Andrzej Basista
W latach 1950-1956 studiował na Wydziale Architektury w Krakowie. W 1964 r. uzyskał doktorat, w 1976 r. – habilitację, w 1997 r. – tytuł profesora. Prowadził zajęcia dydaktyczne kolejno w szkołach architektury w Krakowie, Bagdadzie, Poznaniu oraz Białymstoku. Pracował w biurach projektów w Krakowie oraz pracowni urbanistycznej w Bagdadzie. Opublikował książki: „Opowieści budynków – Architektura czterech kultur” (1995), „Architektura – dlaczego jest, jaka jest” (2000), „Betonowe dziedzictwo – Architektura w Polsce czasów komunizmu” (2001), jest też autorem „Notatek” w Zeszytach Naukowych Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Spojrzenie z ukosa. Tęsknota za ulicą i placem
Jaka była pierwotna funkcja ulic i placów? Te drugie służyły jako miejsce spotkań, te pierwsze do poruszania się. Dziś sprawy się skomplikowały. Andrzej Basista pisze o kryzysie tych miejsc, związanym z budową blokowisk, mnożącymi się samochodami i rozcięciem ulic na dwa osobne ciągi komunikacyjne. Artykuł o tęsknocie za spokojem i dawnym wyglądem naszych ulic i placów.
Spojrzenie z ukosa – dobre i złe tradycje rewitalizacji
Po kilku mniej lub bardziej entuzjastycznych tekstach o rewitalizacji, coś na ostudzenie zapału. Rewitalizować (czy to zresztą najtrafniejsze określenie?) można zarówno mądrze, jak i głupio. Czasem warto sięgnąć do historii, przypomnieć sobie podejmowane już inicjatywy, przyjrzeć się dobrym i złym przykładom.