W pierwszym numerze „Autoportretu” z 2017 roku postanowiliśmy zająć się planowaniem. Nie łudzimy się, że realną zmianę mogą przynieść delikatne korekty zbankrutowanego, ale wciąż dominującego systemu neoliberalnego; zadajemy więcej pytań, niż znajdujemy odpowiedzi, pamiętamy o zagrożeniach płynących z diabelnie efektywnych strategii planowania z przeszłości, dostrzegamy coraz groźniejsze objawy globalnej zmiany klimatycznej. Nie możemy jednak dalej tkwić w dusznej pułapce ponurego diagnozowania. Musi być jakieś wyjście.
W numerze:
Levente Polyák analizuje społeczne i ekonomiczne podłoże transformacji planowania urbanistycznego na przestrzeni ostatnich dekad,
o teraźniejszości i przyszłości planowania miejskiego rozmawiamy z Kacprem Pobłockim, Krzysztofem Nawratkiem i Marleną Happach,
Paweł Jaworski i Anna Karłowska wyjaśniają, na czym polega zwinna urbanistyka,
Dorota Jędruch bada napięcie pomiędzy planem a projektem w modernizmie,
Gabriela Świtek i Jean-Louis Cohen w swoich esejach piszą o planowaniu w kontekście zbrodni nazizmu,
Michał Wiśniewski przypomina heroiczny okres brytyjskiej urbanistyki po II wojnie światowej,
Owen Hatherley pokazuje, jak wygląda planowanie po planowaniu we współczesnym Londynie.
W kolejnych numerach:
REGIONALIZMY – Autoportret 2 [57] 2017
WŁASNOŚĆ – Autoportret 3 [58] 2017
ARCHITEKTURA I SEKSUALNOŚĆ – Autoportret 4 [59] 2017
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego: