Mieszczuch kontra miastowy

Seminarium Autoportretu i AGH: Ewa Kuryłowicz

Zapraszamy na czwarte, ostatnie w tym semestrze spotkanie w ramach organizowanego przez „Autoportret” i Wydział Humanistyczny AGH cyklu wykładów i seminariów „Tożsamość przestrzeni. Polskie miasta po 1989 roku”. Tym razem seminarium poprowadzi prof. Ewa Kuryłowicz, architekt, kierownik Samodzielnej Pracowni Projektowania i Teorii Architektury na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i partner pracowni APA Kuryłowicz & Associates w Warszawie.

Prof. Ewa Kuryłowicz
Pojęcia tożsamości architektury w mieście i tożsamości przestrzeni miasta jako wzajemnie uwarunkowane i dynamiczne
Klucz do zrozumienia zjawisk opisujących współczesność, na przykładzie Warszawy przełomu wieku XX i XXI

Czas: poniedziałek, 6 czerwca 2011, godz. 12:00
Miejsce: Wydział Humanistyczny AGH, ul. Gramatyka 8A, s. 21

Bibliografia

Giddens, A. Nowoczesnośc i tożsamość, Warszawa 2006.

Kuryłowicz, E. Bazylika w Licheniu – jak wam się podoba?, “Architektura -murator”, lipiec 2008.

Nijakowski, L. Domeny symboliczne. Konflikty narodowe i etniczne w wymiarze symbolicznym, Warszawa 2006.

Norberg-Schulz, Ch. Znaczenie w architekturze Zachodu, Warszawa 1999.

Ricoeur, P. O sobie samym jako innym, Warszawa 2005

Fragmenty: styl międzynarodowy w architekturze Tel Avivu

Polecamy wystawę fotografii autorstwa Yigala Gawze, której tematem jest estetyka modernizmu w znacznym stopniu definiującą tkankę miejską i architektoniczną Tel Avivu. Yigal Gawze rozpoczął pracę nad projektem Fragmenty w 1993 roku, kiedy Tel Awiw ponownie odkrywał dziedzictwo architektoniczne lat 30. Świadomość jakości ukrytej w niszczejących budynkach w stylu Bauhaus wywołała falę ich remontów i renowacji.
Punktem wyjścia dla fotografii była abstrakcyjna geometria białych fasad, kontrastowo odcinających od niebieskiego nieba. Artysta postanowił pracować w kolorze, aby lepiej oddać szczególną atmosferę tworzoną przez lokalne światło.

Miejsce: Kraków, Żydowskie Muzeum Galicja
czas: od 15 lutego 2010

Wystawa “Międzymiastowa”

Polecamy wystawę przygotowaną przez Karolinę Freino, prezentującą materiały zgromadzone na przestrzeni kilku ostatnich lat działalności artystki – dokumentacje video, fotografie, przedmioty-rekwizyty z jednorazowych działań o charakterze site-specific, które realizowane były w różnych częściach Europy. Karolina Freino jest artystką, która porusza się w obszarach rzeźby, instalacji, interwencji, performance, rysunku, fotografii, wideo i dźwięku. Pracuje w przestrzeniach publicznych, galeriach i w domu. Każda jej praca jest osobistym komentarzem do miejsca, dla którego została przygotowana.

Miejsce: Toruń, Galeria Sztuki Wozownia;
czas: od 11 grudnia 2009 do 10 stycznia 2010.

Labirynt przestrzennych zdarzeń. WESTIWAL – SZTUKA ARCHITEKTURY

Polecamy festiwal, którego celem jest stworzenie wspólnej odpowiedzialności mieszkańców za przestrzeń miejską. Odbędzie się on w Szczecinie, mieście, które kandyduje do tytułu Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Zaplanowano wiele debat, prezentacji, wystaw czy projekcji filmowych. Motywem przewodnim jest próba odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób zmaterializować myśl i potencjał twórczy w trójwymiarze miasta?

Miejsce: Szczecin; czas: 0d 5 do 27 listopada 2009.

Wirtualna metropolia. O niezrealizowanych projektach dwudziestolecia międzywojennego

Na przekór maksymie profesora Chappeya dzisiejsza architektura „rysowana” i „mówiona” nie jest już merde. Wręcz przeciwnie – niczym nie ustępuje architekturze budowanej. Sprzyja temu – pisze w swoim artykule Jarosław Trybuś – architektoniczna kolonizacja świata wirtualnego oraz niemal nieskończone możliwości tworzenia doskonałych komputerowych wizualizacji wyobrażonych budowli. Niestety nim doczekaliśmy się takiego pozytywnego przewartościowania tej rzekomo gorszej architektury, wiele z wymyślonych i jedynie narysowanych budynków na długie lata zniknęło z pola naszego widzenia. Dotyczy to także projektów przekształcania miast i aglomeracji. Jako przykład Jarosław Trybuś przypomina plan przebudowy Warszawy, dokładnie cztery jego elementy. Pierwszy z nich to planowana na 1944 rok Wielka Wystawa Światowa – na prawym brzegu Wisły miały powstać ogromne tereny wystawowe z nowoczesnymi pawilonami i górującymi nad miastem wieżami-obeliskami. Drugi to nowy Dworzec Centralny z pobliskim 60-metrowym wysokościowcem na ul. Chmielnej (dworzec spłonął w 1939 roku, a pięć lat później został zniszczony przez Niemców, natomiast wieżowiec nigdy nie powstał). Trzecim z projektów miał być nowy Plac Piłsudskiego, a czwartym – zupełnie nowe Powiśle. Żaden z wymienionych projektów nie został jednak zrealizowany, a te „pomniki myśli, marzeń i możliwości swojej epoki” pozostają dla nas „nieobciążone niedomaganiami materii” i „trwają w stanie idealnym”.