debaty

Konsultatywa, czyli praktyka partycypacji

29 marca br. obyła się w Warszawie konferencja zamykająca projekt „Implementacja Konsultatywy w Polsce”, wspierany w ramach środków pomocowych Funduszu dla Organizacji Pozarządowych Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004–2009.Orgaznizatorem była Fundacja Edukacji Ekonomicznej.

O samej metodzie proponuję poczytać na stronie projektu. Konsultatywę spośród innych narzędzi wspierających partycypację społeczną wyróżnia jej cel. Nie jest nim osiągnięcie kompromisu (jak w przypadku większości konsultacji społecznych), a wypracowanie konsensusu przez interesariuszy.

Sam konferencja, z udziałem między innymi Jerzego Hausera (tu w roli prelegenta), była bardzo inspirująca. Również dlatego, że złożyły się na nią wypowiedzi przedstawicieli instytucji i organizacji, które metodę tę wdrożyły i – co ważne – dokonały krytycznej ewaluacji tego procesu. Było więc o tym, co się udało, ale i o tym, co nie przyniosło zakładanych rezultatów. Nieczęsto zdarza się szefom miast i województw (oraz dużych instytucji i stowarzyszeń) krytycznie podejść do swoich działań. Przynajmniej na naszym, małopolskim podwórku, nieczęsto.

warsztaty

Robins de villes i inne organizacje francuskie

Przenosimy się do Francji. W tym i w kolejnym poście zamieszczę informacje związane z edukacją przestrzenną w tym właśnie kraju. Bazę projektów francuskich opracowała Urszula Ślusarska.

“Wyobraźnia indiańska” (L’imaginaire indien) – pod tą nazwą kryje się wystawa Calàcala City, warsztaty jej towarzyszące oraz gra internetowa. Dzieci (a poprzez grę również każdy z nas) konstruują wirtualne miasto, z gotowych elementów.
Niestety gra nie jest już dostępna. Jak wyglądała wystawa można zobaczyć na stronie Typophile.

Projekt “Kuferek, szpital i miasto” (La mallette l’hôpital et la ville) został zrealizowany w szpitalu pediatrycznym Debrousse w Lyonie. Mali pacjenci zostali zaproszeni do podróży w serce miasta, bez wychodzenia ze szpitala. Zostały opracowane różne narzędzia, dzięki którym dziecko może orientować się w przestrzeni szpitala i miasta, przemieszczać się przy pomocy wirtualnego spaceru, a tym samym „uciec” od swojego łóżka.
Krótki opis projektu na stronie Robins de villes.

Stacja sportów zimowych
(Le skit à stadion) to kolejny projekt organizacji Robins de villes. Projekt skierowany jest do uczniów szkół podstawowych, gimnazjum (dla liceum w trakcie przygotowania). Składa się z 3 etapów : 2 warsztaty i 1 wizyta w terenie. Podczas warsztatów dzieci poznają jak tworzy się stacje sportów zimowych, projektują własną stację i budują model. Dopiero wówczas zwiedzają istniejącą stację, aby zweryfikować swoje pomysły. Opracowanie zawiera pakiet dla nauczycieli – cele, czas, narzędzia, materiały, zadania.

Miasto w walizce (La ville en valise) to projekt skierowany do dzieci w wieku od 6 do 12 lat. Projekt pozwala dziecku zrozumieć miasto (pejzaż, formy i funkcje miejskie, architekturę) i sposób, w jaki można je przedstawić (zdjęcie z lotu ptaka), pomaga dziecku odkryć miasto (przestrzeń publiczną, ślady życia, dziedzictwo), które kształtuje i w którym żyje człowiek, proponuje nauczycielowi pracę metodą warsztatową i poprzez spacery po mieście (dzielnice stają się kluczem do zrozumienia miasta wszystkimi zmysłami). Głównym elementem projektu jest walizeczka na kółkach, która zawiera 6 walizeczek tematycznych (miejską, zmian, pejzażu, wyobrażenia, punktów newralgicznych, architektury) z zabawami (ćwiczeniami) i pomocą dla pedagoga. Szczegółowy projektu i materiały do kupienia na stronie Robins de villes.

Więcej o działalności edukacyjnej Robins de villes.

