W spotkaniu wezmą udział: Piotr Korduba, Magdalena Staniszkis, Piotr Winskowski. Rozmowę poprowadzi Majka Sokal.

Miejsce: Bunkier Sztuki, Pl. Szczepański 3A, Kraków
Czas: 13 października 2010 r. (środa), godz. 18.30

Jeśli powierzymy projekt naszego domu w Polsce uznanemu współczesnemu architektowi, zazwyczaj dostaniemy budynek utrzymany w duchu ścisłego minimalizmu. Idealny jako symbol statusu, dom taki raczej nie przyjmie z wdziękiem objawów życia zwanych popularnie bałaganem. Nie wprowadzimy weń własnej dwudziesto-, trzydziestoletniej historii i jej świadków – zwykłych przedmiotów odziedziczonych po nieodległych przodkach. Otrzymamy spójne wnętrze i zewnętrze – wszystko z precyzją i konsekwencją utrzymane w historycznym przecież stylu modernizmu.

Jeżeli wybór nasz padnie na opcję tradycyjną i dom z katalogu, otrzymamy karykaturę historycznej architektury wzbogaconą o technologiczną nowoczesność – szyby zespolone o odpowiednim współczynniku przenikalności cieplnej k oraz regulowane pilotem rolety i drzwi garażu. Wewnątrz umeblujemy nasz dom pewnie współczesnym dizajnem – z może wyższej niż IKEA półki, ewentualnie tzw. meblami kolonialnymi. Nasz stolik po babci również i tutaj będzie się czuł jak piąte koło u wozu. Oczywiście jeżeli byśmy dziwnym trafem w ogóle chcieli go ze sobą zabrać…

Pozorna opozycja pozornej tradycji i pozornej nowoczesności kształtuje obraz polskiego domu ostatnich dwóch dekad. Oprócz opisu sytuacji i poszukiwania jej przyczyn, najnowszy numer „Autoportretu” pyta o alternatywę, jakieś, choćby wąskie, wyjście z opisanego klinczu