Jarosław Urbański
socjolog i działacz społeczno-polityczny związany ze środowiskiem poznańskiego Rozbratu. Autor książek: Globalizacja a konflikty lokalne (2002), Odzyskać miasto. Samowolne osadnictwo, skłoting i anarchitektura (2005), a także licznych artykułów zamieszczanych w antologiach i na łamach prasy codziennej oraz magazynów. Jako publicysta podejmuje m.in.: problematykę konfliktów społecznych, nierówności i ruchów społecznych, szczególnie pracowniczych. Ostatnio najczęściej publikuje w „Przeglądzie Anarchistycznym” i „Le Monde diplomatique” (edycja polska) oraz na stronie www.rozbrat.org.Squating jako swoboda i samowola
Squating to, mówiąc inaczej, samowolne osadnictwo. Ideologia squaterska zasadza się na negacji formalnie pojmowanego prawa własności i postuluje uspołecznienie przestrzeni i substancji miejskiej. Europejskie i północnoamerykańskie squaty przeżywały swoją świetność w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku. W Polsce ruch squaterski działał na dużo mniejszą skalę. Największy i najstarszy, nadal działający, squat to poznański Rozbrat, założony w 1994 roku w opuszczonych barakach poprzemysłowych.