dworce – autoportret

Powstało Centrum Architektury

Michał Choptiany — Wed, 29 Jun 2011 11:20:39 +0000

Z radością informujemy o powstaniu nowej okołoarchitektonicznej inicjatywy. W Warszawie powołana została do życia Fundacja Centrum Architektury. Założycielami i członkami zarządu CA zostali Agnieszka Rasmus-Zgorzelska, Aleksandra Stępnikowska, Jarosław Trybuś, w skład rady programowej Centrum weszli prof. Marta Leśniakowska, arch. Krzysztof Mycielski, arch. Grzegorz Stiasny.

Centrum obrało sobie następujące cele i obszary działań:
– wspieranie rozwoju kultury architektonicznej w Polsce i na świecie
– tworzenie kontaktów i umacnianie współpracy w środowisku architektonicznym w Polsce i na świecie oraz umożliwianie działań interdyscyplinarnych między różnymi środowiskami kultury
– pobudzanie zainteresowania architekturą i jej historią w środowiskach nieprofesjonalnych,
– inicjowanie przedsięwzięć służących popularyzacji zagadnień architektury,
– wspieranie lokalnych inicjatyw związanych z upowszechnianiem zagadnień związanych z architekturą
– popularyzację nowych zjawisk i teorii z obszaru architektury, przestrzeni i szeroko pojętego projektowania
– promocję aktualnej i dawnej polskiej architektury w Polsce i za granicą oraz wspieranie współpracy międzynarodowej
(za statutem fundacji)

Centrum ma już na koncie dwie inicjatywy. Pierwszą jest instalacja Aleksandry Wasilkowskiej Time Machine eksponowana w holu warszawskiego Dworca Centralnego (można ją oglądać jeszcze tylko do 2 lipca!), drugą jest projekt serii pięciu dwujęzycznych map-przewodników po warszawskiej architekturze. Pierwsza z Archimap, stworzona przez Grzegorza Piątka i Jarosława Trybusia, a poświęcona architekturze dwudziestolecia międzywojennego właśnie się ukazała. W czwartek 30 czerwca w Domu Funkcjonalnym przy ul. Jakubowskiej 16 na Saskiej Kępie odbędzie się spotkanie promocyjne, po którym organizatorzy zapraszają na spacer.

Trzymamy kciuki za dalsze projekty!

Manifest dworcowy. Kilka słów o ukrytym potencjale

Adam Nadolny — Tue, 01 Apr 2003 14:12:14 +0000

Wstęp do numeru “Dworce”.

Joanna Orlik, "Manifest dworcowy. kilka słów o ukrytym potencjale", Dworce, wstęp do numeru

Gdzie państwo dzisiaj grają? Dworzec Świebodzki we Wrocławiu

Joanna Biernacka — Tue, 01 Apr 2003 13:59:10 +0000

Po tragicznym pożarze Dużej Sceny Teatru Polskiego we Wrocławiu w 1994 roku dyrekcja stanęła przed trudnym zadaniem znalezienia, przynajmniej na jakiś czas, nowego miejsca, w którym można by wystawiać sztuki. Wybór padł na… nieużywany Dworzec Świebodzki. Dzięki współpracy dyrekcji teatru, kolei i architektów powstała, jedyna w owych czasach scena w Polsce ze zmienną przestrzenią sceniczną. O tym, jak zmieniono funkcję komunikacyjną dworca na dialog ze sztuką i żywymi ludźmi opowiada Joanna Biernacka.

Joanna Biernacka, "Gdzie państwo dzisiaj grają?", Dworce

Gdzie państwo dzisiaj grają? – pdf do pobrania

Nenufary na dworcu. Muzeum D’Orsay w Paryżu

Adam Nadolny — Tue, 01 Apr 2003 13:55:53 +0000

Rzecz o dworcu, który nie jest już dworcem. Budynek osierocony przez kolej za sprawą rozwoju technologicznego cudem uniknął rozbiórki. Nie byłoby do końca prawdą powiedzenie, że budynek zamieniono po prostu w muzeum. D’Orsay to teraz musée, ale nadal pozostało w nim coś ze starego gare. Projekt architektoniczny pozwala cieszyć się nie tylko Degasem czy Van Goghiem, ale też samym budynkiem.
Artykuł napisany wraz z Aleksandrą Robakowską.

Aleksandra Robakowska, Jarosław Trybuś, "Nenufary na dworcu", Dworce

Nenufary na dworcu – pdf do pobrania

Między koleją a miastem. O lokalizacji dworców kolejowych

Jacek Wesołowski — Tue, 01 Apr 2003 13:50:54 +0000

Dworzec jako wydzielona przestrzeń, „obiekt zamknięty”, czy też przedłużenie miasta, jego integralny składnik? Czy stara, dokładnie przemyślana zabudowa miejska jest w stanie „wchłonąć” obcy budynek, czy też lepiej umieścić dworzec gdzieś poza centrum? O ewolucji sposobów myślenia o dworcach, a także o bliskich nam wszystkim problemach z włączeniem ich w miejską sieć komunikacyjną.

Jacek Wesołowski, "Między koleją a miastem", Dworce

Między koleją a miastem – pdf do pobrania

Odys w poczekalni. Niezrealizowany spektakl Tadeusza Kantora

Elżbieta Kaproń — Tue, 01 Apr 2003 13:47:29 +0000

Historia o projekcie przedstawienia, które nigdy nie doczekało się realizacji. W czasie II wojny światowej Tadeusz Kantor postanowił wystawić sztukę Stanisława Wyspiańskiego „Powrót Odysa” na… krakowskim dworcu. Ludzie czekający na pociąg i rodzina czekająca na Odysa – rzeczywistość miała zlać się ze sztuką. O tym być może niemożliwym do realizacji pomyśle i micie, jaki wokół niego powstał pisze Elżbieta Kaproń.

Elżbieta Kaproń, "Odys w poczekalni", Dworce

Odys w poczekalni – pdf do pobrania

Gra w klasy czyli dworzec dla każdego

Marcin Jasionowicz — Tue, 01 Apr 2003 13:40:19 +0000

Współczesny dworzec to miejsce, przez które najczęściej przebiega się w wielkim pośpiechu. Czy zawsze tak było? Marcin Jasionowicz zaprasza na krótką wycieczkę po galicyjskich dworcach w czasy, kiedy na dworcach także się przebywało: przesiadując w poczekalni, posilając się w restauracji, rozmawiając. Bogaci siedzieli w fotelach z Wiednia, biedni na zakopiańskich ławach, a w budowie dworca jak w zwierciadle odbijała się struktura społeczna.

Marcin Jasionowicz, "Gra w klasy", Dworce

Gra w klasy – pdf do pobrania

Co robić, gdy odjedzie ostatni pociąg. Ośrodek teatralny

Luba Zarembińska — Tue, 01 Apr 2003 13:30:48 +0000

Stacja Szmocin – zrujnowany budynek, dziurawy dach, gruz na podłodze, porozrzucane butelki, wybite szyby w oknach. W takim miejscu powstaje teatr, który istnieje tylko dzięki wielkiej pasji i determinacji. Problemem nie są tylko szczury zjadające dekorację, ale również opieszali urzędnicy PKP i czynsz, na który wiecznie nie ma pieniędzy. A jednak scena ciągle działa, przedstawienia się odbywają – wszystko to w bardzo osobistej historii Luby Zarembińskiej.

Luba Zarembińska, "Co robić gdy odjedzie ostatni pociąg", Dworce

Co robić, gdy odjedzie ostatni pociąg – pdf do pobrania

Moje miejsce czyli autoportret z krajobrazem w tle

Krystyna Pawłowska — Tue, 01 Apr 2003 13:20:07 +0000

Można być Europejczykiem, Polakiem, krakowianinem, ale przecież każdy z nas jest jednocześnie mieszkańcem jakiejś ulicy czy osiedla. Krystyna Pawłowska opisuje swój najbliższy „prywatny” krajobraz i zachęca czytelników do własnych opowieści.

Krystyna Pawłowska, Moje miejsce, czyli autoportret z krajobrazem w tle, Dworce

Moje miejsce – pdf do pobrania

O spektaklu, który uciekł ze sceny. Festiwal muzyki tradycyjnej

Adam Nadolny — Tue, 01 Apr 2003 13:13:25 +0000

Skrzypek na torach, tańce w poczekalni, połatane trąby rumuńskich trębaczy… Tekst o tym, jak spiesząc się na osobowy do Wieliczki można trafić do Siedmiogrodu. O tym, jak w pewne lipcowe popołudnie krakowski główny zawirował, zatańczył i zaśpiewał, czyli o Rozstajach 2002. Sztuce i życiu splecionych ze sobą.

Joanna Orlik, "O spektaklu, który uciekł ze sceny", Dworce

O spektaklu, który uciekł ze sceny – pdf do pobrania