Katarzyna Mrugała
RE.KREACJA to idea cyklicznych warsztatów studenckich, których celem jest KREACJA konkretnej przestrzeni przy użyciu materiałów z RECYKLINGU. Warsztaty organizowane są przez Koło Naukowe URBANator działające przy Katedrze Kompozycji Urbanistycznej Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Warsztaty RE.KREACJA zostały po raz pierwszy zorganizowane w maju 2012 roku. Ich tematem była kreacja przestrzeni parku przed WA na ul. Podchorążych w Krakowie. Tegoroczna odsłona warsztatów zajmie się kreacją przestrzeni wewnątrz budynku WA przy ul. Warszawskiej w Krakowie. Pomieszczenie, które zostanie zaaranżowane w trakcie warsztatów będzie później pełnić rolę studenckiej przestrzeni, gdzie organizowane będą wykłady, prelekcje, pokazy filmów, spotkania Kół Naukowych, a także inne inicjatywy proponowane przez organizacje studenckie.
Warsztaty RE.KREACJA mają charakter proekologiczny i dlatego organizatorzy kładą duży nacisk na to, aby wykorzystać przy budowaniu i projektowaniu materiały z RECYKLINGU. Proponują wykorzystanie materiałów takich jak: tekstura, europalety, płyty OSB, tekstylia, skrzynki plastikowe.
Plan RE.KREACJI:
18 – 19.03: ZA.PROJEKTUJ (proces projektowo-koncepcyjny: wprowadzenie, podział na grupy, opracowanie koncepcji, stworzenie projektu bazy)
20 – 22.03: Z.BUDUJ (wykonanie: w ciągu 3 dni grupy wykonują własny projekt budując meble)
23 – 28.03: Z.GŁOŚ SIĘ (przyjmowanie zgłoszeń kół naukowych i innych inicjatyw studenckich, chętnych do współużytkowania pomieszczenia do ujęcia w harmonogramie)
28.03: ZA.PREZENTUJ SWOJĄ WIEDZĘ (wymiana wiedzy: oficjalne rozpoczęcie spotkań cyklicznych, wykłady, wymiana wiedzy we wspólnie zaprojektowanej przestrzeni)
29.03 – 31.06: ZA.DZIAŁAJ (użytkowanie bazy: spotkania kół naukowych, wykłady w ramach kontynuacji warsztatów, studenckie spotkania otwarte)
W BAZie organizowane będą spotkania z młodymi twórcami świata sztuki i architektury Krakowa, a także ze specjalistami w dziedzinach pokrewnych.
Kontakt:
rekreacja.baza@gmail.com
www.rekreacjawapk.wordpress.com
Temat tegorocznych warsztatów Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Studentów Architektury (OSSA), które odbędą się w Gdańsku, oscyluje wokół fenomenu wody, a motywem przewodnim warsztatów jest zagadnienie stanu skupienia. W Gdańsku woda jest głównym elementem miejskiego krajobrazu, codzienną obecnością natury w mieście. Miejska architektura, tak jak i woda, podlega transformacjom stanów skupienia – nim stanie się elementem krajobrazu, jest swoistym potencjałem miejsca. Ogromny potencjał, jaki niesie ze sobą lokalizacja Gdańska, jest ciągle niewykorzystany i z każdym dniem coraz bardziej zaniedbywany. Dlatego podczas letniej edycji OSSA 2013 uczestnicy będą tworzyć i działać bezpośrednio w przestrzeniach nadwodnych miasta. Celem warsztatów będzie znalezienie kreatywnych rozwiązań z zakresu sztuki w przestrzeni publicznej oraz interwencji artystycznej na podstawie dogłębnych analiz tematu i studiowanego obszaru miasta.
Jednym z elementów warsztatów będzie interwencja MAKIETY/FORMY/DZIAŁANIA w skali 1:1, które przez jakiś czas pozostaną w przestrzeni miasta. Każda z grup z założenia będzie miała ściśle określony obszar wymagający interwencji. Uczestnicy zajmą się tworzeniem architektury efemerycznej oraz interwencjami w przestrzeń publiczną poprzez techniki performansu i instalacji.
Oprócz pracy w grupach, uczestnicy warsztatów wysłuchają również serii wykładów prowadzonych przez architektów i dydaktyków z kraju i zagranicy, które będą otwarte dla szerszej publiczności.
Dane kontaktowe z organizatorami: ossa2013gdansk@gmail.com
„Czym jest [polska suburbanizacja]? Procesem o relatywnie krótkiej historii, stymulowanym odraczanym przez lata głodem mieszkaniowym i złą jakością substancji mieszkaniowej wypychającej z miast, możliwym dzięki poprawie zamożności społeczeństwa i kredytom hipotecznym oraz dzięki pojawieniu się rynku gruntów budowlanych i korzystniejszej relacji pomiędzy oczekiwaną jakością życia (wielkość mieszkania, ogród, własne miejsce parkingowe itp.) a ceną nieruchomości na wsi niż w mieście.
Miasto nie wypycha do suburbiów, a wieś do nich nie przyciąga. Wypychają niesatysfakcjonujące warunki mieszkaniowe, a przyciąga obietnica ich poprawy, w lokalizacji oferującej najkorzystniejszy bilans pomiędzy ceną a odległością od miasta. Bo miasto pozostaje niezbędne do życia jako miejsce pracy, edukacji dzieci i dostarczania usług. Niezależnie od tego, czy infrastruktura społeczna wsi jest obiektywnie bardzo słaba czy subiektywnie uznawana za taką przez nowych mieszkańców, efekt jest taki sam – miejski magnes nie traci na sile przyciągania.
