Drodzy Czytelnicy,
docierają do nas sygnały, że towarzysząca zmysłowo-percepcyjnemu numerowi “A” “Dźwiękorama” nie do wszystkich adresatów dotarła w dobrym stanie. Wszystkich, których ta sprawa dotyczy, prosimy o kontakt z redakcją pod adresem autoportret[at]mik.krakow.pl.
Szczerze oddana,
Redakcja “Autoportretu”
Przedstawiamy podcast z zapisem audycji Justyny Nowickiej wyemitowanej przez Radio Kraków 20 grudnia, a poświęconej najnowszemu zmysłowo-percepcyjnemu numerowi “Autoportretu”. W trakcie audycji pojawiły się również fragmenty Autoportretowej Dźwiękoramy.
[audio:http://archiwum.autoportret.pl/wp-content/uploads/2011/12/A35-Radio-Krakow.mp3|titles=A35 – Radio Krakow] Zmysłowo-percepcyjny numer “Autoportretu” będzie miał tym razem dopełnienie w postaci płyty CD, na której zamieszczone zostały utwory kompozytorów i przedstawicieli sound artu, których teksty publikujemy, a także materiały dźwiękowe powiązane z zagadnieniami poruszanymi w numerze.
Poniżej przedstawiamy spis utworów.
Autoportret 3[35]/2011
ZMYSŁY / PERCEPCJA
DŹWIĘKORAMA
1. Girolamo De Simone, L’inno di Giovanni
2. John Luther Adams, Dark Waves
3. Joe Frawley, Tiresias Blind in the Temple of Apollo
4. Michelangelo Pistoletto, Chi sei tu?, 1976
5. Mario Airò, Il fiore delle mille e una notte, 1995, fragment
6. Massimo Bartolini, Sdpqhuejsiaoeprisoxmnagfsteuqjamxlspwosmslxkrseebalionre(…), 2011.
7. Annie Ratti, Columbia Market London 24 November 2002, 2002
8. Cesare Pietroiusti, Bellezza (fragment Pensiero unico), 2009
9. Emilio Prini, Il chitarrone a Mosca, 1985
10. Liliana Moro, Campana sommersa, 2003
11. Donatella Landi, Freihafen, 1992,
12. Alberto Tadiello, Uno, 2010
13. Justyna Nowicka, Próba mikrofonu, 2011
14. Audiodeskrypcja − Rodan
15. Audiodeskrypcja − Stanisław Wyspiański, Śpiący Staś.
Autoportret Nr 4 [55] 2016
ORGANICZNOŚĆ
Wbrew pozorom zagadnienie przestrzeni organicznych nie dotyczy tylko zadziwiających zdolności budowlanych zwierząt czy zachwycającej struktury kryształu, lecz przede wszystkim samego procesu powstawania form, ich pojawiania się i zanikania, czy raczej przeistaczania w inne. W świetle coraz to nowszych osiągnięć biologii, genetyki i robotyki pytanie o to, co jest żywe (do tego bowiem sprowadza się pytanie istota organizmu), jest dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Pytanie o formy organiczne jest bowiem pytaniem o nas samych: o nasze postrzeganie świata, nasze własne przemijanie i język symboli, jakim próbujemy to przemijanie oswajać.
W numerze:
W kolejnych numerach:
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:
