Założeniem projektu RZUT Poziomy jest omówienie i analiza konkretnych zagadnień z dziedziny wzornictwa, architektury i brandingu poprzez pryzmat doświadczenia zaproszonego gościa. Formuła cyklicznych, otwartych spotkań ma pozwolić łódzkiej publiczności na częstszy kontakt z dziedzinami projektowymi.

RZUT Poziomy/02
Jan Sukiennik
No pain, no gain – spowiedź architekta. Zawiłości procesu projektowego na podstawie wybranych koncepcji.

Architekt opowie o pracy projektanta w całej swej złożoności – od blasków w postaci satysfakcji i przyjemności tworzenia aż po cienie – chwile zwątpienia, w walce z projektową materią, zawiłością i nieprzewidywalnością etapu realizacji gdzie niejednokrotnie pojawiają się choćby trudności z inwestorami czy wykonawcami. W drugiej części spotkania dyskusję z zaproszonym gościem poprowadzi Igor Gałązkiewicz.

Jan Sukiennik jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Od 2006 roku wraz z Zofią Strumiłło-Sukiennik współtworzy młode warszawskie studio projektowe 137kilo. Z racji zainteresowań założycieli zdecydowana większość projektowanych budynków to obiekty kultury w małej i średniej skali projektowane najczęściej w stolicy- Służewiecki Dom Kultury, Dom Kultury Kadr, Klub Kultury na Saskiej Kępie. Biuro jest w trakcie realizacji zwycięskiego projektu w konkursie na Służewiecki Dom Kultury przygotowanego wraz z innym stołecznym biurem – WWAA. 137 kilo opracowuje również koncepcję aranżacji wnętrz, m.in. centrum festiwalowego Łódź Design czy warszawskiej klubokawiarni Latawiec

Czas: 15.03.2012, godz. 18.30
Miejsce: Centrum Architektury i Wzornictwa, Łódź, ul. Targowa 65.

[Na podstawie materiałów nadesłanych przez organizatorów]

Z przyjemnością informujemy, iż “Autoportret” objął patronatem warszawską edycję wystawy “Awangarda jutra?”, która wcześniej odbywała się w nowo powstałym Centrum Architektury i Wzornictwa w Łodzi, a teraz, od 16 grudnia będzie dostępna dla zwiedzających w gmachu Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.

Wernisaż wystawy odbędzie się 16 grudnia 2011 godz. 19.00 w Salach Redutowych TW-ON.
Wystawa jest czynna od 16 grudnia 2011 do 16 stycznia 2012.

Na wystawie zaprezentowane będą najciekawsze realizacje polskich architektów młodego pokolenia w nietypowej scenerii. Będzie można zobaczyć prace następujących projektantów lub pracowni: 137kilo, Aleksandra Wasilkowska, beton, BudCud, Centrala, Karol Żurawski, Maciej Jakub Zawadzki, Marcin Kwietowicz, Michał Piasecki, MOOMOO, mode:lina, NArchitekTURA, Re, WWAA.

Jak podają organizatorzy, na otoczenie ekspozycji wybrano bogate, eklektyczne, pełne historycznych cytatów wnętrza Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, której przestrzeń ma stać się symbolicznym pomostem pomiędzy znakomitą tradycją a nowatorskimi wizjami nowoczesnego projektowania.
W ramach „Awangardy jutra?” zaprezentowane zostaną projekty architektów, którzy w perspektywie najbliższych lat mogą wyznaczać nowe trendy i odgrywać znaczącą rolę w kreowaniu obrazu polskiej architektury. Charakterystyczna dla ekspozycji będzie prezentacja szerokiego spektrum projektów. Od Polskiego Pawilonu na EXPO w Szanghaju (WWAA), czy projektu Miami Pier Museum of Latin American Immigrants (Maciej Jakub Zawadzki) do konceptualnego Ermitażu – domu i pracowni dla Edgara Kereta (Centrala), czy małej formy lamp Minimal surface porcelain (Michał Piasecki).
Postawiony znak zapytania w tytule wystawy nie jest przypadkowy. Pytając o tytułową „Awangardę jutra?”, organizatorzy chcą dowiedzieć się jak wygląda proces twórczy młodych reprezentantów polskiego rynku architektonicznego. Celem wystawy „Awangarda jutra?” jest pokazanie nowych zjawisk w polskim projektowaniu i podjęcie próby nakreślenia dla niego perspektywy na nadchodzące lata. Zastanawia nas, czy lokalna tożsamość może wpłynąć w znaczący sposób na poszukiwanie formy. Wystawa ma stać się pochwałą procesu, aktu twórczego, jakim jest projektowanie.
Z perspektywy Teatru Wielkiego – Opery Narodowej istotne jest ukazanie związku między różnymi dziedzinami sztuk. Geneza poszukiwania między nimi konotacji, bierze się z samej struktury opery, jako formy łączącej różne dyscypliny sztuki. Wybór Teatru Wielkiego – Opery Narodowej na miejsce wystawy również jest nieprzypadkowy. Budynek tej instytucji, jak lustro odbija dzieje architektonicznych zmian, jakie przeszła polska architektura na przestrzeni niespełna dwustu lat.

Børn i byens rum to strona internetowa, zawierająca materiały dla nauczycieli, animatorów kultury, jak i architektów, i urzędników zajmujących się partycypacją społeczną dzieci w projektowaniu przestrzennym.

W ramach projektu Skelager Børne- og Ungepark – Børn og unge som bygherrer, zrealizowanego w Hørsholm w latach 2003-2005, dzieci zostały zaproszone do udziału w procesie projektowania lokalnego parku. W sumie w projekcie wzięło udział 600 dzieci.

Eksperimentariet – idéværksted for born. Eksperymentarium to warsztaty dla dzieci, będące częścią większego projektu, którego celem było zaproszenie mieszkańców miasta do udziału w tworzeniu nowej mediateki. Warsztaty miały pokazać, jakie są pragnienia i oczekiwania dzieci względem nowej interaktywnej biblioteki.
Film prezentujący przebieg warsztatów (z angielskimi napisami).

“Wyobraźnia indiańska” (L’imaginaire indien) – pod tą nazwą kryje się wystawa Calàcala City, warsztaty jej towarzyszące oraz gra internetowa. Dzieci (a poprzez grę również każdy z nas) konstruują wirtualne miasto, z gotowych elementów.
Niestety gra nie jest już dostępna. Jak wyglądała wystawa można zobaczyć na stronie Typophile.

Projekt “Kuferek, szpital i miasto” (La mallette l’hôpital et la ville) został zrealizowany w szpitalu pediatrycznym Debrousse w Lyonie. Mali pacjenci zostali zaproszeni do podróży w serce miasta, bez wychodzenia ze szpitala. Zostały opracowane różne narzędzia, dzięki którym dziecko może orientować się w przestrzeni szpitala i miasta, przemieszczać się przy pomocy wirtualnego spaceru, a tym samym „uciec” od swojego łóżka.
Krótki opis projektu na stronie Robins de villes.

Stacja sportów zimowych (Le skit à stadion) to kolejny projekt organizacji Robins de villes. Projekt skierowany jest do uczniów szkół podstawowych, gimnazjum (dla liceum w trakcie przygotowania). Składa się z 3 etapów : 2 warsztaty i 1 wizyta w terenie. Podczas warsztatów dzieci poznają jak tworzy się stacje sportów zimowych, projektują własną stację i budują model. Dopiero wówczas zwiedzają istniejącą stację, aby zweryfikować swoje pomysły. Opracowanie zawiera pakiet dla nauczycieli – cele, czas, narzędzia, materiały, zadania.

Miasto w walizce (La ville en valise) to projekt skierowany do dzieci w wieku od 6 do 12 lat. Projekt pozwala dziecku zrozumieć miasto (pejzaż, formy i funkcje miejskie, architekturę) i sposób, w jaki można je przedstawić (zdjęcie z lotu ptaka), pomaga dziecku odkryć miasto (przestrzeń publiczną, ślady życia, dziedzictwo), które kształtuje i w którym żyje człowiek, proponuje nauczycielowi pracę metodą warsztatową i poprzez spacery po mieście (dzielnice stają się kluczem do zrozumienia miasta wszystkimi zmysłami). Głównym elementem projektu jest walizeczka na kółkach, która zawiera 6 walizeczek tematycznych (miejską, zmian, pejzażu, wyobrażenia, punktów newralgicznych, architektury) z zabawami (ćwiczeniami) i pomocą dla pedagoga. Szczegółowy projektu i materiały do kupienia na stronie Robins de villes.

Więcej o działalności edukacyjnej Robins de villes.

Inne organizacje podejmujące tematykę architektury i przestrzeni:

Cité de l’architecture et du patrimoine w Paryżu;
Centre interuniversitaire du patrimoine w Viviers;
Le centre des monumets nationaux.

Kinderpartizipation. Schulhof Wilhelm-Hauff-Schule, to projekt zrealizowany w Darmstadt, w latach 1999-2001. Projekt zakładał przebudowę podwórka szkolnego, do udziału w której zaproszono dzieci, rodziców i nauczycieli. Opis projektu zawiera prace dzieci: analizę terenu, pomysły i życzenia, propozycje poprawy elementów istniejących, wybór najistotniejszych elementów, prezentacja, a także końcowy projekt, opracowany przez architekta.

Innym projektem, realizowanym w Darmstadt, o podobnym charakterze jest budowa placu zabaw “Kindeinsel”. Projekt został opisany w broszurce, dostępnej na stronie miasta.

Schulbauwettbewerb to projekt skierowany do szkół, które planują przebudowę, rozbudowę lub budowę budynku szkoły. Poprzez wywiady, warsztaty, budowę modeli i inne metody zbierane są informacje od przyszłych użytkowników (uczniów, rodziców, nauczycieli), które stają się wytycznymi dla architektów, biorących udział w konkursie. W konkursie w 2005 r. wzięły udział szkoły z Oppenheim, Bad Marienberg, Trewir, Alzey, Siershahn, Plaidt.

Jednym z obszarów działalności tego oddziału Izby jest konkurs “Mein Schulhof – mein Plan!”. Na stronie konkursu dostępna jest instrukcja dla nauczycieli, zawierające nie tylko informacje o konkursie, ale również porady dla nauczycieli, pomysły jak wpisać projektowanie podwórka szkolnego do programu różnych lekcji.

W ramach programu zostały opracowane materiały dla nauczycieli, które podzielono na 5 obszarów tematycznych: budynki i ich otoczenie, krajobraz miejski, konstrukcje budowlane, światło – kolor – materiał, metody pracy architekta. Do każdego obszaru zostały zaproponowane przykładowe tematy lekcji, ich cele i efekty, jakie mogą przynieść.

Dostępne są również materiały dla nauczycieli i uczniów “Alles nur Fassade?”, zawierające scenariusz zajęć, które można przeprowadzić w ramach tygodniowych warsztatów. Porusza takie tematy jak – wizerunek miasta, użytkownicy, fasady, a plan budynku, style architektoniczne.

W Helsinkach działa ARKKI, szkoła architektury dla dzieci i młodzieży. W ciągu roku organizuje regularne zajęcia, a latem – obozy, w czasie których budowane są chaty, szałasy, domki. Hut-building summer cap odbywają się w Helsinkach, Vantaa, Espoo i Kauniainen. Do samego roku 2000 ARKKI zorganizowało ok. 67 warsztatów, w których udział wzięło ok. 1800 dzieci. Uczestnicy zapoznają się z metodami i materiałami stosowanymi w różnych kulturach, jak i w Finlandii, od antyku po czasy dzisiejsze. Uczą się również sposobów łączenia materiałów, a następnie tworzą proste konstrukcje. Dla osób, które brały udział w warsztatach przygotowano również kurs zaawansowany, dotyczący tradycyjnej architektury fińskiej.
Działalność ARKKI została opisana w nr 9 Autoportretu.

