Z przyjemnością przedstawiamy zapis spotkania pt. “Śląska architektura współczesna”, które odbyło się 29 lutego w krakowskim MOCAK-u.
Śląska architektura współczesna – Tożsamość po ’89 29.2.2012 from MOCAK on Vimeo.
Serdecznie zapraszamy 29 lutego do krakowskiego Muzeum Sztuki Współczesnej na spotkanie towarzyszące najnowszemu numerowi “Autoportretu” pt. “Tożsamość po ’89”. Hasłem wywoławczym, związanym z dyskusją redakcyjną, która ukaże się w numerze, jest tym razem
Śląska architektura współczesna
O tym, czy istnieje śląska szkoła architektury współczesnej, o tożsamości Śląska, jego modernizmie i neomodernizmie − z Przemo Łukasikiem (medusa group) i Anną Syską (Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego) rozmawiać będzie redaktorka naczelna “A”, Dorota Leśniak-Rychlak.
Przemo Łukasik − architekt, absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach, stypendysta Rządu Francuskiego, praktyki odbywał we francuskich i niemieckich pracowniach architektonicznych (P.P. Pabel Architekten w Berlinie, Jean Nouvel Architecture w Paryżu). W 2008 roku był visiting professor w Ecole Speciale d’Architecture w Paryżu. W 1997 roku wraz z Łukaszem Zagałą założył autorską pracownię medusa group, która zrealizowała wiele nagradzanych budynków: biurowiec wasko w Gliwicach, dom w Żernicy, lofty w dawnym spichlerzu w Gliwicach. Autor, inwestor i użytkownik ikonicznego już bolko_loftu w Bytomiu.
Anna Syska − architektka, pracownik Śląskiego Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach, zajmuje się historią architektury XX wieku w województwie śląskim. Wśród jej zainteresowań naukowych są także: architektura koncernu Bata, zabytki techniki oraz międzywojenne obiekty sportowe rozumiane jako przykład budownictwa podążającego za zmianami obyczajowymi.
Czas: 29 lutego, godz. 18:00
Miejsce: MOCAK, ul. Lipowa 4, Kraków
Spotkanie organizowane we współpracy z Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Wsparcie finansowe numeru “Tożsamość po ’89”: International Visegrad Fund
Autoportret Nr 4 [55] 2016
ORGANICZNOŚĆ
Wbrew pozorom zagadnienie przestrzeni organicznych nie dotyczy tylko zadziwiających zdolności budowlanych zwierząt czy zachwycającej struktury kryształu, lecz przede wszystkim samego procesu powstawania form, ich pojawiania się i zanikania, czy raczej przeistaczania w inne. W świetle coraz to nowszych osiągnięć biologii, genetyki i robotyki pytanie o to, co jest żywe (do tego bowiem sprowadza się pytanie istota organizmu), jest dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Pytanie o formy organiczne jest bowiem pytaniem o nas samych: o nasze postrzeganie świata, nasze własne przemijanie i język symboli, jakim próbujemy to przemijanie oswajać.
W numerze:
W kolejnych numerach:
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:
