Wszystkich tych, którzy nie zdołali jeszcze kupić przedostatniego numeru “Autoportretu” zapraszamy do e-sklepu Małopolskiego Instytutu Kultury – numer powrócił i jest dostępny w cenie 9 zł. W sprzedaży jest także najnowszy numer “Wyobrażanie narodów” oraz numery archiwalne.
Zapraszamy!
Publikacja i wystawa Typespotting Warsaw to dokumentacja poszukiwań typograficznych Artura Frankowskiego przeprowadzonych w Warszawie. Gdzie w stolicy można znaleźć najciekawsze formy liternicze i napisy? Czy formy napisów znajdujących się w mieście wpływają na warszawiaków? Wystawa oraz publikacja podejmują próbę subiektywnej analizy krajobrazu typograficznego Warszawy. Podczas wirtualnego spaceru po mieście przedstawione zostaną wybrane szyldy, tablice i inskrypcje – przykłady z przeszłości i teraźniejszości miasta w ciągłej transformacji.
wystawa: 30.11-31.12.2010
premiera publikacji: 30.11.2010, g. 19.00
miejsce: Bęc Zmiana, Mokotowska 65, Warszawa
“Liternictwo miejskie to odrębny, wielowymiarowy świat. Czasem poukładany jak warstwy torcika wuzetka. Czasem wymieszany jak niezidentyfikowane składniki w bajaderce. Zresztą nie trzeba wyjeżdżać do innego miasta, na przykład do konsekwentnej i spójnej Brukseli, żeby poczuć się jak „miejscy turyści”. W nieustannie zmieniającej się stolicy, w warszawskim literniczym stylu, również warszawiacy często mogą poczuć się jak na typograficznym safari. (…) Stołeczne liternictwo to kopalnia typograficznych inspiracji. Intrygują napisy z folii i precyzyjnie cięte w kamieniu majuskuły na MDM-ie, a także neony z urwanymi rurkami przekazujące tajemnicze treści. Podczas włóczęgi można się natknąć na zaskakujące znaleziska również na chodniku. Mogą to być liternicze ulotki agencji towarzyskich z ortografią w stylu najlepszej literatury warszawskich futurystów zachęcającą do kolekcjonowania tych kartoników dla samej zabawy czytania o grattissowych szympanach pitych w towarzystwie różnych „Marylin”. Spacer po warszawskich Łazienkach przynieść może zupełnie inne odkrycia, takie jak fantazyjne inskrypcje na zegarze słonecznym Stanisława Augusta Poniatowskiego, upamiętniające królewskie imieniny, które odbyły się 8 maja 1786 roku.” (Magdalena Frankowska, Typoorientacja, [w:] Typespotting. Warszawa, Warszawa 2010)
Artur Frankowski – designer, typograf i projektant krojów pism. Współautor (wraz z Magdaleną Frankowską) książki Henryk Berlewi, wykładowca typografii i przetwarzania informacji graficznej. Należy do międzynarodowego stowarzyszenia typograficznego ATypI oraz Stowarzyszenia Twórców Grafiki Użytkowej. Współzałożyciel studia projektowo-typograficznego Fontarte.
Na trzy dni przed Autoportretowym spotkaniem w Bunkrze Sztuki publikujemy nagranie audycji “Korespondencja sztuk”, która poświęcona była najnowszemu numerowi naszego kwartalnika. Z autorką audycji, Justyną Nowicką, o wyobrażaniu narodów rozmawiali Noemi Petneki, Jakub Puchalski i Emiliano Ranocchi.
A32 w Radiu Kraków
Architektura Petera Zumthora gościła już dwukrotnie na łamach “Autoportretu” za sprawą tekstów Barbary Stec – Z ciągłości poruszeń opublikowanego w “Przestrzeniach prywatnych” oraz Żyjącej pustki przestrzeni, szkicu włączonego do numeru “Przestrzenie pustki”.
Peter Zumthor, urodzony w 1943 roku w Bazylei, jest niewątpliwie jednym z najwybitniejszych i najbardziej oryginalnych współczesnych architektów. Zdobył wykształcenie meblarza, projektanta i architekta w Kunstgewerbeschule w Bazylei oraz w Pratt Institute w Nowym Jorku. Od 1979 roku posiada własną pracownię architektoniczną w szwajcarskim Haldenstein. Otrzymał wiele nagród, m.in. Nagrodę Miesa van der Rohe w 1999 roku, Nagrodę Pritzkera w 2009 roku.
Budynki zaprojektowane przez Zumthora cechuje skupienie, namysł, dogłębna znajomość architektonicznego rzemiosła i sztuki. Dla szwajcarskiego mistrza projektowanie to – prócz tworzenia budynków – zarazem kształtowanie rzeczywistości: wzbogacanie systemu odniesień pomiędzy rozmaitymi dziedzinami – architekturą, muzyką, literaturą i filozofią.
Z tym większą radością należy powitać przygotowane przez Wydawnictwo Karakter polskie wydanie jego zbioru szkiców Architektur Denken, wydanego na Zachodzie po raz pierwszy w 1999 roku. Czym jest piękno w architekturze? Jak kształcić architektów? Co to znaczy, że budynek ma duszę? Jakie są zadania współczesnej architektury? – szwajcarski samotnnik poszukuje własnej odpowiedzi na te pytania, a czytelnicy mają wyjątkową okazję, by zajrzeć mistrzowi przez ramię podczas pracy. Jego przemyślenia mogą stanowić inspirację nie tylko dla architektów, ale również dla projektantów z innych dziedzin, a także osób z projektowaniem niezwiązanych. Książkę ilustrują kolorowe zdjęcia z pracowni i domu autora w szwajcarskim Haldenstein.
Kraków: Karakter 2010
Tłumaczenie: Artur Kożuch
Redakcja: Dorota Leśniak-Rychlak
Liczba stron: 112
ISBN: 978-83-62376-02-5
Drodzy Czytelnicy!
Walka o ocalenie wyjątkowego zabytku architektonicznego brutalizmu – katowickiego dworca – trwa nadal, mimo że został już zamknięty a prace budowlane trwają.
Zachęcamy Was gorąco do podpisywania petycji skierowanej do ministra kultury, generalnego konserwatora zabytków oraz śląskiej wojewódzkiej konserwator zabytków w sprawie wpisania do rejestru zabytków kielichów podtrzymujących strop głównej hali dworca.
Nie pozwólmy by tak cenny przykład powojennej architektury zniknął z krajobrazu Katowic!
Petycję można podpisać tutaj.
Użytkowników Facebooka zachęcamy też do przyłączenia się do grupy poświęconej obronie dworca pieszczotliwie ochrzczonego jakiś czas temu “Brutalem z Katowic”.
Klub Bunkra Sztuki zaprasza na projekcję filmu Za Żelazną Bramą autorstwa austriackiej artystki Heidrun Holzfeind oraz pokaz filmów o architekturze modernistycznej w jej wyborze.
Film Holzfeind ukazuje osiedle Za Żelazną Bramą zbudowane w latach 1965-1972 w centrum Warszawy, na gruzach tzw. Małego Getta. Podczas gdy w latach 70. Dziewiętnaście bloków, każdy liczący szesnaście pięter, uznawanych było za symbol polskiego socjalistycznego dobrobytu, dziś wielu uważa, że budynek cechuje niski standard i są one niemiłą pamiątką epoki komunizmu, miejscem, gdzie coraz liczniejsze społeczności – wietnamska i żydowska – z trudem starają się zasymilować. W filmie rozmowy z mieszkańcami zestawione są z obrazami z życia codziennego w blokach i w ich otoczeniu, trwa dyskusja o przemianach zachodzących w życiu społecznym i przystosowaniu modernistycznej architektury do współczesnych potrzeb mieszkańców.
Program filmowy “Przestrzenie mieszkalne” towarzyszył tegorocznej wystawie Heidrun Holzfeind “Za Żelazną Bramą” w CSW Zamek Ujazdowski. Kuratorką wystawy była Ika Sienkiewicz-Nowacka.
Kuratorka programu filmowego: Heidrun Holzfeind
Czas: 25 listopada 2010, godz. 18:30-21:30
Miejsce: Bunkier Sztuki w Krakowie
PROGRAM
Heidrun Holzfeind, “Za Żelazną Bramą”, 2009, 55min
Ursula Mayer, “Interiors”, 2006; 3:11 min.
Solmaz Shahbazi, “Persepolis”, 2005; 17:40 min.;
Lotte Schreiber, “Quadro”, 2006; 10 min.
Heidrun Holzfeind, “Corviale il serpentone”, 2001; 10 min.
Sabine Bitter/Helmut Weber, “Living Megastructures”, 2003/04; 23 min.; hiszpański, napisy angielskie 10 min.
Heidrun Holzfeind urodziła się w Austrii, pracuje w Nowym Jorku. Jej prace były pokazywane, m.in., w MOMA, Nowy Jork (Documentary Fortnight 2008); Galerie im Taxispalais, Grazer Kunstverein, Festival der Regionen, Austria (2007); European Media Arts Festival, Osnabruck (2007); Exit Art, Nowy Jork; Architecture Museum, Bazylea; White Box, Nowy Jork; Salzburger Kunstverein; MUCA Museum, Meksyk; Artists Space, Nowy Jork; Bronx Museum of the Arts, Nowy Jork; W139, Amsterdam; Transmediale Festival, Berlin; Impakt Festival, Utrecht; Videoart Center, Tokio; BAK, Utrecht.