To jest archiwalna strona czasopisma "Autoportret", na której zgromadzono zasoby z lat 2009-2017. Serdecznie zapraszamy do korzystania z aktualnej wersji strony i bezpośredniej lektury udostępnianych przez nas treści.
Nasze czasopismo proponuje refleksję nad kondycją przestrzeni, w jakiej funkcjonujemy. Jesteśmy przekonani o tym, że otoczenie wywiera wpływ na człowieka, a człowiek wpływa na swoje otoczenie. Przyglądanie się tej relacji pozwala nie tylko na zdobycie wiedzy o nas samych, stąd nazwa „Autoportret”, ale może się stać impulsem do zmiany na lepsze przestrzeni, w której żyjemy.
więcej o Piśmie
Wyspiański na pomniku – czy tylko ogromny, odizolowany od świata, parkingowy? Akcja artystyczna Julii Heuer, grupy Umschichten i Justyny Gryglewicz ma na celu spojrzenie z innej perspektywy na pomnik stojący przed Gmachem Głównym MNK oraz otwarcie dyskusji na temat aktualności tradycyjnej formy pomnikowej.
Jak pisze Aneta Rostkowska, „wydarzenie [to] umożliwi spojrzenie na pomnik Wyspiańskiego z innej perspektywy niż zazwyczaj – nie z dołu i z daleka, lecz z tego samego poziomu i z bliska. Pierwsza pozycja wytwarza relację podporządkowania, w obrębie której pomnik – prezentując niezmienną wizję historii – sprawuje hegemonię nad otoczeniem. W pozycji drugiej odbiorca zostaje bezpośrednio z nim skonfrontowany, dzięki czemu możliwe staje się zadanie pytania o jego osobisty doń stosunek. Z obojętnego przechodnia przekształca się on zatem w zaangażowanego uczestnika. Następuje odmonumentalizowanie pomnika oraz nabranie przezeń dialogicznego, żywego i zmysłowego charakteru. De facto każda z pozycji prezentuje odmienną wizję upamiętniania: w pierwszej jest ono dogmatycznym zaprezentowaniem na zawsze dookreślonego zbioru tez na temat historii, w drugiej natomiast jest procesem dynamicznej recepcji historii, interpretacji uwarunkowanej stanem współczesności. Artystyczne działanie ma ponadto zwrócić uwagę na pomnik stojący na uboczu i zapomniany. Jaki wizerunek Wyspiańskiego on nam prezentuje? Jak postrzegają tę rzeźbę mieszkańcy Krakowa i turyści? Czy jej tradycyjna forma przybliża nas do Wyspiańskiego, czy wręcz przeciwnie – oddala?”
16.10.2010, godz. 15.30
Wieczór panieński, warsztat dla dorosłych (w jęz. ang., zapewniamy tłum. na jęz. polski), prowadzenie Julia Heuer
Gmach Główny MNK, Sala Edukacyjna „Pod Kozami”
Liczba uczestników ograniczona!
Rezerwacja: agrajewska[at]muzeum.krakow.pl
W nawiązaniu do jednego z najbardziej znanych dzieł Stanisława Wyspiańskiego – “Wesela” z 1901 roku – wyrzeźbionemu artyście, znajdującemu się przed Muzeum Narodowym w Krakowie, zostanie zapewnione ‘towarzystwo’ w postaci panny młodej. W trakcie spotkania wykonamy dla niej oryginalną suknię ślubną. Warsztat poprzedzi prezentacja Katarzyny Szczygieł z krakowskiego Muzeum Wyspiańskiego na temat artysty i „Wesela”.
17.10.2010, godz. 13.00–16.30
Akcja artystyczna Julii Heuer, grupy Umschichten i Justyny Gryglewicz przed pomnikiem Wyspiańskiego, na parkingu przed Gmachem Głównym MNK. Zapraszamy wszystkich dorosłych, którzy nie mają lęku wysokości!
17.10.2010, godz. 17.00
“Jeśli nie pomnik to co?” – panel dyskusyjny z udziałem Dyrektora Muzeum Narodowego w Krakowie Zofii Gołubiew, założyciela grupy Umschichten Łukasza Lendzińskiego, kuratorki akcji “Kiss” Anety Rostkowskiej oraz założycielki Fundacji Nowej Kultury Bęc Zmiana Bogny Świątkowskiej. Moderatorem spotkania będzie Katarzyna Bik.
Udział we wszystkich odsłonach projektu jest bezpłatny. Organizatorem projektu jest Muzeum Narodowe w Krakowie. Całość współfinansuje Fundacja Hertie i Polsko-Niemieckie Towarzystwo Akademickie. Patronat nad wydarzeniem objął Projekt Miejski, w którym uczestniczy również Małopolski Instytut Kultury.
Julia Heuer, absolwentka Akademii Sztuki w Stuttgarcie, stypendystka Baden Württemberg Stiftung, projektuje oryginalne tkaniny i kostiumy, uprawia performance i sztukę instalacji, mieszka i pracuje w Wiedniu, www.juliaheuer.de.
Łukasz Lendzinski, ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Stuttgarcie, twórca grupy artystycznej Umschichten, z którą zrealizował liczne projekty w przestrzeni publicznej, od 2010 roku prowadzi kurs „Projekt i przestrzeń” w Hochschule für Technik w Stuttgarcie, www.umschichten.de.
Justyna Gryglewicz, absolwentka Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, zajmuje się fotografią, malarstwem, rysunkiem, video-artem, a także komiksem i projektowaniem graficznym, zwyciężczyni konkursu Sony World Photography Awards- Student Focus (Europa) oraz Międzynarodowego Konkursu “Autoportret”.
Aneta Rostkowska, doktorantka UJ, studiowała na uniwersytetach w Heidelbergu i Frankfurcie nad Menem, stypendystka Baden Württemberg Stiftung, Hertie-Stiftung i Ministra Nauki, zajmuje się sztuką współczesną i teorią sztuki, publikowała m.in. w Arteonie, Dwutygodniku, Principiach, Punkcie, Sztuce i Filozofii, Splocie i Tygodniku Powszechnym, www.parergonn.blogspot.com.
Na dzień przed Autoportretowym spotkaniem w Bunkrze Sztuki publikujemy podcast z dyskusją, która odbyła się we wrześniu w Radiu Kraków. Z autorką audycji, Justyną Nowicką, o nr. 31 naszego kwartalnika rozmawiają Michał Choptiany, Dorota Jędruch i Dorota Leśniak-Rychlak.
[audio:http://archiwum.autoportret.pl/wp-content/uploads/2010/10/dompol1.mp3|titles=dompol1]
[audio:http://archiwum.autoportret.pl/wp-content/uploads/2010/10/dompol2.mp3|titles=dompol2]
Serdecznie zapraszamy naszych Czytelników i Sympatyków na kolejne spotkanie „Autoportretu” w Bunkrze Sztuki w Krakowie z cyklu „Przestrzenie kultury”. Będzie ono poświęcone tematowi nowego numeru – domowi w Polsce.
W spotkaniu wezmą udział: Piotr Korduba, Magdalena Staniszkis, Piotr Winskowski. Rozmowę poprowadzi Majka Sokal.
Miejsce: Bunkier Sztuki, Pl. Szczepański 3A, Kraków
Czas: 13 października 2010 r. (środa), godz. 18.30
Jeśli powierzymy projekt naszego domu w Polsce uznanemu współczesnemu architektowi, zazwyczaj dostaniemy budynek utrzymany w duchu ścisłego minimalizmu. Idealny jako symbol statusu, dom taki raczej nie przyjmie z wdziękiem objawów życia zwanych popularnie bałaganem. Nie wprowadzimy weń własnej dwudziesto-, trzydziestoletniej historii i jej świadków – zwykłych przedmiotów odziedziczonych po nieodległych przodkach. Otrzymamy spójne wnętrze i zewnętrze – wszystko z precyzją i konsekwencją utrzymane w historycznym przecież stylu modernizmu.
Jeżeli wybór nasz padnie na opcję tradycyjną i dom z katalogu, otrzymamy karykaturę historycznej architektury wzbogaconą o technologiczną nowoczesność – szyby zespolone o odpowiednim współczynniku przenikalności cieplnej k oraz regulowane pilotem rolety i drzwi garażu. Wewnątrz umeblujemy nasz dom pewnie współczesnym dizajnem – z może wyższej niż IKEA półki, ewentualnie tzw. meblami kolonialnymi. Nasz stolik po babci również i tutaj będzie się czuł jak piąte koło u wozu. Oczywiście jeżeli byśmy dziwnym trafem w ogóle chcieli go ze sobą zabrać…
Pozorna opozycja pozornej tradycji i pozornej nowoczesności kształtuje obraz polskiego domu ostatnich dwóch dekad. Oprócz opisu sytuacji i poszukiwania jej przyczyn, najnowszy numer „Autoportretu” pyta o alternatywę, jakieś, choćby wąskie, wyjście z opisanego klinczu
Do kogo należy Warszawa? Kto decyduje o jej kształcie? Gdzie szukać wiedzy, która pozwoliłaby zaprojektować miasto na miarę potrzeb i ambicji jego mieszkańców? Nowoczesna Warszawa – czyli jaka? Nowoczesna Warszawa – dla kogo i kto miałby ją zbudować? Nowoczesna Warszawa – gdzie szukać jej legend? Za jakie elementy miejskiego życia powinno się wziąć odpowiedzialność?
Na te pytania będą próbowali odpowiedzieć już od 1 października organizatorzy festiwalu projektowania miasta „Warszawa w budowie”, który jest inicjatywą Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. WWB jest unikalnym festiwalem koncentrującym się na specyficznym mieście, społeczno-urbanistycznemu laboratorium, w którym za sprawą oddolnych inicjatyw i uparcie wdrażanych aktywistycznych postulatów, na naszych oczach zachodzą głębokie zmiany, składające się na obraz miasta przyszłości. Tegoroczna edycja festiwalu trwać będzie przez cały październik 2010 roku i skupi się przede wszystkim na zaangażowaniu indywidualnych mieszkańców, grup, kolektywów, organizacji oraz instytucji w proces projektowania i reorganizowania przestrzeni miejskiej Warszawy.
W ramach WWB odbędzie się ponad 70 wydarzeń – od inauguracyjnej akcji „Moon Ride” przed Pałacem Kultury, przez wystawy, warsztaty, wykłady, projekcje filmowe, wycieczki, po kolejną edycję Departamenty Propozycji – Departamentu Propozycji – otwartych sesji dla mieszkańców Warszawy, gdzie każdy chętny może przedstawić swój własny pomysł na miasto.
W pięciu różnych punktach miasta pokazane zostaną wystawy poświęcone architekturze. Na stacji PKP Warszawa-Powiśle zaprezentowana zostanie twórczość Arseniusza Romanowicza – projektanta nowoczesnych warszawskich dworców kolejowych. W przedwojennej willi przy ul. Frascati 4, opiewanej przez Leopolda Tyrmanda w słynnym „Dzienniku 1954”, przypomniany zostanie architekt Karol Schayer, jej projektant, który po 1945 roku wyemigrował do Bejrutu i tam stworzył 140 ultranowoczesnych budynków, nadających modernistyczne oblicze tej śródziemnomorskiej metropolii. Z kolei wystawa „PRL™”, umieszczona w Muzeum Techniki, opowie o eksporcie polskiej architektury i urbanistyki do krajów Afryki i Bliskiego Wschodu w latach 60. i 70. Szczególnym projektem jest wystawa „Przestrzeń między nami” poświęcona Stanisławowi Zamecznikowi – warszawskiemu architektowi, twórcy prekursorskich projektów aranżacji wystaw, które nadały kształt całej epoce polskiego wystawiennictwa. Wspólnym mianownikiem festiwalowych wystaw jest nowoczesna wizja architektury, będąca wynikiem całościowej koncepcji miasta. Ale czy całościowe planowanie jest wciąż możliwe i przydatne w naszych czasach? Także na to pytanie próbuje odpowiedzieć „Warszawa w budowie”. O współczesnym rozumieniu architektury opowie w swoim wykładzie japońska architektka Kazuyo Sejima, zdobywczyni tegorocznego architektonicznego Nobla, czyli Nagrody Pritzkera.
Te, jak i wiele innych wydarzeń odbywających się w ramach WWB polecamy uwadze naszych Czytelników. Szczegółowy program w postaci pliku pdf można ściągnąć stąd, zachęcamy też do odwiedzenia strony projektu.
Przedstawiamy program II Konferencji Kulturoznawczej “Codzienność kręci”, którą swoim patronatem objął “Autoportret”. Konferencja rozpocznie się już za trzy dni!
28 września (wtorek)
9.00-9.30 – Otwarcie konferencji
9.30-11.00 – Część I Antropologia codzienności
moderator: prof. dr hab. Tomasz Szlendak
* prof. dr hab. Roch Sulima Moda na codzienność
* prof. dr hab. Wojciech Burszta Rewolucja życia codziennego: Vaneigem dzisiaj
* dr Krzysztof Piątkowski Życie codzienne – prywatność i historia
11.00-11.30 – przerwa
11.30-13.00 – Część II Zmysły i codzienność
moderator: prof. dr hab. Wojciech Burszta
* prof. dr hab. Mirosław Duchowski Obrazy z codzienności
* dr Mirosław Pęczak Muzyka jako fonosfera
* mgr Weronika Ślęzak-Tazbir Co nam kręci w nosie? Zapachy codzienności jako przedmiot zainteresowania badaczy
13.00-13.30 – przerwa
13.30-15.00 – Część II Panel dyskusyjny Dyskusja o języku codziennym
Uczestnicy: prof. dr hab. Jerzy Bralczyk (moderator), prof. dr hab. Jacek Warchala, dr Jacek Wasilewski, red. Bartek Chaciński (Polityka)
15.00-17.00 – przerwa
17.00-18.30 – Część IV Panel dyskusyjny Codzienność we współczesnej literaturze
Uczestnicy: prof. dr hab. Przemysław Czapliński (moderator), prof. dr hab. Piotr Śliwiński, Sylwia Chutnik, Tomasz Piątek
29 września (środa)
9.30-11.00 – Część I Codzienność miasta
moderator: prof. dr hab. Mirosław Duchowski
* prof. dr hab. Barbara Fatyga Obserwatorium Żywej Kultury. A może by tak najpierw porozmawiać o metodzie?
* prof. dr hab. Tomasz Szlendak Seksualność i codzienność miasta
* dr Elżbieta Anna Sekuła Po-wolność. Inny rytm metropolii
11.00-11.30 – przerwa
11.30-13.00 – Część II Codzienność zachowań
moderator: prof. dr hab. Roch Sulima
* prof. dr hab. Marek Krajewski Zwyczajne szaleństwo
* dr hab. Krzysztof Olechnicki Codzienność jedzenia. O powszednim warzeniu, zakwaszaniu i wędzeniu albo kulturowej walce z brakiem smaku
* dr Mariusz Czubaj Po godzinach, czyli 12 dołków Tigera Woodsa
13.00-13.30 – przerwa
13.30-15.00 – Część III Codzienność migracji
moderator: prof. dr hab. Barbara Fatyga
* mgr Sylwia Urbańska Zglobalizowana niewolnica. Codzienność kobiet migrujących
* mgr Filip Pazderski Codzienne zmagania imigranta z integracją w Polsce w perspektywie sytuacji w wybranych krajach europejskich
* dr Krystyna Piątkowska W zasięgu wzroku, słuchu lub węchu. Kody niezsynchronizowane
15.00-17.00 – przerwa
17.00-18.30 – Część IV Panel dyskusyjny Jak nie pisać reportaży
Uczestnicy: Ewa Wilk (moderator, Polityka), Edyta Gietka (Polityka), Wojciech Tochman (Gazeta Wyborcza), Katarzyna Surmiak-Domańska
30 września (czwartek)
9.30-11.00 – Część I Codzienność w telewizji
moderator: dr Mirosław Pęczak
* prof. dr hab. Wiesław Godzic Celebryta ekranowy – celebryta codzienny
* dr Arkadiusz Karwacki Codzienność w terenie zdegradowanym, a niecodzienność przekazu medialnego
* mgr Mateusz Halawa Codzienność z telewizorem w domu Polaka
11.00-11.30 – przerwa
11.30-13.00 – Część II Codzienność internetu
moderator: prof. dr hab. Wiesław Godzic
* mgr Piotr Majewski Antyczny władca poszukuje przyjaciół na Facebooku. Codzienne praktyki odtwarzania narodu w przestrzeni Internetu
* dr Mirosław Filiciak Współ-internety codzienności, czyli co etnografia ma do powiedzenia medioznawstwu?
* mgr Edwin Bendyk Proteuszowa tożsamość, czyli codzienne odtwarzanie siebie w sieci
13.00-13.30 – przerwa
13.30 – podsumowanie i zakończenie konferencji – prof. dr hab. Jerzy Bralczyk
Jeśli jesteście Państwo zainteresowani związkami architektury i ekologii, to polecamy wystawę re.architektura’10, która 23 września rozpocznie się w siedzibie poznańskiej Fundacji SPOT.
Jak piszą organizatorzy, wystawa jest próbą pokazania różnych znaczeń, jakie mogą się kryć pod określeniem “architektura ekologiczna”. Przedrostek “re” w tytule wystawy ma wskazywać na dwa aspekty: po pierwsze recykling i architekturę świadomą ekologicznie, opartą na zasadach zrównoważonego rozwoju, czyli po prostu architekturę odpowiedzialną (responsible architecture), po drugie – ma sugerować powtórzenie, ponowne wykonanie jakiejś czynności, a w konsekwencji – zmianę obecnej sytuacji.
Kuratorką wystawy jest historyczka sztuki Lidia Klein, ekspozycję zaprojektowało biuro Front Architects.
Czas trwania wystawy: 23.09 – 10.10.2010
Miejsce: SPOT, Dolna Wilda 87, Poznań
Przypominamy, że pod naszym patronatem 19 i 20 września odbywa się festiwal OTWARTE ZAGRODY. Szczegółowy program znajdziecie Państwo tutaj.
Jak informowaliśmy już jakiś czas temu Autoportret objął patronatem wystawę Przestrzeń życiowa – przygoda niezwykła w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku. Dziś garść bliższych informacji na ten temat.
Wystawa jest refleksją artystów i architektów z różnych krajów nad zagadnieniem habitatu, jest próbą ponownego postawienia pytania o to, czym jest przestrzeń życiowa, co dla nas znaczy, zgodnie z jakim systemem wartości ją kształtujemy, jak zmienia się stosunek do niej pod wpływem globalnych zmian na płaszczyźnie polityki, ekonomii, zmian klimatycznych. Jeżeli kwestionujemy idee modernistów, to gdzie możemy poszukiwać innych, które byłyby godną uwagi propozycją dla czasów nam współczesnych?
Od 17 września do 31 października odwiedzając Muzeum będziemy mogli obejrzeć m.in. makietę i film dotyczący powstania Indywidualnego Domu typOwego Roberta Koniecznego, instalację multimedialną „Studio Entrance Hall” pary fińskich artystów Lei i Pekki Kantonen, będącą wynikiem kompleksowego projektu, nad którym pracują od 2008 i który stanowi refleksję nad przestrzenią mieszkalną, czy projekt amerykańskiego studia architektonicznego Jones&Partners „Pro/Con Package Housing System” – propozycję rozwiązań architektonicznych, polegających na adaptacji zużytych kontenerów.
Zachęcamy także do wzięcia udziału w wydarzeniach towarzyszących wystawie – w dniu wernisażu swój wykład wygłosi Robert Konieczny, natomiast 20 września 2010 o godzinie 17:30 odbędzie się performance Lei i Pekki Kantonem „PROŚBA O RADĘ – taktyki i strategie w przestrzeni domowej”.
