debaty

Sondaż deliberatywny w sprawie krakowskich Błoń i obywatelskie rozterki

4 marca br. w Małopolskim Instytucie Kultury odbyło się kolejne spotkanie dotyczące planowanego w Krakowie sondażu deliberatywnego w sprawie krakowskich Błoń. Koordynatorem sondażu jest Projekt Społeczny 2012, inicjatywa pracowników i studentów Instytutu Socjologii UW. Metoda deliberatywna jest bardzo obiecującym sposobem na demokratyczne wypracowanie koncepcji zagospodarowania terenu wokół tej wspaniałej śródmiejskiej łąki oraz na podjęcie właściwych decyzji dotyczących funkcji (społecznych, kulturalnych) Błoń.

Uczestnicy spotkania – w większości krakowskie organizacje pozarządowe – przy pełnej akceptacji dla metody sondażu wyrazili jednak szereg obaw. Najważniejsza z nich dotyczy gwarancji, jakiej uczestnicy projektu oczekują od władz miasta. Chodzi bowiem o to, by krakowski magistrat poprzez stosowny dokument zobowiązał się do respektowania efektu sondażu. Złożona przez prezydenta miasta ustna deklaracja o akceptacji dla debaty społecznej na temat Błoń nie została uznana za wystarczającą gwarancję. Jest to szczególnie istotne w roku wyborczym; jest bowiem możliwe, że wynikające z sondażu postanowienia realizować będą już inne władze miejskie. Bez pisemnej deklaracji władz pod znakiem zapytania staje sens pracy dużego zespołu ludzi – zarówno organizacji wspierających projekt, jak i zaproszonych do debaty obywateli (150 krakowian) – którzy sprawie Błoń poświęcą prywatny czas i energię.

Od formalnej umowy z władzami miasta uzależnione jest kolejne robocze spotkanie zespołu. Sondaż deliberatywny w Krakowie planowany jest na czerwiec 2010 r.

warsztaty

Jugend-Architektur-Stadt

JAS to niemiecka organizacja, zajmująca się edukacją architektoniczną. Jej nazwa pochodzi od słów Jugend-Architektur-Stadt, czyli młodzież-architektura-miasto. Działa w Gelsenkirchen, Hamburg, Kolonia, Berlin, Wuppertal.
Co roku JAS organizuje Letnią Akademię, w którym biorą udział dzieci i młodzież w wieku od 8 do 16 lat. W 2008 r. Akademia odbyła się pod hasłem: “Ich sehe was, was du nicht siehst”. Uczestnicy pracowali w czterech zespołach: architektura, planowanie przestrzenne miast, planowanie terenów zielonych, urbanistyka.

Tłem dla warsztatów była historia planety Krikkit, z powieści D. Adamsa, na którą mają przenieść się ludzie, gdy Ziemia, w wyniku błędu, zostanie zniszczona. Po sesji dyskusyjnej, grupy tworzyły projekty, a następnie makiety.

Inne organizacje podejmujące temat architektury w Niemczech to:
Baukultur und Schule, z Berlina,
Archiscool z Waltrop i Kolonii
i ARCHITEKTUR KUNST KURSE z Flörsheim.