„Narodowa fasada” to taka, która wywołuje poczucie narodowej tożsamości. Jak jednak wyglądają jej losy w czasach, kiedy coraz częściej fasada traci swoje reprezentacyjne i symboliczne funkcje? Artykuł zamyka cykl publikowany na łamach „Autoportretu” od 15 numeru.
Fasada – wiadomo – to wizytówka budowli. Tak jak na drugiego człowieka patrzymy przez jego twarz, tak na budynki właśnie przez fasady. Skąd zatem chęć wyjścia „poza”? Współcześnie coraz częściej musimy polegać na rozmaitych „fasadach” (np. reklamach), aby poradzić sobie z zalewem informacji. Nie lubimy jednak, kiedy się nami manipuluje, podtykając nam pod nos rozmaite schematy. Stąd właśnie potrzeba powrotu do naturalności i spontaniczności.
Pierwszy artykuł z cyklu poświęconego zagadnieniu fasady, który powstał w Zakładzie Kultury Miasta Instytutu Kulturoznawstwa UAM w ramach projektu „Fasada” kierowanego przez prof. dr hab. Ewę Rewers.
Autoportret Nr 4 [55] 2016
ORGANICZNOŚĆ
Wbrew pozorom zagadnienie przestrzeni organicznych nie dotyczy tylko zadziwiających zdolności budowlanych zwierząt czy zachwycającej struktury kryształu, lecz przede wszystkim samego procesu powstawania form, ich pojawiania się i zanikania, czy raczej przeistaczania w inne. W świetle coraz to nowszych osiągnięć biologii, genetyki i robotyki pytanie o to, co jest żywe (do tego bowiem sprowadza się pytanie istota organizmu), jest dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Pytanie o formy organiczne jest bowiem pytaniem o nas samych: o nasze postrzeganie świata, nasze własne przemijanie i język symboli, jakim próbujemy to przemijanie oswajać.
W numerze:
W kolejnych numerach:
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:
