczono na stronie Entwickeln-Planen-Kommunizieren.
W Niemczech (i częściowo na Amazon.de) dostępne są również podręczniki szkolne lub książki dla dzieci, poruszające temat architektury:
„Kinder_Sichten: Städtebau und Architektur für und mit Kindern und Jugendlichen“
„architektur.in.der.schule”
“Überall Architektur”
“Wie die Häuser in den Himmel wuchsen?” Susanna Partsch
“Wie bauen jetzt ein Haus?” Wolk-Gerche Angelika
“Von der Burg zum Blob – Kinder entdecken Architektur” Simone Jeska
« Wie bauen Tiere? Wie bauen Menschen? Ein Architekturprojekt” (Lernmaterialien)
„Wie gewohnt?“ Ein Buch um das Wohnen für die Sekundarstufe II
“Kunst Unterichten. Architektur und Bauen” Josef Walch
W poprzednich postach opisałam sporo różnych projektów związanych z edukacją przestrzenną. Dziś jeszcze kilka przykładów z Wielkiej Brytanii.
“Sir Basil Spence Archive Project” to cykl warsztatów dla młodzieży, prezentujących najważniejsze budynki Basila Spence. Projekt został zakończony wystawą i jest opisany na stronie programu.
Na stronie internetowej CEBE (Centre for Education in the Built Environment), znadziemy spis projektów, skierowanych głównie do uczniów ze szkół artystycznych lub studentów. Opracowania zawierają opisy projektu, metodologię, czasami scenariusze zajęć, a także podsumowanie, ewaluację
i bibliografię. Przykładowe projekty to:
– Between the Lines – Experiencing Space Through Dance
– Teaching Land-scape Through Story-telling Learning
“Manchester after the bomb” to zbiór materiałów dla nauczycieli, zawierający podstawowe dane, zadania, wypowiedzi świadków, zdjęcia i filmy z okresu II wojny światowej. W ramach programu prowadzone są różnego rodzaju zajęcia dla szkół i indywidualnych uczestników. Na stronie internetowej programu znajduje się broszura zawierająca informację o prowadzonych zajęciach.
