Autoportret Nr 4 [55] 2016

ORGANICZNOŚĆ

Wbrew pozorom zagadnienie przestrzeni organicznych nie dotyczy tylko zadziwiających zdolności budowlanych zwierząt czy zachwycającej struktury kryształu, lecz przede wszystkim samego procesu powstawania form, ich pojawiania się i zanikania, czy raczej przeistaczania w inne. W świetle coraz to nowszych osiągnięć biologii, genetyki i robotyki pytanie o to, co jest żywe (do tego bowiem sprowadza się pytanie istota organizmu), jest dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Pytanie o formy organiczne jest bowiem pytaniem o nas samych: o nasze postrzeganie świata, nasze własne przemijanie i język symboli, jakim próbujemy to przemijanie oswajać.

W numerze:

Juhani Pallasmaa pisze o architekturze zwierząt,
Lidia Klein opowiada o analogii biologicznej w architekturze współczesnej,
Barbara Stec przygląda się sposobowy wykorzystania koncepcji fałdy Gillesa Deleuze’a przez architektów postmodernistycznych,
Ewę Klekot pytamy, czym jest życie,
Jakub Woynarowski pisze o ładzie i urozmaiceniu w sztuce,
Ryszard Kasperowicz analizuje koncepcję organiczności dzieła sztuki w teorii Johna Ruskina./

W kolejnych numerach:

PLANOWANIE – Autoportret 1 [56] 2017
REGIONALIZMY – Autoportret 2 [57] 2017
WŁASNOŚĆ – Autoportret 3 [58] 2017

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:

M!K w sieci

Tagi

architektura architektura modernistyczna architektura wnętrz architektura współczesna Autoportret baza danych bezkres biblioteki blokowiska Bunkier Sztuki design dom Dom w Polsce Dorota Jędruch Dorota Leśniak-Rychlak dworce dyskusja dzieci dźwięk edukacja przestrzenna ekologia Europa Środkowa festiwal handel Justyna Nowicka Język i przestrzeń konferencja konkurs krajobraz Kraków książka materialnosc miasto modernizm muzyka niesamowitosc Nowoczesności Ograniczenie ogrody organiczna Partycypacja i partycypacja partycypacja społeczna patronat Piotr Winskowski Postciało prywatne przemysłowe poprzemysłowe Przestrzenie kolonialne przestrzeń przestrzeń publiczna pustka Radio Kraków rewitalizacja Ruch sakralne spotkanie starość sztuka Tożsamość po '89 ulice i place urbanistyka Utopie Warszawa warsztaty wiedza wieś wirtualne w mediach wojna wokół funkcjonalizmu wykład wyobrażanie narodów wystawa władza zdrowie Zmysły/percepcja zrównoważony rozwój Łódź śmierć światło

Maciej Kowalewski

socjolog, zajmuje się strukturami społeczno-przestrzennymi współczesnych miast polskich. Obecnie pochyla się uważnie nad zagadnieniem budownictwa społecznego. Jest asystentem w Zakładzie Socjologii Ogólnej Uniwersytetu Szczecińskiego. Razem z fotografikiem Markiem Ostrowskim tworzy grupę Studio Doktora Oktopusa.

Kontrasty w obrębie ulicy. Miasto podzielone

Maciej Kowalewski

1.01.2004

Możliwość komentowania została wyłączona

Czy kontrasty w mieście to zjawisko dobre czy złe? A jeżeli chodzi o jedną ulicę? Jest wiele miejsc, gdzie obok niszczejącej kamienicy, zamieszkałej przez ubogich ludzi, stoi wyremontowany dom o zawrotnych czynszach. Autor przedstawia ten problem na tle dyskusji socjologów i architektów, próbujących rozstrzygnąć, czy to przestrzeń wpływa na świadomość ludzi, czy też jest odwrotnie. Prawda leży gdzieś pośrodku, dlatego odpowiedź na powyższe pytanie również nie jest jednoznaczna.

Maciej Kowalewski, "Kontrasty w obrębie ulicy", Ulice i place

Kontrasty w obrębie ulic – pdf do pobrania

Tagi: miasto, świadomość, ulice i place