Skandal turystyki
Marc Augé
(1935) francuski antropolog. Karierę Augé można podzielić na trzy zasadnicze etapy: wczesny (afrykański), środkowy (europejski) i późny (globalny). Oddają one zmiany zarówno w geograficznym ukierunkowaniu jego prac, jak i narastającemu przekonaniu, że lokalne nie może być już zrozumiane bez ujęcia w perspektywie skomplikowanej globalnej całości. W latach 1985-1995 kierował prestiżową instytucją naukową École des Hautes Études en Sciences Sociales. Opublikował m.in. Non-Lieux, Introduction à une anthropologie de la surmodernité (1992), Le Sens des autres: Actualité de l’anthropologie (1994), Le Guerre des rêves: exercises d’ethno-fiction (1997). Nie – miejsca
Obszerny fragment z klasycznej już pozycji Non-places Marca Augé, antropologa kultury, który jako pierwszy pokusił się o opis i interpretację jednego z charakterystycznych zjawisk nadnowoczesności: nie-miejsca (słowo zostało też przez niego stworzone). Przez nie-miejsca rozumie on te przestrzenie zglobalizowanego świata, w których człowiek współczesny spędza sporą część swojego czasu i które wszędzie wyglądają podobnie: lotniska, supermarkety, autostrady, bankomaty. Autor zastanawia się nad zmianą percepcji przestrzeni w dobie coraz większego rozpowszechniania się autostrad (i zaniku dróg lokalnych), nad dziwnym poczuciem uregulowanej wolności, jakim cieszy się człowiek we współczesnych nie-miejscach, i nad samotnością, będącą koniecznym warunkiem tej wolności.