###

Fundacja Schumana zaprasza do udziału w spotkaniu na temat sytuacji pism niszowych w Polsce.

Czas: czwartek, 17 marca 2011 roku, godz. 15.00
Miejsce: Al. Ujazdowskie 37/5, Warszawa.

Ożywiona dyskusja, która wyniknęła w środowisku dziennikarskim po opublikowaniu wyników konkursu Ministerstwa Kultury dotyczących przyznania dotacji na wydawanie kolejnych numerów publikacji, skłania do odpowiedzi na pytania:

– Czy i komu w Polsce potrzebna jest prasa niszowa?
– Czy interesy pism niszowych są dobrze reprezentowane?
– Czy rozwiązaniem problemów pism niszowych mogłoby być uregulowanie prawne/ustawa, czy może istnieją inne formy zapewnienia sprawnego funkcjonowania środowiskom pism nie-mainstreamowych?

Do udziału w spotkaniu, które moderuje Igor Janke, zapraszamy przedstawicieli pism niszowych. Chcemy, aby dyskusja przyczyniła się do zaproponowania realnych rozwiązań, a w dalszej perspektywie przekazania konkretnych projektów politykom.

Sugestie dotyczące spotkania oraz potwierdzenia obecności proszę kierować do 14 marca na adres poczta[at]schuman.org.pl.

Polska Fundacja im. Roberta Schumana
Al. Ujazdowskie 37/5
00-540 Warszawa, PL
Tel.: +48 22 621 21 61
Fax: +48 22 629 72 14

Horst Moser to twórca specjalizujący się w projektowaniu wydawniczym, dyrektor artystyczny i krytyk. Jest właścicielem Independent Medien-Design – studio, w którym powstają periodyki, książki, oraz identyfikacje wizualne zarówno dla klientów niemieckich jak i zagranicznych. Autor książki Surprise Me, poświęconej projektowaniu publikacji. Za swoją pracę Horst Moser otrzymał wiele nagród i wyróżnień.

W krakowskim wystąpieniu opowie o sytuacji wydawniczej, w której coraz ciekawsze pomysły rodzą się w zespołach małych wydawnictw i redakcjach alternatywnych magazynów. Przedstawi również swój projekt „Magazine Museum” oraz wydawany z własnej inicjatywy periodyk „CUT” (Leute machen Kleider).

Czas: 14 marca 2011 godz. 18.00
Miejsce: Goethe-Institut w Krakowie, Rynek Główny 20

Wykład w języku niemieckim. Tłumaczenie symultaniczne.

Zapraszamy!

Nie tak dawno ogłosiliśmy pomyślną dla naszego kwartalnika wiadomość o otrzymaniu dotacji z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Wydarzenia Artystyczne, priorytet Czasopisma, dzięki któremu będzie możliwe przygotowanie czterech kolejnych numerów „Autoportretu”. Jakkolwiek nadal cieszymy się z tej wiadomości, mamy świadomość dyskusji, która rozpoczęła się wraz z chwilą ogłoszenia wyników przez Ministerstwo.

W 2010 roku sami byliśmy zmuszeni do walki o przetrwanie w związku z negatywną decyzją recenzentów Ministerstwa podjętą w ramach ubiegłorocznego naboru i w związku z tym mamy świadomość tego, w jakiej sytuacji znalazły się redakcje, którym nie powiodło się w tym roku, zwłaszcza zaś te, dla których minister nie był już w stanie wygospodarować rezerw finansowych.

Odnotowujemy tę sytuację z zaniepokojeniem, ponieważ mamy świadomość tego, że dopóki nie zostaną wypracowane sprawne mechanizmy finansowania czasopism, sytuacja będzie się powtarzać z roku na rok, jesteśmy ponadto przekonani, że w obecnej sytuacji polskie czasopisma kulturalne, niezależnie od światopoglądowego profilu czy posiadania dofinansowania, powinny mówić solidarnym głosem w sprawie sposobu rozpatrywania wniosków o dofinansowanie. Dlatego też chcielibyśmy odnieść się do eksperckiego głosu w dyskusji, mianowicie do ogłoszonego parę dni temu listu otwartego zarządu Fundacji Otwarty Kod Kultury zajmującej się m.in. prowadzeniem ważnego dla wszystkich redakcji wortalu Witryna Czasopism i Katalogu Czasopism.

Jako uważni obserwatorzy polskiego rynku czasopism kulturalnych, niezwykle bogatego zarówno pod względem ilości tytułów, jak i oferty treściowej, działaczy FOKK zauważają kilka istotnych kwestii wymagających dyskusji i rozważenia na wspólnym forum ministerstwa i przedstawicieli czasopism:

1. definicja czasopisma kulturalnego wymaga faktycznie przepracowania i dłuższego zastanowienia: wskazywany przez Konrada C. Kędera i Agnieszkę Kozłowską sposób podziału nie jest oczywiście modelem ostatecznym, ale na pewno dałoby się stworzyć taką siatkę kategorii, która usunęłaby konflikt interesów pomiędzy czasopismami literackimi a czasopismami np. poświęconymi designowi − kategoria „czasopisma kulturalnego” okazuje się coraz bardziej nieoperacyjna i w ramach toczonej dyskusji stanowi podstawę do zupełnie niepotrzebnego kwestionowania przyznanych dotacji. Sam termin „wydarzenie artystyczne” też jest mało fortunny w odniesieniu do czasopism, ale to akurat jest już naszym zdaniem kwestią kosmetyki.

2. problem wkładu własnego to bolączka wszystkich − dotyczy zarówno tych, za którymi stoi fundacja, jak i instytucja finansowana w jakikolwiek sposób z budżetu państwa lub jednostki terytorialnej. Czy naprawdę zasada „kto już ma, temu będzie dodane” musi być naczelną ideą organizującą konkurs, eliminującą z niego już na starcie przedsięwzięcia, które mogłyby przynieść równie interesujący efekt, co w przypadku przedsięwzięć dysponujących lepszym budżetem. Faktycznie, przemyślenia na nowo wymagają również zasady kwalifikowania poszczególnych rodzajów kosztów ponoszonych przez redakcje.

Jasne jest, że mecenat państwa powinien mieć swoje granice, całkowite finansowanie funkcjonowania czasopism z budżetu państwa nie jest najlepszym rozwiązaniem. Niemniej, wprowadzenie bardziej klarownych mechanizmów, bez generowania dodatkowych kosztów, pozwoliłoby na ustabilizowanie sytuacji wielu redakcji oraz zachowanie niezwykłego dziedzictwa jakim jest polskie czasopiśmiennictwo, przy jednoczesnym odbudowaniu zaufania pomiędzy ministerstwem a wydawcami poszczególnych czasopism.

Redakcja “Autoportretu”

Chcielibyśmy zachęcić wszystkich naszych Czytelników do śledzenia dyskusji, która od jakiegoś czasu toczy się na stronie “Witryny Czasopism” – zarówno w kolejnych wydaniach, jak i na forum. Głos Jarosława Lipszyca w sprawie finansowania czasopism, przede wszystkim tych elektronicznych, pojawił się również w serwisie Niedoczytania.pl.

Może wspólnymi siłami uda się nam wypracować propozycję nowych mechanizmów finansowania czasopism kulturalnych?