Autoportret Nr 4 [55] 2016
ORGANICZNOŚĆ
Wbrew pozorom zagadnienie przestrzeni organicznych nie dotyczy tylko zadziwiających zdolności budowlanych zwierząt czy zachwycającej struktury kryształu, lecz przede wszystkim samego procesu powstawania form, ich pojawiania się i zanikania, czy raczej przeistaczania w inne. W świetle coraz to nowszych osiągnięć biologii, genetyki i robotyki pytanie o to, co jest żywe (do tego bowiem sprowadza się pytanie istota organizmu), jest dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Pytanie o formy organiczne jest bowiem pytaniem o nas samych: o nasze postrzeganie świata, nasze własne przemijanie i język symboli, jakim próbujemy to przemijanie oswajać.
W numerze:
W kolejnych numerach:
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:
Informujemy, że najnowszy numer jest niedostępny w e-sklepie Małopolskiego Instytutu Kultury. “Utopie” można obecnie kupić jedynie w salonach empik oraz wybranych księgarniach. W momencie, gdy zakończona zostanie sprzedaż w wyżej wymienionych miejscach, powrócimy do sprzedaży nr. 34 na naszej stronie WWW.
Przepraszamy za utrudnienia i jednocześnie zapraszamy do uzupełniania ewentualnych braków w numerach archiwalnych.
W czerwcu informowaliśmy o powstaniu warszawskiego Centrum Architektury, teraz nadeszła kolej na Łódź, w której powołane zostało Centrum Architektury i Wzornictwa, które będzie działać przy Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania.
Jak twórcy CAW piszą na swojej stronie, architektura i wzornictwo to dziedziny projektowe, które cechuje niebywała wprost dynamika przemian, zarówno w sferze formalnej jak i koncepcyjnej. Są to zjawiska fascynujące i zarazem warte śledzenia, analizowania i upowszechniania. Dlatego też w marcu 2011 roku rozpoczęliśmy pracę nad tworzeniem Centrum Architektury i Wzornictwa w Łodzi – instytucji o charakterze badawczo–wystawienniczym. W pierwszej fazie postawiliśmy sobie za cel popularyzację młodej, polskiej architektury. Świadomi drzemiącego w projektowaniu architektonicznym potencjału, zarówno kulturotwórczego, jak i jego znaczenia w procesie place brandingowym, chcemy eksponować młodą, polską architekturę. Pokazywać i poddawać ją analizie, prowokować dyskusję na jej temat i stawiać pytania o jej rozwój w Polsce. Wreszcie poprzez nasze działania chcemy się nią zwyczajnie chwalić i wysłać klarowny komunikat, iż architektura i wzornictwo w Polsce ma doskonałe perspektywy.
Celem, który twórcy CAW obierają, jest stworzenie miejsca łączącego cechy galerii, centrum promocji oraz consultingu. CAW ma się stać w przyszłości rodzajem think tanku, którego osią będzie multidyscyplinarna galeria prezentująca osiągnięcia z pogranicza architektury, wzornictwa oraz marketingu.
Trzymamy kciuki i zachęcamy do śledzenia działań CAW!
Zachęcamy do nastawienia radioodbiorników (lub streamingu) na Radio Kraków Małopolska we wtorek, 13 września po godz. 22:00. Gośćmi audycji Justyny Nowickiej „Koło kultury” będą autorzy tekstów z najnowszego numeru „Autoportretu” zatytułowanego “Utopie”: Dorota Jędruch i Piotr Winskowski.
Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach oraz Stowarzyszenie Działań Nietypowych “Szatnia” zapraszają na trzeci już coroczny “Spacer po modernie”. Ostatni weekend lata może stać się okazją do podziwiania modernistycznej architektury.
Tym razem organizatorzy proponują mniej uczęszczaną trasę, ale pełną różnorodnych form i detali.
Zbiórka odbędzie się przy tzw. Domu Służewca, uczestnicy będą mogli podziwiać wille zaprojektowane przez Tadeusza Michejdę, następnie kolonię autorstwa Brunona Tauta, a spacer zakończą na ul. Raciborskiej, gdzie obejrzą różnorakie budynki użyteczności publicznej.
Jak co roku oprowadzać będą Anna Syska i Tomasz Kiełkowski.
Trzeci “Spacer po modernie”
17 września 2011, Dom Służewca, ul. Tadeusza Kościuszki (tuż przy autostradzie), Katowice
Godziny startu grup: 10.00, 14.00
Wstęp bezpłatny.
Polecamy!
Dzisiaj rozpoczyna się w Krakowie dziewiąta już odsłona festiwalu “Sacrum Profanum”, tym razem pod znakiem amerykańskiego minimalizmu, za kilka dni, 16 września ruszy 54. edycja festiwalu Warszawska Jesień, której tegoroczny program zorientowany jest na problematykę uczestnictwa muzyki z zmianie społecznej.
Oba festiwale już dawno temu wyszły poza uświęcone tradycją przestrzenie sal koncertowych, poszukują dla siebie lokalizacji m.in. na terenach przemysłowych. Zanim jeszcze wybrzmią w Krakowie pierwsze takty kompozycji Steve’a Reicha i innych Amerykanów, i zanim w Warszawie publiczność ruszy do różnych miejsc, aby słuchać muzyki dokumentującej przemiany społeczne, uznaliśmy, że może warto byłoby zastanowić się nad tym, jak Waszym zdaniem przebiegają w tej chwili relacje pomiędzy przestrzenią, w której muzyki się słucha, uczestnictwem innych zmysłów w procesie odbioru kompozycji a samą muzyką. Czy muzyka może się jakiejś przestrzeni domagać? Czy dwudziestowieczna awangarda zabrzmi źle w “grzecznej” sali koncertowej? Czy połączenie bazującej przecież bardzo często na dysonansach muzyki najnowszej z przestrzenią postindustrialną tworzy inną jakość estetyczną?
To tylko garść pytań, które chodzą nam po głowie – otwieramy niniejszym dyskusję, czekamy na Wasze komentarze i opowieści. Jest to dla nas o tyle ważne, że pracujemy nad numerem zmysłowym, przy okazji którego szykujemy dla Was kilka okołodźwiękowych niespodzianek…
