Z przyjemnością informujemy, że w dniach 15-18 maja odbędzie się trzecia edycja warsztatów urbanistycznych Kreatywna Przestrzeń Publiczna, organizowanych przez Koło Naukowe Polityki Regionalnej studentów Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie pod patronatem „Autoportretu”.
Celem warsztatów jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie uczestników do procesu aranżowania przestrzeni publicznych.
W tegorocznej edycji weźmie udział
80 studentów kierunków urbanistycznych
z całej Polski, których zadaniem będzie opracowanie rozwiązań dla terenu miasteczka studenckiego Akademii Górniczo-Hutniczej.

Część inauguracyjna warsztatów, otwarta dla publiczności, rozpocznie się w najbliższy wtorek (15 maja) o godz. 10.00. Przedpołudniowe wykłady poprowadzą m.in. Agnieszka Wójcik (Przestrzeń publiczna), Paweł Kubicki (Miejskie przestrzenie kreatywne. Spojrzenie socjologiczne), Anna Komorowska (Zielony street art, ogrodnicza partyzantka i ogrody tymczasowe. Alternatywne rozwiązania we współczesnej architekturze krajobrazu) oraz Piotr Kaczmarek (GIS w przestrzeni publicznej).
Do współpracy zaproszono także ASP oraz biuro architektoniczne Ingarden & Ewy (Małopolski Ogród Sztuk).

Czas warsztatów: 15-18.05.2012
Czas wykładów: wtorek, 15.05.2012, godz. 10.30-13.30
Miejsce wykładów: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, ul. Rakowicka 16, Pawilon Sportowy, sala nr 9.

(Na podstawie materiałów nadesłanych przez organizatorów)

Szczegółowe informacje dotyczące konferencji znajdziecie Państwo na jej oficjalnej stronie.

Program sesji znajduje się tutaj.

Polecamy i zapraszamy w imieniu organizatorów!

Jest to pierwsze polskie wydanie legendarnej już książki Gordona Cullena sprzed pół wieku. Autor porównuje w niej miasto do spektaklu dramatycznego i opowiada o sztuce organizowania i nadawania wizualnej spójności plątaninie budynków, ulic i otwartych przestrzeni tworzących środowisko miejskie. Książka napisana jest w konwencji atlasu-leksykonu różnych zjawisk przestrzennych. Każdemu z ponad 500 zdjęć odpowiada osobne hasło i opis.

Swoją koncepcję Gordon Cullen zaproponował po raz pierwszy w piśmie „The Architectural Review”, rozwijając ją potem w książce Townscape (1961), która natychmiast stała się głównym źródłem inspiracji dla architektów, planistów i innych osób zajmujących się miastem i jego wyglądem. Wydana w formie skróconej The Concise Townscape (której dotyczy polskie wydanie) stała się popularnym przewodnikiem po krajobrazie miasta, ponieważ poruszane w niej problemy wychodzą daleko poza sferę czysto zawodową. Niektórzy uznają, że miała ona istotny wkład w sztukę i historię architektury, ponieważ jako pierwsza badała efekty wizualne powstałe na skutek grupowania budynków oraz – definiowalne, choć często spontanicznie pojawiające się – zasady estetyki, z których te efekty powstają. Zdaniem innych, książka Cullena jak żadna inna pokazuje, w jaki sposób miasto „działa” pod względem architektonicznym. Dla wszystkich posiadających jakąkolwiek wrażliwość wizualną praca Cullena jest źródłem niekończących się fascynacji.

Jak pisze autorka polskiego przekładu, architektka i urbanistka, Ewa Kipta, Townscape to nie jest “książka nostalgiczna, negująca rozwój miast czy nowoczesność – wręcz przeciwnie, zwraca uwagę na możliwości wynikające z nowych technologii i na możliwość godzenia ich z dotychczasową tkanką miasta. Zachwycający w tej książce jest sposób rozumienia przestrzeni miejskiej jako miejsca przeznaczonego do życia wielu ludzi blisko siebie, jako wyrazu kultury współżycia, a nie tylko przypadkowego zbioru miejsc do pracy, mieszkania i usług, nagromadzenia budynków i pustych przestrzeni do przemieszczania się między nimi. […] Uczy traktować miasto jako przestrzeń spójną w przestrzeni i ciągłą w czasie – jak organizm, który żyje i rozwija się w tempie liczonym pokoleniami jego mieszkańców.”