Inne organizacje podejmujące tematykę architektury i przestrzeni:

Cité de l’architecture et du patrimoine w Paryżu;
Centre interuniversitaire du patrimoine w Viviers;
Le centre des monumets nationaux.

warsztaty

Edukacja przestrzenna w Niemczech – literatura

Na zakończenie cyklu o niemieckiej edukacji architektonicznej zachęcam do skorzystania z materiałów edukacyjnych opracowanych przez tamtejsze organizacje.

“Siedlungsentwicklung, Wohnen und Nachhaltigkeit”
to materiały dla nauczycieli szkół średnich. Poruszają takie problemy jak psychologiczne, społeczne, estetyczne, ekologiczne, ekonomiczne i funkcjonalne aspekty mieszkalnictwa, tereny zielone w naszym otoczeniu (ekologia), zrównoważony rozwój osiedli mieszkaniowych, ochrona zabytków.

“Architektur – ein Abenteuer für Kinder” to skrót książki o takim samym tytule. Jasno tłumaczy czym jest architektura, jak pracuje architekt, jakie są narzędzia i metody pracy architekta i jak można je wykorzystać w pedagogice.

“Transform Architektur” to program szkolenia dla nauczycieli, zainteresowanych wprowadzaniem elementów architektury do swoich programów szkolnych. Szkolenia podzielone zostały na działy: kontekst, zmysły, sposób prezentacji projektu, funkcje budynków, konstrukcje, materiały budowlane, przestrzeń, detale, miasto, proces, projekt. W poszczególnych działach zamieszczone są opisy szkoleń oraz scenariusze opracowane przez nauczycieli.
Opis projektu i scenariusze zajęć zamieszczono na stronie Entwickeln-Planen-Kommunizieren.

W Niemczech (i częściowo na Amazon.de) dostępne są również podręczniki szkolne lub książki dla dzieci, poruszające temat architektury:

„Kinder_Sichten: Städtebau und Architektur für und mit Kindern und Jugendlichen“
„architektur.in.der.schule”
“Überall Architektur”
“Wie die Häuser in den Himmel wuchsen?” Susanna Partsch
“Wie bauen jetzt ein Haus?” Wolk-Gerche Angelika
“Von der Burg zum Blob – Kinder entdecken Architektur” Simone Jeska
« Wie bauen Tiere? Wie bauen Menschen? Ein Architekturprojekt” (Lernmaterialien)
„Wie gewohnt?“ Ein Buch um das Wohnen für die Sekundarstufe II
“Kunst Unterichten. Architektur und Bauen” Josef Walch

pismo

Konkurs im. St. Witkiewicza

Województwo Małopolskie ogłosiło konkurs im. St. Witkiewicza na najlepsze, współczesne realizacje architektoniczne sprzyjające ochronie i kształtowaniu krajobrazu kulturowego Małopolski.
Celem konkursu jest promowanie wysokiej jakości architektury wpisującej się w krajobraz kulturowy Małopolski, zgodnie z zasadą ładu przestrzennego.
Inicjatorem i organizatorem Nagrody im. Stanisława Witkiewicza przyznawanej w ramach konkursu jest Województwo Małopolskie, przy współpracy Oddziału Krakowskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich wspieranego przez Oddział Podhalańsko – Nowosądecki Stowarzyszenia Architektów Polskich.

TERMIN SKŁADANIA ZGŁOSZEŃ KONKURSOWYCH – do 30 kwietnia 2010 roku do godz. 12.00

pismo

I Międzynarodowe Biennale Architektury Wnętrz w Krakowie

Architektura wnętrz jest niezbędnym elementem świadomego rozwoju przestrzeni otaczającej współczesnego człowieka. Jak połączyć stare z nowym, wizję z funkcjonalnością – nad tymi problemamy zastanawiali się uczestnicy I Międzynarodowego Biennale Architektury Wnętrz, które odbyło się w dniach 25 lutego – 7 marca 2010 r. w Krakowie. Było to pierwsze tego typu wydarzenie naukowe w Polsce, organizatorzy już teraz zapowiadają, że jest to dopiero początek cyklu imprez.

Biennale towarzyszył konkurs prac studenckich “Dialog w przestrzeni”, w którym studenci uczelni artystycznych próbowali zmierzyć się z projektowaniem przestrzeni publicznej – biur, skwerów, placów. Prace oceniało jury w składzie: prof. Bogumiła Jung (ASP Poznań), prof. Andrzej Wielgosz (ASP Poznań – przewodniczący jury), prof. Piotr Perepłyś (ASP Warszawa), prof. Antonello Pelliccia (Accademia di Brera Milano, Włochy), Dorota Leśniak-Rychlak (redaktor naczelna „Autoportretu”) i Dawid Hajok (dziennikarz „Gazety Wyborczej – Kraków”). Na konkurs wpłynęły 62 prace, spośród których do ścisłego finału zakwalifikowanych zostało tylko 25.

Nagrody, ufundowane przez Rektora Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, prof. Adama Wsiołkowskiego oraz Dziekana Wydziału Architektury Wnętrz ASP w Krakowie – prof. Jacka Siwczyńskiego, trafiły decyzją jury do:

I miejsce – Weronika Kiersztejn i Michał Kozik (Politechnika Śląska w Gliwicach)

II miejsce – Robert Ciuła (ASP w Krakowie)

III miejsce – Joanna Deska (ASP w Krakowie)

Poniżej prezentujemy nagrodzone prace. Wszystkie prace były pokazywane na wystawie w krakowskim Bunkrze Sztuki na przełomie lutego i marca br.

Biennale towarzyszyła także konferencja naukowa, która odbyła się w Bunkrze Sztuki dnia 27 lutego. Udział w niej wzięli prof. prof. Ryszard Michalski (ASP Kraków), Patrick Viaene (KASK Ghent), Roman Kurzawski (ASP Kraków), Antonio Pelliccia (Accademia di Brera Mediolan), Alberto Maria Prina (“Urban Design”, Mediolan), Ewa Rewers (UAM Poznań) oraz Jacek Dominiczak (ASP Gdańsk oraz UBI Covilha). Konferencja stała się forum wymiany myśli zarówno-praktyków projektantów, jak i filozofów i kulturoznawców, dla których przestrzeń jest istotną kategorią kultury.

Krakowskie biennale pokazuje, jak wiele kwestii wymaga jeszcze przedyskutowania – od najbardziej podstawowego problemu formy, przez relację miasto-architektura-wnętrze aż po problematykę relacji między przestrzenią a pamięcią. Wokół m.in. tych zagadnień krążyły zarówno wystąpienia prelegentów, jak również prace uczestników konkursu – pozostaje mieć nadzieję, że za dwa lata, na kolejnym biennale, dialog rozpoczęty w lutym 2010 r. będzie kontynuowany, a prace nadsyłane na konkurs będą reprezentowały jeszcze wyższy poziom i będą pochodzić z większej liczby ośrodków artystycznych.

warsztaty

Niemiecka edukacja przestrzenna raz jeszcze

Po raz kolejny prezentuję projekty z zakresu edukacji przestrzennej, realizowane w Niemczech.

Kinderpartizipation. Schulhof Wilhelm-Hauff-Schule, to projekt zrealizowany w Darmstadt, w latach 1999-2001. Projekt zakładał przebudowę podwórka szkolnego, do udziału w której zaproszono dzieci, rodziców i nauczycieli. Opis projektu zawiera prace dzieci: analizę terenu, pomysły i życzenia, propozycje poprawy elementów istniejących, wybór najistotniejszych elementów, prezentacja, a także końcowy projekt, opracowany przez architekta.

Innym projektem, realizowanym w Darmstadt, o podobnym charakterze jest budowa placu zabaw “Kindeinsel”. Projekt został opisany w broszurce, dostępnej na stronie miasta.

Schulbauwettbewerb to projekt skierowany do szkół, które planują przebudowę, rozbudowę lub budowę budynku szkoły. Poprzez wywiady, warsztaty, budowę modeli i inne metody zbierane są informacje od przyszłych użytkowników (uczniów, rodziców, nauczycieli), które stają się wytycznymi dla architektów, biorących udział w konkursie. W konkursie w 2005 r. wzięły udział szkoły z Oppenheim, Bad Marienberg, Trewir, Alzey, Siershahn, Plaidt.