Książka profesor Krystyny Pawłowskiej, wydana przez Politechnikę Krakowską w 2009 r., powstała w reakcji na poziom debaty publicznej na temat architektury. Autorka pisze, że trafniejszym określeniem byłaby tu nie debata, a kłótnia publiczna. Aby zminimalizować ryzyko kłótni, warto zainwestować w przedprojektowe badania społeczne. Jak można je przeprowadzić – uczy ponad trzystustronicowa publikacja pod tytułem „Przeciwdziałanie konfliktom wokół ochrony i kształtowania krajobrazu. Partycypacja społeczna, debata publiczna, negocjacje”. Powinni się z nią zapoznać przez wszystkim samorządowcy oraz grupy obywatelskie, którym zależy na kształcie przestrzeni publicznej.
1 grudnia 2009 r. odbyło się, po raz kolejny w ramach akcji „Masz głos, masz wybór”, spotkanie radnych Dzielnicy VIII z mieszkańcami krakowskich Dębnik. Celem akcji jest inicjowanie sytuacji, w których możliwe staje się twórcze (a więc nie tylko negujące czy roszczeniowe) komunikowanie się samorządu ze swoimi obywatelami.
Ochrona parku Dębnickiego przed zabudową, ścieżki i parkingi dla rowerów, uregulowanie ruchu ulicznego – to niektóre z postulatów mieszkańców wobec radnych. Mimo, że każdy obywatel ma możliwość dotarcia zarówno do przewodniczącego rady dzielnicy jak i do radnego, który reprezentuje go z racji miejsca zamieszkania, to spotkania w szerszym gronie są potrzebne. W ich trakcie tworzy się rodzaj wspólnoty zadaniowej, która sprzyja podejmowaniu wspólnych decyzji.
Organizatorem i moderatorem spotkania było Stowarzyszenie Kultury Obywatelskiej „Scena Myśli”.
Fot. ImreKiss, Wikipedia
26 listopada odbyło się w Bibliotece Sztuki MIK spotkanie poświęcone metodzie Project for Public Spaces, zatytułowane “Starsze panie po zmroku i inne wskaźniki”. O metodzie opowiadał dr Tomasz Jeleński z Politechniki Krakowskiej. Dziękując wszystkim za liczne przybycie i za bardzo inspirująca dyskusję polecam uwadze podręcznik kreowania udanych przestrzeni publicznych, wydany przez Fundację Partnerstwo dla Środowiska.
„Publiczna wartość przestrzeni w demokratycznym państwie” to tytuł konferencji, która odbyła się w sobotę 21 listopada br. w auli Collegium Novum UJ. Prelegentami byli znani urbaniści (wśród nich osoby tak zasłużone dla rozwoju praktyk partycypacyjnych, jak prof. Krystyna Pawłowska i prof. Krzysztof Skalski) oraz członkowie organizacji zajmujących się przestrzenią publiczną Krakowa (Konfederacja „Cracovia Urbs Europaea”, „Stowarzyszenie 10 czerwca”). Szkoda, że wydarzenie nie miało właściwej dla swojej rangi promocji – uniwersytecka aula była wypełniona zaledwie w połowie.
W tym samym dniu w Poznaniu odbyły się pierwsze w Polsce konsultacje społeczne przeprowadzone metodą deliberative polls (sondaże obradowe), pod kierunkiem autora metody, prof. Jamesa Fishkina z Uniwersytetu Stanforda. Władze Poznania zapytały 150 mieszkańców miasta o ich opinię na temat przyszłości stadionu Lecha po Euro 2012. Pierwsze efekty sondażu ogłoszono po dwóch dniach w prasie.