Z kolei we wprowadzeniu do wydania polskiego, prof. Tadeusz J. Chmielewski zauważa, że “nie ma charakteru podręcznika, lecz formę pasjonującej opowieści Mistrza wprowadzającego uczniów w tajniki poznania Miasta. Autor czyni to poprzez wiele świetnie dobranych przykładów, głównie z Anglii, słynącej ze sztuki harmonijnego kształtowania krajobrazu od co najmniej osiemnastego wieku, a sztuki planowania przestrzennego i urbanistyki – szczególnie od końca dziewiętnastego wieku. Tekst niewielkimi porcjami wpleciony jest w system znakomitych rysunków i fotografii. Autor przekonuje, że o krajobrazie miasta i o samopoczuciu jego mieszkańców decyduje sztuka kształtowania środowiska. Jednocześnie podkreśla, że jest to sztuka zanikająca, miażdżona przez dziesiątki sił i procesów silniejszych od harmonii i piękna. Nie sprzyja rozwojowi tej sztuki ani redukcjonistyczne kształcenie (architekt stawia ponad wszystko bryłę swego dzieła, drogowiec – wstęgę szosy, ogrodnik – gatunki i odmiany roślin), ani rynkowa gra o przestrzeń, w której deweloper szuka przede wszystkim zysku, a nie harmonii i piękna.”

***

Wydawca: Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”, Lublin 2011
Format B5, 16,5 x 23,5 cm
Ponad 150 haseł, ok. 500 ilustracji
Druk czarno-biały
Stron 204
Cena 45 zł

Na podstawie materiałów prasowych wydawcy

Zapraszamy zapraszamy też na kolejne spotkania – szczegóły już niebawem!

31 marca i 1 kwietnia > otwarte wykłady o związkach architektury, urbanistyki i muzyki współczesnej
od 31 marca do 3 kwietnia > zamknięte warsztaty dla specjalistów
od 5 kwietnia > prezentacja efektów badań nad przestrzenią miasta Torunia

Kuratorzy: Daniel Muzyczuk, Agnieszka Pindera

31 marca, czwartek
Pokój z kuchnią, godzina 18.00
PRZESTRZEŃ HYBRYDOWA

Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar przybliżą zagadnienie hybrydyzacji między innymi jako właściwości przestrzeni miejskich. Obecnie mamy do czynienia z hybrydowymi miastami, hybrydowymi samochodami, hybrydowymi przedsiębiorstwami, hybrydowymi tworzywami sztucznymi, hybrydowymi roślinami….

Ten trend odzwierciedla przejście od myślenia w oparciu o jasno określone kategorie i traktowania poszczególnych dyscyplin oddzielnie ku elastycznemu podejściu opartemu na łączeniu i poszukiwaniu sieci powiązań.

1 kwietnia, piątek
Pokój z kuchnią, godzina 18.00
MORFOLOGIA XENAKISA

Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar zapytani o prekursorów hybrydowych projektów podają zawsze dwa nazwiska: Buckminstera Fullera i Iannisa Xenakisa. W ramach wykładu przybliżą sylwetkę tego drugiego, zmarłego dekadę temu greckiego kompozytora muzyki współczesnej, teoretyka i architekta. Xenakis większość swojego życia spędził we Francji, studiując kompozycję u A. Honeggera, D. Milhauda i O. Messiaena i współpracując z architektem Le Corbusierem. Łączył proces komponowania z modelowaniem matematycznym, procesami stochastycznymi i teorią gier. Miał również duży wpływ na rozwój muzyki elektronicznej.

HYBRYDOWE NOTACJE

Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar opowiedzą też o prowadzonych w Toruniu interdyscyplinarnych warsztatach.

31 marca – 3 kwietnia
Pokój z kuchnią
HYBRYDOWE NOTACJE
zamknięte warsztaty dla specjalistów
prezentacja efektów badań od 5 kwietnia

Tematyka warsztatów ogniskuje się wokół notacji przestrzeni hybrydowej z udziałem designerów, architektów, urbanistów, architektów krajobrazu, projektantów przestrzeni, muzyków, informatyków i artystów multimedialnych. Uczestnicy warsztatów podejmą badania złożoności miejskich środowisk poprzez interdyscyplinarne działania i dzielenie się wiedzą.

Przedmiotem badań będzie kilka wybranych lokalizacji w obrębie miasta Torunia. Miejsca te zostaną poddane analizie biorącej pod uwagę wiele zagadnień, takich jak: przestrzeń fizyczna, architektoniczna i historyczna, wymiar społecznej użyteczności danego miejsca, sieci komunikacji medialnej, zmienność przestrzeni akustycznej, itd. Te różnorodne wymiary przestrzenne nie będą badane rozłącznie lecz we wzajemnym przenikaniu się i fuzjach, czyli w stanie hybrydycznym.

Wyniki interdyscyplinarnego artystycznego dociekania zostaną w formie instalacji przestrzennej zaprezentowane w Pokoju z kuchnią w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu.

Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar pracują wspólnie pod szyldem Hybrid Space Lab, które zajmuje się działalnością projektową nastawioną na metodologię R&D (ang. Research and Development – prace badawczo-rozwojowe) koncentrującą się na hybrydowych polach, powstających w wyniku połączenia i fuzji środowisk, obiektów i usług w informacyjno-komunikacyjnej erze. Zakres ich projektów obejmuje projektowanie gier miejskich i planowanie budynków, wnętrz architektonicznych, tworzenie wzorów przemysłowych i ubioru.

Hybrid Space Lab jest interdyscyplinarnym środowiskiem o innowacyjnym i zintegrowanym podejściu do kwestii gospodarki przestrzennej. Skupia się na fuzji środowisk cyfrowych i analogowych, na osadzaniu sieci mediów w obszarach miejskich przestrzeni architektonicznych, społecznych i kulturalnych. Jest jednocześnie laboratorium i siecią, w której architekci, urbaniści, osoby odpowiedzialne za planowanie środowiska i krajobrazu, designerzy i informatycy współpracują przy tworzeniu projektów na styku przestrzeni analogowych i cyfrowych, urbanistycznych, architektonicznych, designerskich i multimedialnych.

Elizabeth Sikiaridi urodziła się w Londynie, dorastała w Atenach, studiowała w Ecole d’Architecture de Belleville w Paryżu i na Uniwersytecie Technicznym w Darmstadt. Frans Vogelaar urodził się w Holandii, dorastał w Zimbabwe, studiował w Design Academy w Eindhoven i na Architectural Association School of Architecture (AA) w Londynie. Oboje mają tzw. hybrydowe pochodzenie kulturowe.

Elizabeth Sikiaridi studiowała architekturę i urbanistykę. Frans Vogelaar studiował wzornictwo przemysłowe, architekturę i urbanistykę. Przed założeniem wspólnej działalności ich doświadczenie zawodowe obejmowało różne dziedziny, w tym architekturę (OMA / Rem Koolhaas, Behnisch i PA), wzornictwo przemysłowe (Studio Alchemia / Allessandro Mendini) i modę (badania trendów w Paryżu), oraz urbanistykę i urbanistykę krajobrazu, projektowanie materiałów, żywności i wystaw, architekturę wnętrz i projektowanie multimedialne.

Obydwoje mają tytuły profesorskie i aktywnie zajmują się pracą dydaktyczną. Frans Vogelaar założył w 1998 roku na Akademii Sztuki Mediów w Kolonii pierwszy Departament Przestrzeni Hybrydowych na świecie. Jego wydział został wyróżniony szeregiem międzynarodowych nagród, takich jak: f. e., YAHOO! University Design Expo 2007 i nagrodę International Design Prize 2008 w Kolonii. Jest również profesorem w CCNU w Wuhan w ramach programu „111”. Elizabeth Sikiaridi uczy projektowania architektonicznego na Wydziale Architektury Krajobrazu na Uniwersytecie Duisburg-Essen oraz University of Applied Sciences OWL.

