Roboty parkowe – oddolna inicjatywa studentów Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej – odbyły się 24 maja br. na terenie parku przed Politechniką (przy ul Podchorążych). Ze słomianych kubików powstały, między innymi: brama wjazdowa, hamak, łoże małżeńskie, koń prawie trojański, igloo i wieża. Ulewny deszcz był testem na wytrzymałość foliowego dachu słomianego biura. W zabawie (jakże pouczającej) uczestniczyli studenci architektury i kierunków zaprzyjaźnionych (np. filozofii). A może następnym razem roboty wystąpią w parku publicznym? Żeby starzy i młodzi obywatele miasta też mieli okazję pobawić się przestrzenią! Więcej o inicjatywie na blogu robót (robotów).
W poście opisującym projekty fińskie wspomniałam o programie “At bo i Norden” (Living In the Nordic Countries). Jednym z uczestników programu była Dania, której poświęcę najbliższe posty.
Børn i byens rum to strona internetowa, zawierająca materiały dla nauczycieli, animatorów kultury, jak i architektów, i urzędników zajmujących się partycypacją społeczną dzieci w projektowaniu przestrzennym.
W ramach projektu Skelager Børne- og Ungepark – Børn og unge som bygherrer, zrealizowanego w Hørsholm w latach 2003-2005, dzieci zostały zaproszone do udziału w procesie projektowania lokalnego parku. W sumie w projekcie wzięło udział 600 dzieci.
Eksperimentariet – idéværksted for born. Eksperymentarium to warsztaty dla dzieci, będące częścią większego projektu, którego celem było zaproszenie mieszkańców miasta do udziału w tworzeniu nowej mediateki. Warsztaty miały pokazać, jakie są pragnienia i oczekiwania dzieci względem nowej interaktywnej biblioteki. Film prezentujący przebieg warsztatów (z angielskimi napisami).
W pierwszym numerze „Autoportretu” z 2017 roku postanowiliśmy zająć się planowaniem. Nie łudzimy się, że realną zmianę mogą przynieść delikatne korekty zbankrutowanego, ale wciąż dominującego systemu neoliberalnego; zadajemy więcej pytań, niż znajdujemy odpowiedzi, pamiętamy o zagrożeniach płynących z diabelnie efektywnych strategii planowania z przeszłości, dostrzegamy coraz groźniejsze objawy globalnej zmiany klimatycznej. Nie możemy jednak dalej tkwić w dusznej pułapce ponurego diagnozowania. Musi być jakieś wyjście.
W numerze:
Levente Polyák analizuje społeczne i ekonomiczne podłoże transformacji planowania urbanistycznego na przestrzeni ostatnich dekad,
o teraźniejszości i przyszłości planowania miejskiego rozmawiamy z Kacprem Pobłockim, Krzysztofem Nawratkiem i Marleną Happach,
Paweł Jaworski i Anna Karłowska wyjaśniają, na czym polega zwinna urbanistyka,
Dorota Jędruch bada napięcie pomiędzy planem a projektem w modernizmie,
Gabriela Świtek i Jean-Louis Cohen w swoich esejach piszą o planowaniu w kontekście zbrodni nazizmu,
Michał Wiśniewski przypomina heroiczny okres brytyjskiej urbanistyki po II wojnie światowej,
Owen Hatherley pokazuje, jak wygląda planowanie po planowaniu we współczesnym Londynie.
W kolejnych numerach:
REGIONALIZMY – Autoportret 2 [57] 2017
WŁASNOŚĆ – Autoportret 3 [58] 2017
ARCHITEKTURA I SEKSUALNOŚĆ – Autoportret 4 [59] 2017
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:
Roboty parkowe – oddolna inicjatywa studentów Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej – odbyły się 24 maja br. na terenie parku przed Politechniką (przy ul Podchorążych). Ze słomianych kubików powstały, między innymi: brama wjazdowa, hamak, łoże małżeńskie, koń prawie trojański, igloo i wieża. Ulewny deszcz był testem na wytrzymałość foliowego dachu słomianego biura. W zabawie (jakże pouczającej) uczestniczyli studenci architektury i kierunków zaprzyjaźnionych (np. filozofii). A może następnym razem roboty wystąpią w parku publicznym? Żeby starzy i młodzi obywatele miasta też mieli okazję pobawić się przestrzenią! Więcej o inicjatywie na blogu robót (robotów).
