Dwa różne sposoby widzenia ogrodu w oczach dwóch czołowych artystów polskiego modernizmu: Stanisława Wyspiańskiego i Józefa Mehoffera. Przyroda może być żywiołowa, nieoswojona, poruszająca, ale może też być starannie wyreżyserowaną, okiełznaną, cieszącą oczy zieloną przestrzenią. I nie chodzi wcale o to, który sposób jest właściwszy, bo jak twierdzili obaj artyści i tak nie dościgniemy natury. O tym wszystkim pięknie opowiada Krystyna Czerni.
Dwa różne ogrody – pdf do pobrania
Po tragicznym pożarze Dużej Sceny Teatru Polskiego we Wrocławiu w 1994 roku dyrekcja stanęła przed trudnym zadaniem znalezienia, przynajmniej na jakiś czas, nowego miejsca, w którym można by wystawiać sztuki. Wybór padł na… nieużywany Dworzec Świebodzki. Dzięki współpracy dyrekcji teatru, kolei i architektów powstała, jedyna w owych czasach scena w Polsce ze zmienną przestrzenią sceniczną. O tym, jak zmieniono funkcję komunikacyjną dworca na dialog ze sztuką i żywymi ludźmi opowiada Joanna Biernacka.
Gdzie państwo dzisiaj grają? – pdf do pobrania
Historia o projekcie przedstawienia, które nigdy nie doczekało się realizacji. W czasie II wojny światowej Tadeusz Kantor postanowił wystawić sztukę Stanisława Wyspiańskiego „Powrót Odysa” na… krakowskim dworcu. Ludzie czekający na pociąg i rodzina czekająca na Odysa – rzeczywistość miała zlać się ze sztuką. O tym być może niemożliwym do realizacji pomyśle i micie, jaki wokół niego powstał pisze Elżbieta Kaproń.
Odys w poczekalni – pdf do pobrania