Ich prace były prezentowane na międzynarodowych kongresach i wystawach w Austrii, Belgii, Kanadzie, Chinach, Czechach, Danii, Niemczech, Grecji, Finlandii, Francji, Włoszech, Korei, Litwie, Łotwie, Omanie, Pakistanie, Szwajcarii, Singapurze, Hiszpanii, Holandii, Turcji, Wielkiej Brytanii oraz USA.

[informacja za: CSW Znaki Czasu Toruń]

Aby móc zapytać o przestrzeń jako projekcję, a zarazem formę maskowania i definiowania warunków lokalnych w globalnym kontekście, Eva Franch Gilabert, gościnny kurator programu i dyrektor Storefront for Art and Architecture w Nowym Jorku zaproponowała powrót do konceptualnej przestrzeni pozwalającej ustanowić różnicę: granicy.

Drugi konkurs w ramach Think Space został opracowany przez Teddy’ego Cruza, gwatemalskiego architekta i dyrektora znajdującego się w San Diego estudio teddy cruz, a jego prace wyrastają z ramy wypracowanej w The Political Equator. Drugi konkurs ma stanowić wyzwanie dla architektów do tego, aby przemyśleć problem Nowej Globalnej Granicy poprzez ukazanie konfliktu między regionami granicznymi jako operacyjnego narzędzia do ponownego zaprojektowania nowych modeli koegzystencji.

Ten konkurs wymaga krytycznych obserwacji regionów granicznych jako laboratoriów, w których powstać mogą nowe wzorce urbanizacji i demokratyzacji. Owe krytyczne punkty pozwalają uwypuklić politykę migracyjną i obywatelską, pracę i nadzór, napięcia pomiędzy rozprzestrzenianiem się i zagęszczaniem zabudowy, formalnym i nieformalnym urbanizmem, biedą i bogactwem oraz kolizje pomięzdy naturalnymi systemami a polityczną jurysdykcją. Konflikt staje się tutaj operacyjnym narzędziem służącym do przemyślenia praktyk artystycznych.
Teddy Cruz

Termin nadsyłania prac upływa 26 kwietnia 2011 o godz. 23:59 CET.
Wyniki konkursu zostaną ogłoszone na stronie Think Space 10 maja 2011.
Wpisowe do 12 kwietnia: 220 HRK / 30 EUR, między 13 a 26 kwietnia: 330 HRK / 45 EUR

Więcej szczegółów na stronie Think Space.

Na te pytania będą próbowali odpowiedzieć już od 1 października organizatorzy festiwalu projektowania miasta „Warszawa w budowie”, który jest inicjatywą Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. WWB jest unikalnym festiwalem koncentrującym się na specyficznym mieście, społeczno-urbanistycznemu laboratorium, w którym za sprawą oddolnych inicjatyw i uparcie wdrażanych aktywistycznych postulatów, na naszych oczach zachodzą głębokie zmiany, składające się na obraz miasta przyszłości. Tegoroczna edycja festiwalu trwać będzie przez cały październik 2010 roku i skupi się przede wszystkim na zaangażowaniu indywidualnych mieszkańców, grup, kolektywów, organizacji oraz instytucji w proces projektowania i reorganizowania przestrzeni miejskiej Warszawy.

W ramach WWB odbędzie się ponad 70 wydarzeń – od inauguracyjnej akcji „Moon Ride” przed Pałacem Kultury, przez wystawy, warsztaty, wykłady, projekcje filmowe, wycieczki, po kolejną edycję Departamenty Propozycji – Departamentu Propozycji – otwartych sesji dla mieszkańców Warszawy, gdzie każdy chętny może przedstawić swój własny pomysł na miasto.

