Michał Choptiany
Sekretarz redakcji "Autoportretu". Polonista i filozof, doktorant na Wydziale Polonistyki UJ. Zajmuje się literaturą renesansową i historią intelektualną wczesnej nowożytności. Sekretarz redakcji “Polish Journal of Philosophy”. W lutym 2010 przestał recenzować “Autoportret” na internetowych łamach “Witryny Czasopism”, dołączając jednocześnie do redakcji MIK-owskiego kwartalnika.
Drodzy Czytelnicy!
Macie problem z odnalezieniem „Autoportretu” w empiku? „Autoportret” nie dociera do waszego miejsca zamieszkania? Chcecie otrzymywać nasz kwartalnik prosto do skrzynki? Jest na to jedno rozwiązanie: prenumerata.
Prenumerata „Autoportretu” w 2012 roku kosztuje 45 zł i obejmuje cztery kolejne numery, co oznacza, że można ją rozpocząć od dowolnie wybranego zeszytu. Szczegóły znajdują się tutaj.
Tymczasem mamy dla Państwa specjalną ofertę. Pierwszych dziesięciu nowych prenumeratorów oraz pierwszych dziesięć osób przedłużających prenumeratę na kolejny rok będzie mogło wskazać jeden egzemplarz spośród dostępnych numerów archiwalnych, który prześlemy za darmo wraz z nr. 1[36]/2012. Warto skorzystać, bo nasze zapasy nie są nieograniczone!
Drodzy Czytelnicy,
docierają do nas sygnały, że towarzysząca zmysłowo-percepcyjnemu numerowi “A” “Dźwiękorama” nie do wszystkich adresatów dotarła w dobrym stanie. Wszystkich, których ta sprawa dotyczy, prosimy o kontakt z redakcją pod adresem autoportret[at]mik.krakow.pl.
Szczerze oddana,
Redakcja “Autoportretu”
Przedstawiamy podcast z zapisem audycji Justyny Nowickiej wyemitowanej przez Radio Kraków 20 grudnia, a poświęconej najnowszemu zmysłowo-percepcyjnemu numerowi “Autoportretu”. W trakcie audycji pojawiły się również fragmenty Autoportretowej Dźwiękoramy.
[audio:http://archiwum.autoportret.pl/wp-content/uploads/2011/12/A35-Radio-Krakow.mp3|titles=A35 – Radio Krakow]
Z myślą o tych wszystkich, którzy nie mogli się zjawić na ubiegłotygodniowym spotkaniu z Maciejem Miłobędzkim i Marcinem Wichą, a także dla tych, którzy chcieliby do niektórych wątków dyskusji powrócić udostępniamy nagranie całości. Wkrótce również pojawi się wersja wideo – pracujemy nad tym.
Udanego odsłuchu!
A36 w Bunkrze – Maciej Miłobędzki i Marcin Wicha
Z przyjemnością informujemy, iż “Autoportret” objął patronatem warszawską edycję wystawy “Awangarda jutra?”, która wcześniej odbywała się w nowo powstałym Centrum Architektury i Wzornictwa w Łodzi, a teraz, od 16 grudnia będzie dostępna dla zwiedzających w gmachu Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.
Wernisaż wystawy odbędzie się 16 grudnia 2011 godz. 19.00 w Salach Redutowych TW-ON.
Wystawa jest czynna od 16 grudnia 2011 do 16 stycznia 2012.
Na wystawie zaprezentowane będą najciekawsze realizacje polskich architektów młodego pokolenia w nietypowej scenerii. Będzie można zobaczyć prace następujących projektantów lub pracowni: 137kilo, Aleksandra Wasilkowska, beton, BudCud, Centrala, Karol Żurawski, Maciej Jakub Zawadzki, Marcin Kwietowicz, Michał Piasecki, MOOMOO, mode:lina, NArchitekTURA, Re, WWAA.
Jak podają organizatorzy, na otoczenie ekspozycji wybrano bogate, eklektyczne, pełne historycznych cytatów wnętrza Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, której przestrzeń ma stać się symbolicznym pomostem pomiędzy znakomitą tradycją a nowatorskimi wizjami nowoczesnego projektowania.
W ramach „Awangardy jutra?” zaprezentowane zostaną projekty architektów, którzy w perspektywie najbliższych lat mogą wyznaczać nowe trendy i odgrywać znaczącą rolę w kreowaniu obrazu polskiej architektury. Charakterystyczna dla ekspozycji będzie prezentacja szerokiego spektrum projektów. Od Polskiego Pawilonu na EXPO w Szanghaju (WWAA), czy projektu Miami Pier Museum of Latin American Immigrants (Maciej Jakub Zawadzki) do konceptualnego Ermitażu – domu i pracowni dla Edgara Kereta (Centrala), czy małej formy lamp Minimal surface porcelain (Michał Piasecki).
Postawiony znak zapytania w tytule wystawy nie jest przypadkowy. Pytając o tytułową „Awangardę jutra?”, organizatorzy chcą dowiedzieć się jak wygląda proces twórczy młodych reprezentantów polskiego rynku architektonicznego. Celem wystawy „Awangarda jutra?” jest pokazanie nowych zjawisk w polskim projektowaniu i podjęcie próby nakreślenia dla niego perspektywy na nadchodzące lata. Zastanawia nas, czy lokalna tożsamość może wpłynąć w znaczący sposób na poszukiwanie formy. Wystawa ma stać się pochwałą procesu, aktu twórczego, jakim jest projektowanie.
Z perspektywy Teatru Wielkiego – Opery Narodowej istotne jest ukazanie związku między różnymi dziedzinami sztuk. Geneza poszukiwania między nimi konotacji, bierze się z samej struktury opery, jako formy łączącej różne dyscypliny sztuki. Wybór Teatru Wielkiego – Opery Narodowej na miejsce wystawy również jest nieprzypadkowy. Budynek tej instytucji, jak lustro odbija dzieje architektonicznych zmian, jakie przeszła polska architektura na przestrzeni niespełna dwustu lat.