Serdecznie zapraszamy!
W Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu trwa 2 Biennale Ars Polonia, zatytułowane tym razem “W przestrzeni”. Zaprezentowane zostaną instalacje, obiekty, projekcje wideo, malarstwo a także poezja konkretna i performance. W wystawie wezmą udział artyści polscy z Francji, Anglii, USA, Holandii, Włoch oraz Niemiec: Edward Baran, Krzysztof Bednarski, Elżbieta i Emil Cieślarowie, Monika Handke, Monika Loster, Antoni Malinowski, Ewa Partum, Teresa Tyszkiewicz, Xawery Wolski.
Jak piszą organizatorzy, tytuł koncepcyjny odnosi się do pojęcia „przestrzeni” jako specyficznego obszaru, nie tylko w znaczeniu fizycznym ale także, a może przede wszystkim, jako środowiska ogarniającego i wciągającego w swą swoistą strukturę, sfery niejednokrotnie wymuszającej określone zachowania i stwarzającej wielopłaszczyznowe asocjacje.
Na wystawie przedstawione będą różnorodne wizje przestrzenności. Eksponowane będą prace, które kreują otoczenie anektując poszczególne pomieszczenia galerii i kształtując nową przestrzeń symboliczno-wizualną (Xawery Wolski), próbujące wpłynąć na przestrzeń architektoniczną, w której powstają (Antoni Malinowski) i nawiązujące do zastanych elementów budynku (Krzysztof Bednarski). Zaprezentowane zostaną dzieła dążące do osiągnięcia przestrzenności poprzez działanie płaszczyzną malarską (Monika Handke, Edward Baran) światłem i dźwiękiem (Emil Cieślar), a także akcje będące próbą wciągnięcia publiczności do strefy dialogu, wymagające interakcji (Elżbieta Cieślar, Ewa Partum). Prezentowane będą obiekty artystyczne z różnorodnych materiałów od tkaniny artystycznej (Monika Loster) po stal (Teresa Tyszkiewicz).
Wystawa jest czynna od 11 września do 24 października.
Zapraszamy do Opola i na stronę projektu!
Już 19 września zaczyna się w Rodakach (Małopolska) oraz Żeszczynce (Podlasie) rozpocznie się festiwal “OTWARTE ZAGRODY”, którego patronem medialnym jest “Autoportret”. W Rodakach wydarzenia festiwalowe będą trwały przez dwa dni (19-20 września, od godz. 10:00), w Żeszczynce – tylko 19 września, od godz. 10:00.
Podczas Festiwalu mieszkańcy wsi zorganizują kameralne wydarzenia warsztatowe, edukacyjne i kulturalne w swoich prywatnych, historycznych zagrodach. Odbędą się wydarzenia wokół tematyki tradycyjnej kuchni, zbieractwa ziół i owoców leśnych, dawnych zwyczajów związanych z domem, zagrodą i wiejskim ogrodem oraz ginących zawodów. Do projektu włączamy ludzi różnych pokoleń, szczególnie tych najstarszych – ostatnich nosicieli pradawnej wiedzy i tradycji, jak również tych najmłodszych, którzy mają szansę tą wiedzę poprzez dialog ze starszymi ocalić.
W tym roku unikalne warsztaty rzemieślnicze i artystyczne poprowadzi szereg wybitnych specjalistów i osobowości z Rodak, Żeszczynki, Krakowa, a nawet Szkocji!
Koordynatorem ogólnopolskim oraz autorem projektu jest Magdalena Prosińska z Fundacji Dziedzictwo dla Przyszłości.
Projekt odbywa się pod honorowym patronatem Poskiego Komitetu ds UNESCO, INTBAU, Europejskiego Roku Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym, Europejskich Dni Dziedzictwa, Marszałka Województwa Małopolskiego.
Aktualny program znajdziecie Państwo na stronie festiwalu.
Wstęp na wszystkie wydarzenia jest bezpłatny!
Zapraszamy!
P.S. Organizatorzy zachęcają do poruszania się „czystym” transportem – publicznym, rowerem, bryczką, na piechotę.