W pięciu różnych punktach miasta pokazane zostaną wystawy poświęcone architekturze. Na stacji PKP Warszawa-Powiśle zaprezentowana zostanie twórczość Arseniusza Romanowicza – projektanta nowoczesnych warszawskich dworców kolejowych. W przedwojennej willi przy ul. Frascati 4, opiewanej przez Leopolda Tyrmanda w słynnym „Dzienniku 1954”, przypomniany zostanie architekt Karol Schayer, jej projektant, który po 1945 roku wyemigrował do Bejrutu i tam stworzył 140 ultranowoczesnych budynków, nadających modernistyczne oblicze tej śródziemnomorskiej metropolii. Z kolei wystawa „PRL™”, umieszczona w Muzeum Techniki, opowie o eksporcie polskiej architektury i urbanistyki do krajów Afryki i Bliskiego Wschodu w latach 60. i 70. Szczególnym projektem jest wystawa „Przestrzeń między nami” poświęcona Stanisławowi Zamecznikowi – warszawskiemu architektowi, twórcy prekursorskich projektów aranżacji wystaw, które nadały kształt całej epoce polskiego wystawiennictwa. Wspólnym mianownikiem festiwalowych wystaw jest nowoczesna wizja architektury, będąca wynikiem całościowej koncepcji miasta. Ale czy całościowe planowanie jest wciąż możliwe i przydatne w naszych czasach? Także na to pytanie próbuje odpowiedzieć „Warszawa w budowie”. O współczesnym rozumieniu architektury opowie w swoim wykładzie japońska architektka Kazuyo Sejima, zdobywczyni tegorocznego architektonicznego Nobla, czyli Nagrody Pritzkera.

Te, jak i wiele innych wydarzeń odbywających się w ramach WWB polecamy uwadze naszych Czytelników. Szczegółowy program w postaci pliku pdf można ściągnąć stąd, zachęcamy też do odwiedzenia strony projektu.

Inwestycje drugiej połowy XX w. organizują życie miasta do dziś, a wydaje się, że stosunkowo najmniej miejsca zajmują w świadomości mieszkańców Łodzi. Dzieje się tak być może dlatego, że znaczna część łodzian pamięta, jak te budynki powstawały i uważa je w związku z tym za naturalną część miejskiego otoczenia. Obecnie można jednak zaobserwować rosnące zainteresowanie architekturą powojenną, która staje się częścią naszego dziedzictwa kulturowego.

Podczas „Miastoprojektu” wykładowcy Politechniki Łódzkiej Jan Salm i Mirosław Wiśniewski opowiedzą o tym, co w Łodzi wówczas powstało cennego, ale też, co należy uznać dziś za błąd. Oprowadzą po obu kampusach uczelnianych, powstałych po wojnie niemal od zera, co pozwoliło na stworzenie odważnych wizji architektonicznych i urbanistycznych. Śródmieście z kolei, ze swoją gęstą tkanką miejską, było świadkiem i ofiarą modernistycznych wizji architektonicznych takich jak projekt budowy Nowego Centrum z końca lat 60.

PROGRAM CYKLU

14.07. godz. 18
Wykład wprowadzający w historię przekształceń przestrzennych Łodzi

20.07. godz. 18
Spacer po kampusie Uniwersytetu Łódzkiego szlakiem architektury powojennej

21.07, godz. 18
Wykład “Perły architektury PRL w Łodzi”

27.07, godz. 18
Spacer po kampusie PŁ szlakiem architektury powojennej

28.07, godz. 18
Wykład o historii Śródmieścia i planach jego przebudowy

3.08., godz. 18
Spacer po Śródmieściu szlakiem architektury powojennej

Wykłady odbywają się w ms2, ul. Ogrodowa 19

Jan Salm, Instutut Architektury i Urbanistyki PŁ. Zajmuje się problemami ochrony dziedzictwa kulturowego Łodzi oraz architekturą i urbanistyką dawnych Prus Wschodnich.

Mirosław Wiśniewski, pracownik Instytutu Architektury i Urbanistyki PŁ. Prowadzi pracownię “Mirosław Wiśniewski – Urbanistyka i Architektura”, autor poprzedniego Studium Zagospodarowania Przestrzennego Łodzi.

Kurator cyklu: Łukasz Biskupski, Muzeum Sztuki

Projekt jest realizowany w ramach cyklu ms2 “Metapolis”.