Czy to oznacza, że w polskiej wersji procesu suburbanizacji nie można odnaleźć żadnego ideału podmiejskiego zamieszkiwania, który, zręcznie opracowany marketingowo, rozpędzałby machinę budownictwa indywidualnego i deweloperskiego?”
Te i inne pytania zadaje specjalizująca się w socjologii miasta Katarzyna Kajdanek w wydanej niedawno przez wydawnictwo NOMOS książce „Suburbanizacja po polsku”, którą polecamy czytelnikom Autoportretu.
„Suburbanizacja w Polsce to o wiele więcej problemów i zjawisk niż może się wydawać na pierwszy rzut oka. Ich dostrzeganiu nie sprzyja wciąż utrzymujący się, niepokojący w obliczu skali zjawiska, brak zainteresowania suburbanizacją badaczy z zakresu szeroko rozumianych nauk społecznych. Polska suburbanizacja jest siermiężna, nie jest sexy. Pożądanej zmianie wizerunku tej problematyki nie służy brak nasyconego nadziejami i społecznie podzielanymi emocjami ideału podmiejskiego zamieszkiwania. Skoro nie ma rozbuchanych i zbiorowych oczekiwań, to rozczarowania przechodzą bez echa. Stają się indywidualnymi zmartwieniami, jednostkowymi porażkami, a nie doświadczeniem blisko 70 tysięcy uchwyconych w Spisie Powszechnym 2011 przybyszy z miasta na wieś.”
Katarzyna Kajdanek – (ur. 1981) doktor nauk humanistycznych, specjalizuje się w socjologii miasta i socjologii społeczności lokalnych. W kręgu jej zainteresowań naukowych znajdują się zjawiska transformacji struktury miejskiej pod wpływem procesów urbanizacji, metropolizacji i globalizacji. Wyniki swoich badań nad przemianami przestrzeni i funkcji centrum miasta, elementami kultury wielkomiejskiej, podmiotowością społeczności lokalnych i problemami suburbanizacji publikowała m.in. w: „Kulturze i Społeczeństwie”, „Konwersatoriach Wiedzy o Mieście” oraz w „Przestrzeni Społecznej”. Jest autorka książki Pomiędzy miastem a wsią. Suburbanizacja na przykładzie osiedli podmiejskich Wrocławia (Nomos, 2011).
Udostępniamy e-wydanie najnowszego numeru czasopisma Autoportret za darmo! E-booki w formacie MOBI i EPUB zawierają teksty trzynastu artykułów bez materiału wizualnego:
http://e-sklep.mik.krakow.pl/autoportret-wies-4392012/
Zachęcamy równocześnie do zakupu papierowej wersji w pełnej szacie graficznej.
11 stycznia 2013, na podstawie werdyktu z dnia 21 grudnia 2012 roku, został rozstrzygnięty konkurs „Projektowanie tożsamości/Tożsamość projektowania” w ramach projektu OperaLab organizowanego przez Teatr Wielki-Operę Narodową i BMW.
Karol Żurawski, II nagroda
Wyniki ogłoszone zostały na stronie internetowej www.operalab.pl. W jury zasiedli wybitni eksperci w dziedzinach artystycznych, projektowych i naukowych: prof. Jerzy Porębski, Jacek Froehlich, Boris Kudlička, Marcin Mostafa, Natalia Paszkowska, Tomek Rygalik, Konrad Kucza-Kuczyński. Spośród 115 prac z całego świata jury wyłoniło najlepsze projekty.
Karol Żurawski, II nagroda
Konkurs przeprowadzony został w dwóch kategoriach:
1. Kategoria Architektura – koncepcja mobilnego pawilonu
2. Kategoria Design – projekt produktu dla Teatru Wielkiego-Opery Narodowej.
Rafał Oleksik, Agnieszka Wyrwas, Krzysztof Stępień, II nagroda
W kategorii „Architektura” Jury przyznało następujące nagrody:
I nagroda – nie przyznano
II nagroda równorzędna – Karol Żurawski (Polska) – nagroda w wysokości 3.000 EUR
II nagroda równorzędna – Rafał Oleksik, Agnieszka Wyrwas, Krzysztof Stępień (Polska) – nagroda w wysokości 3.000 EUR
Wyróżnienie – Gonzalo del Val, Diego da las Heras (Hiszpania) – nagroda w wysokości 1.000 EUR
Laureaci drugiego miejsca zostaną zaproszeni przez Organizatora konkursu do dalszych prac projektowych. Finalnie, spośród nich, zostanie wyłoniony zwycięzca. Zwycięski projekt pozwoli na realizację mobilnego pawilonu.
Rafał Oleksik, Agnieszka Wyrwas, Krzysztof Stępień, II nagroda
W kategorii „Design” jury zdecydowało nie uhonorować żadnego projektu nagrodą. Powodem była niewielka ilość nadesłanych prac oraz rozminięcie się z oczekiwaniami Organizatora.
Konkurs miał na celu zaprezentowanie najnowszych przykładów projektowania wzorniczego i architektonicznego w kontekście przestrzeni jednego z najważniejszych wnętrz polskiej sztuki – Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Intencją organizatorów było pokazanie możliwości budowania relacji między różnymi dziedzinami sztuki.
