To jest archiwalna strona czasopisma "Autoportret", na której zgromadzono zasoby z lat 2009-2017. Serdecznie zapraszamy do korzystania z aktualnej wersji strony i bezpośredniej lektury udostępnianych przez nas treści.
Nasze czasopismo proponuje refleksję nad kondycją przestrzeni, w jakiej funkcjonujemy. Jesteśmy przekonani o tym, że otoczenie wywiera wpływ na człowieka, a człowiek wpływa na swoje otoczenie. Przyglądanie się tej relacji pozwala nie tylko na zdobycie wiedzy o nas samych, stąd nazwa „Autoportret”, ale może się stać impulsem do zmiany na lepsze przestrzeni, w której żyjemy.
więcej o Piśmie
łódzką edycję festiwalu filmów o architekturze ArchFilmFest, która odbędzie się w ramach Międzynarodowego Festiwalu Designu. W programie filmy: “Pewien rodzaj architekta. Rem Koolhaas”, “Żyć w mieście przyszłości” oraz “Jean Nouvel – estetyka cudu”. Po każdej projekcji odbędzie się dyskusja z udziałem architektów, dziennikarzy i artystów.
Miejsce: Łódź Art Center;
czas: od 17 do 19 października 2008;
więcej na stronie: www.archfilmfest.eu
pierwsze ogólnopolskie spotkanie twórców projektu “Niewidzialne miasto” polegającego na dokumentowaniu przekształcania przestrzeni miejskiej przez jej mieszkańców. Zaproszeni goście będą się zastanawiać nad możliwościami wykorzystania zgromadzonych zbiorów do badań naukowych, publikacji i dalszych działań twórczych. Wykład otwarty o architektonicznym pejzażu miejskim wygłosi Hubert Trammer.
Miejsce: SPOT, Poznań;
czas: 18 października 2008, godz. 18.00
krakowską edycję architektonicznego happeningu “Akcja – Kreacja. Projektowanie na żywo”. Udział wezmą cztery pracownie: BudCud, 2b2h grupa projektowa, WBWK, Zeriba.
Miejsce: Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Kraków;
czas: 18 października 2008, godz.10.00.
trzeci dzień festiwalu filmów o architekturze. W programie: projekcja filmu “Jean Nouvel – estetyka cudu” oraz dyskusja o idei projektowania we współczesnej architekturze, pojęciach architektury stylowej, kontekstowej i parametrycznej. W spotkaniu udział wezmą architekci Piotr Lewicki oraz Krzysztof Ingarden.
Miejsce: Bunkier Sztuki, Kraków;
czas: 09 października 2008, godz. 18.00.
drugi dzień festiwalu filmów o architekturze. W programie: projekcja filmu “Żyć w mieście przyszłości” oraz dyskusja, w której udział wezmą: Andrzej Wyżykowski (Główny Architekt Krakowa), Michał Olszewski (Tygodnik Powszechny), Jolanta Drużyńska (Radio Kraków), Piotr Gajewski (Prezes SARP, Oddział Kraków) oraz Józef Białasik (Pracownia B2 Studio).
Miejsce: Bunkier Sztuki, Kraków;
czas: 8 października 2008, godz.18.00.
pierwszy dzień festiwalu filmów o architekturze. W programie: projekcja filmu “A kind of Architect. Rem Koolhaas” oraz dyskusja, w której udział wezmą: redaktor naczelna “autoportretu” – Dorota Leśniak-Rychlak, a także Paweł Barczyk (Mobius Architekci) i Dawid Hajok (”Gazeta Wyborcza”).
Miejsce: Bunkier Sztuki, Kraków;
czas: 7 października 2008, godz.18.00.
spotkanie otwierające cykl “Pytania o architekturę”, podczas którego zostanie zaprezentowana wystawa “HOTEL POLONIA. The Afterlife of the Buildings” oraz odbędzie się dyskusja poświęcona przyszłości architektury. Rozmówcami będą, współpracujący z “autoportretem”, Bartosz Haduch i Roman Rutkowski oraz Agnieszka Tarasiuk.
Miejsce: Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
czas: 7 października 2008, godz.18.00
Mało znany jest fakt, że autor Fausta jest również twórcą monumentalnego dzieła Farbenlehre („Nauka o barwach”). Goethe podważył w nim ugruntowaną w świecie nauk przyrodniczych teorię, podejmując polemikę z samym Izaakiem Newtonem, a konkretnie z wnioskami, jakie ten uczony wysnuł z analizy widma światła widzialnego. Przeprowadzone przez Goethego eksperymenty sugerowały, że widmo spektralne kolorów zawiera się nie tylko w świetle słonecznym (jak twierdził Newton), ale również w ciemności. Goethe doszedł do wniosku, że kolory powstają właśnie na skutek przenikania się światła i ciemności. Badania Goethego – zapomniane przez wielbicieli jego twórczości i odrzucane przez fizyków – są kontynuowane do dziś.
Wieża światła była pierwszym i najbardziej ambitnym dziełem Johannesa Ittena – wszechstronnego artysty i nauczyciela w weimarskiej szkole Bauhausu. Dwunastopoziomowa, spiralna wieża otoczona wachlarzami kolorowego szkła miała w symboliczny sposób wyrażać kosmiczny porządek świata. Stała się również programowym dziełem wczesnego Bauhausu, głosząc ideał piękna zgodny z przekonaniem Waltera Gropiusa, że budowla przyszłości będzie „wszystkim w jednej formie: architekturą, rzeźbą, malarstwem”.
Weimarski Haus Am Horn jest doskonałym wyrazem tych koncepcji Bauhausu, które dotyczą architektury integralnie związanej z innymi dziedzinami sztuki, tworzącej z nimi spójną, uzupełniającą się całość. Autor skupia się na szczególnej roli, jaką w projekcie odgrywało światło, zarówno naturalne, jak i sztuczne. Architekci w znakomity sposób wykorzystali energię słoneczną – każde pomieszczenie zostało usytuowane tak by było odpowiednio oświetlone lub zacienione, zgodnie z jego przeznaczeniem. Instalacja elektryczna była natomiast symbolem początku nowej ery, nowoczesności.