Hut Building Camp for Kids from Misty Friday Films on Vimeo.

Fińskie Stowarzyszenie Architektów SAFA przygotowało stronę internetową, poświęconą edukacji architektonicznej. Zamieszczono tam linki do organizacji zajmujących się prowadzeniem kursów architektonicznych oraz opisy projektów edukacyjnych, ćwiczeń, prezentacje.

W 2001 r. został opracowany raport o edukacji architektonicznej w Finalndii, zatytuowany Odkrywanie architektury (Discovering Architecture). Zawiera on spis organizacji i szkół zajmujących się edukacją architektoniczną, opisy programów i projektów, metody nauczania. Dostępny jest w całości (PDF, 3 Mb) na stronie SAFA.

Dziś zamieszczam kolejne publikacje poświęcone edukacji przestrzennej, opracowane przez organizacje z Wielkiej Brytanii.

Our Place
Opracowanie zawiera podstawowe ćwiczenia mające na celu zapoznanie uczniów z najbliższym otoczeniem. Warsztaty uczą dzieci jak analizować przestrzeń, jak zbierać informacje, jakie elementy składają się na miasto. Pakiet przedstawia również różne sposoby zapisu przestrzeni i prezentacji informacji.

Investigating Places
Opracowanie składa się z 8 części – od postrzegania przestrzeni, poprzez projekt do jego prezentacji końcowej. Zawiera główne założenia, słownictwo do przyswojenia, scenariusz warsztatów, linki i spis materiałów.

Shaping Places
Jest to długoterminowy projekt prowadzony od 2003 r. W 2004 r. przeprowadzono warsztaty pilotażowe w dwóch szkołach, rok później w 11. Efekty pracy opisane zostały w książce Shaping Places. Publikacja zawiera również przykładowe ćwiczenia.

Breaking boundaries
Opis projektu realizowanego przez Kent Architecture Centre Centra latach 1998 do 2000. Książka przedstawia przebieg projektu, metodologię, partnerów projektu oraz projekty, będące efektem warsztatów.

Castles in Scotland
Przykład materiałów edukacyjnych dla dzieci. Co to są zamki, jakie pełniły funkcje, z czego się składały, jak wyglądało życie na zamku, jak się broniono w czasie wojny, jak wyglądają zamki dziś?

Na zakończenie moja ulubiona książeczka, którą można wykorzystać w dowolnym muzeum czy ośrodku sztuki.
Space & Place
“Space and Place” to książeczka przygotowana dla dzieci i młodzieży, która pomoże im obserwować, odkrywać i rozumieć otaczającą przestrzeń. Zachęca do patrzenia, analizowania, refleksji, wyrażania opinii. Zapoznaje z podstawowym słownictwem, takim jak skala, faktura, rzut, przekrój itp. Może być zastosowana w otoczeniu szkoły, domu i w krajobrazie miasta.

Podobną formułę miał projekt Senses of place, zrealizowany przez The Lighthouse. Była to seria warsztatów zakończona projektem przygotowanym przez architekta, “na zlecenie” uczniów. Opis przebiegu i efektów warsztatów jest zawarty w publikacji (PDF, 14,8 Mb). Projekt ma również stronę internetową.

Innym przykładem jest projekt Designer into schools, realizowany w czerwcu 2002, 2003 i 2004, podczas Tygodnia Dizajnu i Technologii. Profesjonalni artyści współpracowali z uczniami ze szkół o profilu artystycznym. Na stronie zamieszczono opis przebiegu projektu i materiały dla nauczycieli.

Jeżeli chcemy przejrzeć wszystkie projekty, nie podzielone na kategorie czy tematy, możemy to zrobić poprzez listę Contents. Portal zawiera również dział Activites, w którym zamieszczone są gry tematyczne.