Diagnoza: rak. Szok, rozpacz, oczekiwanie najgorszego. Mimo że większość nowotworów daje się skutecznie wyleczyć, nie ma chyba choroby, która stanowiłaby w naszych czasach większe wyzwanie dla człowieka. Chorzy potrzebują nadziei, wsparcia i informacji, a nie bezduszności, jaką oferuje im najczęściej służba zdrowia. Fundacja Maggie’s Centre dąży do zmiany tego stanu rzeczy przez budowanie przyjaznych klinik leczniczych.
Józef Gielniak, uznawany za jednego z najwybitniejszych polskich grafików, drugą połowę swojego krótkiego życia spędził w sanatorium. Choroba uniemożliwiała młodemu artyście kontakt z farbami olejnymi, dlatego też poświęcił się w całości tworzeniu linorytów, doprowadzając tę niezbyt zazwyczaj poważaną technikę do prawdziwego mistrzostwa. Tak oto sztuka potrafiła znaleźć dla siebie ujście w miejscu odciętym od świata i przemówić przez człowieka, który swoje prace wycinał nożykiem w linoleum.
O wystroju wnętrza bytomskiej Galerii „Kronika” stworzonym przez Grzegorza Sztwiertnię opowiada Bernadeta Stano.
Kultura od zawsze starała się oswoić człowieka z cierpieniem i śmiercią, a jednym ze współczesnych przejawów tego zjawiska – przekonuje autorka – są seriale telewizyjne rozgrywające się w szpitalach, jak Szpital na peryferiach, Ostry dyżur, Na dobre i na złe czy Królestwo. Zapraszamy na krótką wycieczkę do świata małego ekranu.
Opowieść o dwóch muzeach krakowskich i jednym angielskim, które łączy wspólny temat – zdrowie. Zobaczymy różne sposoby prezentacji tego zagadnienia: od powiązania go z historią życia konkretnej osoby (krakowskiego aptekarza) do spojrzenia historycznego i naukowego.
Czy mówi coś Państwu pojęcie sanus per aquam? Zdrowie poprzez wodę? Nie? To przecież spa – zyskująca na popularności forma… no właśnie, forma czego? Zaskakujących kontekstów tej współczesnej odmiany wodolecznictwa poszukuje Marta Smagacz.
Autoportret Nr 4 [55] 2016
ORGANICZNOŚĆ
Wbrew pozorom zagadnienie przestrzeni organicznych nie dotyczy tylko zadziwiających zdolności budowlanych zwierząt czy zachwycającej struktury kryształu, lecz przede wszystkim samego procesu powstawania form, ich pojawiania się i zanikania, czy raczej przeistaczania w inne. W świetle coraz to nowszych osiągnięć biologii, genetyki i robotyki pytanie o to, co jest żywe (do tego bowiem sprowadza się pytanie istota organizmu), jest dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Pytanie o formy organiczne jest bowiem pytaniem o nas samych: o nasze postrzeganie świata, nasze własne przemijanie i język symboli, jakim próbujemy to przemijanie oswajać.
W numerze:
W kolejnych numerach:
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:
