Aleksandra Paradowska
historyczka sztuki, obecnie doktorantka w Instytucie Historii Sztuki UAM. Interesuje się przede wszystkim teorią i praktyką architektury pierwszej połowy XX wieku, szczególnie okresu międzywojennego. Przeciw chorobie – przeciw śmierci
Międzywojenne szpitale zasadniczo różniły się od przytułków dla chorych z wcześniejszych epok – nie były już miejscem opanowanym przez śmierć, ale przestrzenią wymierzoną przeciw śmierci. Co zadecydowało o tej przemianie i jak nowe nastawienie wobec umierania przejawiało się w architekturze szpitali?