Katowicki modernizm staje się coraz bardziej popularny. Przybywa ludzi, którzy zachwycają się szlachetną prostotą architektury lat trzydziestych, delikatnym zdobnictwem oraz wysmakowanymi detalami. Kolejna możliwość zwiedzenia moderny z przewodnikiem już 29 maja podczas drugiego „Spaceru po Modernie” organizowanego przez Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach oraz Stowarzyszenia Szatnia. Pierwszy taki spacer odbył się w październiku ubiegłego roku i pomimo złej pogody przyciągnął sporo ludzi. Ponieważ po pierwszej edycji organizatorzy od razu spotkali się z pytaniami o następną, podjęto decyzję o przygotowaniu majowe zwiedzanie. Tym razem przewidziane są trzy grupy, które wyruszą o godzinach 10.00, 11.00, 12.00 spod fontanny na placu Andrzeja w Katowicach. Oprowadzać będą Anna Syska oraz Tomasz Kiełkowski.
Po szczegóły, a także nagranie video z pierwszego spaceru odsyłamy na stronę projektu.
Jako redakcja “Autoportretu” chcielibyśmy przy okazji zaznaczyć, iż Tomasz Kiełkowski jest autorem zdjęć ilustrujących artykuł Marcina Jarząbka Dziedzictwo (sic!) modernizmu, który możecie przeczytać w najnowszym numerze “Autoportretu”.
Drugi Spacer po Modernie
Czas: 29 maja 2010
Godziny startu grup: 10.00, 11.00, 12.00
Miejsce zbiórki: Fontanna na placu Andrzeja, Katowice
Wstęp bezpłatny
Kontakt z organizatorami:
Anna Syska (Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego) – 607 042 806
Tomasz Kiełkowski (Stowarzyszenie Szatnia) – 601 744 819
Sezon na modernizm trwa! Zapraszamy Państwa serdecznie na prezentację książki dr Andrzeja Szczerskiego (Instytut Historii Sztuki UJ) zatytułowanej Modernizacje. Sztuka i architektura w nowych państwach Europy Środkowej i Wschodniej 1918-1939. Publikacja towarzyszy wystawie trwającej w łódzkim MS2 jeszcze tylko do 30 maja.
W spotkaniu prowadzonym przez Beatę Seweryn udział wezmą Jarosław Suchan, Andrzej Szczerski, Grzegorz Sztwiertnia.
Czas: wtorek, 18.05.2010, godz. 18:30
Miejsce: Bunkier Sztuki, pl. Szczepański 3a, Kraków
Spotkanie z cyklu: Przestrzeń kultury
W okresie międzywojnia podjęto próbę budowy modernistycznej Europy Środkowo-Wschodniej złożonej z niepodległych państw, starając się znaleźć dla nich miejsce w cywilizacyjnym centrum. Mimo iż dwudziestolecie międzywojenne pozostało projektem niedokończonym, stworzyło podstawy nowej tożsamości regionu, kwestionując tezę o jego marginalnym znaczeniu dla „epoki nowoczesnej”. Polityczna mapa Europy ukształtowana po 1918 roku nie miała historycznych precedensów. Miedzy morzami Bałtyckim i Adriatyckim po raz pierwszy w dziejach kontynentu powstały Czechosłowacja, Jugosławia, Łotwa, Estonia, a nowe granice określiły terytoria Polski, Litwy i Węgier. W każdym z tych krajów podjęto realizację odrębnych programów modernizacyjnych związanych z tworzeniem fundamentów ich niepodległości i przemianami w dziedzinie kultury.
Drodzy Czytelnicy!
Dzisiaj z drukarni wyszedł najnowszy, 30 już, numer naszego kwartalnika poświęcony nowoczesnościom. Zapewniamy, iż liczba mnoga w tytule tego numeru nie jest błędem, również brak przestrzeni został całkowicie zamierzony. Trzydziesty numer naszego kwartalnika zaplanowaliśmy, zaprojektowaliśmy jako wielogłosowy numer o narracjach modernizmu, o teoriach nowoczesności i jej krytykach, wreszcie, a może przede wszystkim, jako dyskusję o naszej współczesnej nowoczesności, jak również o tym, co się dzieje, kiedy modernizm staje się dziedzictwem.
Poniżej przedstawiamy spis treści i zapraszamy do lektury!
Paweł Jaworski Czy modernizm jest nowoczesny?
Ewa Zamorska-Przyłuska Nowoczesny, nowoczesna, nowoczesne
Jola Pisarek, Piotr Bujas Nawiedzane dziedzictwo
Monika Szmyt Lekcje nowoczesności w Chinach
Michael Siebenbrodt Bauhaus – styl czy szkoła?
Levente Polyak Wyzwalająca rama
Michał Wiśniewski Nowoczesność, która uwstecznia
Artur Wabik Cyborg
Piotr Winskowski Motywy maszyny
Emiliano Ranocchi Człowiek zwielokrotniony a mutanci
Rossano Baronciani Tak daleko, tak blisko
Agostino de Rosa Kamień filozoficzny Tadao Ando
Marcin Jarząbek Dziedzictwo (sic!) modernizmu
Roman Rutkowski Moja współczesna nowoczesność
Trwa sezon na modernę i bardzo nas to cieszy. Kilka dni temu (5 kwietnia) zakończyła się wystawa “Modernologie. Artyści współcześni badają nowoczesność i modernizm” w warszawskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej, której kuratorem była Sabine Breitwieser, i niestety ci, którzy nie zdążyli, nie zobaczą już zgromadzonych tam prac Anny Artaker, Gustava Metzgera, Toma Holerta i Claudii Honecker, Christophera Williamsa i wielu innych.
Do 30 maja jest jeszcze możliwość obejrzenia wystawy “Modernizacje 1918-1939. Czas przyszły dokonany” w łódzkim ms2. Kuratorem wystawy jest Andrzej Szczerski z Instytutu Historii Sztuki UJ. Ekspozycji gromadzącej przykłady modernizacji w dziedzinach sztuk wizualnych, architektury i wzornictwa, mające pokazać próbę budowania “Nowej Europy” w okresie międzywojnia towarzyszy cykl wykładów zorganizowanych we współpracy z Uniwerstytetem Łódzkim. Organizatorzy wystawy pomyśleli również o najmłodszych gościach – dla dzieci od lat 4 zorganizowane zostały warsztaty zatytułowane “Miastorób”, w ramach których dzieci będą mogły się wcielić w rolę projektantów utopijnego miasta.
Na początku XX wieku szpitale z tzw. umieralni przekształciły się w miejsca, w których można było w pełni korzystać ze zdobyczy nowoczesnej medycyny. Architektura modernistyczna wprowadziła do szpitali porządek, organizację i czystość. Z wypracowanych wtedy rozwiązań architektonicznych korzystamy do dziś.
Wrócić do zdrowia – pdf do pobrania