„Trudno zaprojektować przestrzeń, która nie przyciągnie ludzi. Zadziwiające, jak często się to udaje.” – powiada William H. White, jeden z duchowych ojców Project for Public Spaces, amerykańskiego stowarzyszenia, którego misją jest tworzenie i zachowanie przestrzeni publicznych służących społecznościom. Przez 30 lat swojej działalności stowarzyszenie wypracowało cały zestaw metod pomagających mieszkańcom i architektom tworzyć wizje dobrych, przyjaznych ludziom miejsc. Ponieważ bez dobrej wizji nie ma dobrego projektu, PPS zachęca architektów i inwestorów, by tworzyli raczej Miejsca niż projekty.
O tym, jak rozpoznawać dobre Miejsca, porozmawiamy 26 listopada 2009 r. o godzinie 18.00 w Bibliotece Sztuki Małopolskiego Instytutu Kultury. Spotkanie nosi tytuł Starsze panie po zmroku i inne wskaźniki
Dr Tomasz Jeleński – architekt, wykładowca i popularyzator metody PPS – opowie o działaniach tej organizacji. Jest on także tłumaczem polskiego wydania podręcznika kreowania udanych przestrzeni publicznych pod tytułem Jak przetworzyć Miejsce. Anna Miodyńska, realizująca program „Autoportret. Debaty”, opowie o swoich projektach zainspirowanych ideą PPS. Przedstawi również tytułowe starsze panie, występujące po zmroku w dość nietypowych rolach…
14 listopada br. odbyły się warsztaty dla mieszkańców osiedla Podwawelskiego (krakowska dzielnica Dębniki). Ich celem było wypracowanie pomysłów na rewitalizację rekreacyjnej przestrzeni wewnątrz osiedla. Organizatorem wydarzenia była Fundacja Partnerstwo dla Środowiska w ramach programu „Szkoły dla ekorozwoju”. Warsztaty zaplanował zgodnie z zasadami opracowanymi przez Project for Public Spaces dr Tomasz Jeleński z Międzynarodowego Centrum Kształcenia Politechniki Krakowskiej. Uczestnikami byli mieszkańcy osiedla, członkowie Rady Dzielnicy VIII oraz zwolennicy kreowania udanych przestrzeni publicznych: studenci architektury i członkowie stowarzyszeń związanych ze zrównoważonym rozwojem miast.
Metoda warsztatów, a także wybór terenu, który radni zaproponowali jako miejsce do zbadania, wzbudziły pewne kontrowersje wśród przybyłych na spotkanie mieszkańców. Jednak po zażegnaniu małego konfliktu poszło już gładko: przeprowadzono wizję lokalną, przepytano przechodniów i zebrano niezbędne do planowania dane. W efekcie zrodziły się pomysły na zagospodarowanie tej przestrzeni osiedlowej: usunięcie zbędnych powierzchni asfaltowych, zorganizowanie centrum osiedla, czyli „Rynku Podwawelskiego”, zainstalowanie bardziej wydajnego oświetlenia oraz wyróżnienie tzw. „landmarków”, czyli punktów charakterystycznych (pomnik Konopnickiej i zabytkowa lokomotywa na placu zabaw). Zwrócono także uwagę na możliwość ciekawej współpracy, jaką właściciel terenu osiedla, czyli spółdzielnia mieszkaniowa, mógłby nawiązać z działającą na Podwawelskim firmą ogrodniczą.
Książka profesor Krystyny Pawłowskiej, wydana przez Politechnikę Krakowską w 2009 r., powstała w reakcji na poziom debaty publicznej na temat architektury. Autorka pisze, że trafniejszym określeniem byłaby tu nie debata, a kłótnia publiczna. Aby zminimalizować ryzyko kłótni, warto zainwestować w przedprojektowe badania społeczne. Jak można je przeprowadzić – uczy ponad trzystustronicowa publikacja pod tytułem „Przeciwdziałanie konfliktom wokół ochrony i kształtowania krajobrazu. Partycypacja społeczna, debata publiczna, negocjacje”. Powinni się z nią zapoznać przez wszystkim samorządowcy oraz grupy obywatelskie, którym zależy na kształcie przestrzeni publicznej.
